Less waste

Ludzie produkują olbrzymie ilości śmieci. Popularne reklamówki i worki na zakupy są zazwyczaj wykonane z tworzywa sztucznego – polietylenu, polichlorku winylu lub polipropylenu. Wytwarza się je m.in. z ropy naftowej, a proces ich produkcji pochłania ogromne pokłady energii. Materiały te nie są rozpuszczalne w wodzie ani rozkładane przez bakterie. Po wykorzystaniu stają się zagrożeniem dla zwierząt i roślin. Z reklamówek i foliowych woreczków korzystamy średnio kilkanaście minut, a ich degradacja w przyrodzie trwa ok. 400 lat. W USA recyklingowi poddawanych jest mniej niż 1% plastikowych worków. W UE używanych jest ok. 100 mld plastikowych worków rocznie, z czego ok. 8 mld trafia do mórz i oceanów.

Zero waste to podejście, w którym świadomie rezygnuje się z produkcji odpadów. W kontekście żywności filozofia ta opiera się m.in. na rozwoju sklepów bez opakowań. Do sklepów tego typu klienci przychodzą zaopatrzeni we własne opakowania i pojemniki wielokrotnego użytku lub płócienne i papierowe torebki. Takie sklepy powodują zmniejszenie ilości odpadów, które zaśmiecają Ziemię, oraz redukują koszty (odczuwalne także dla kieszeni kupujących). Dzięki temu, że klient bierze tylko tyle produktu, ile potrzebuje, jedzenie nie jest wyrzucane. Właściciele starają się też omijać wszelkich możliwych pośredników i oferować produkty najlepszej jakości, organiczne, ekologiczne, często od lokalnych dostawców.

Termin przydatności do spożycia – data wybijana przez producentów na towarach – jest dziś często wymogiem, który sprawia, że wyrzucane są produkty wciąż przydatne do spożycia. Po upłynięciu wyznaczonego terminu część żywności nadal bowiem nadaje się do jedzenia, jednak może (choć wcale nie musi!) stracić któryś ze swoich walorów, np. kolor. W ten sposób marnuje się duża ilość dobrego jedzenia. Przeciętny mieszkaniec Niemiec wyrzuca rocznie ok. 82 kg jedzenia, a Polak – ok. 52 kg.

Na półkach sklepowych pojawia się coraz więcej inteligentnych opakowań, które nie tylko chronią żywność, lecz także pozwalają na wydłużenie czasu przechowywania produktów i ich ochronę. Istnieją także grupy opakowań mających za zadanie kontrolować warunki wewnętrzne i odpowiednio na nie reagować poprzez emitowanie specjalnych substancji zabezpieczających produkt. Są również takie, które odpowiadają za pochłanianie tlenu, nadmiernego poziomu wilgoci, dwutlenku węgla, etylenu czy nieprzyjemnych zapachów, które mogą pojawić się przy długotrwałym przechowywaniu produktów w opakowaniach. Opakowania inteligentne spełniają już rolę nie tylko ochronną, lecz także monitorującą i informacyjną. Coraz więcej słyszymy także o inteligentnych materiałach wykorzystywanych przy produkcji jedzenia.