Digital Out-of-Home

Digital Out-of-Home to jedno z tych mediów reklamowych, które mają obecnie ogromny potencjał. Łączy bowiem świat fizyczny ze światem cyfrowym. Potencjał ten dostrzegają dziś nie tylko marki, ale coraz częściej także same miasta, zwłaszcza w Europie Zachodniej.

Niestety, w Polsce DOOH wciąż pozostawia wiele do życzenia, zwłaszcza w warstwie kreatywno-użytecznej. Celem nieniejszego raportu było wskazanie najlepszych praktyk z tego obszaru w takich miastach jak Londyn, Paryż czy Berlin, aby stały się przyczynkiem do dyskusji na temat roli DOOH w przestrzeni polskich miast i ewentualnych kierunków jego rozwoju.

DOOH definicja

DOOH, czyli digital out-of-home, to cyfrowa reklama zewnętrzna i wewnętrzna. Występuje w formie ekranów, na których prezentowane są treści reklamowe. Nośniki umieszczane są w przestrzeni publicznej, obiektach usługowych i budynkach użyteczności publicznej oraz w środkach transportu. DOOH można klasyfikować m.in. ze względu na wielkość i typ nośnika, jego lokalizację, funkcje czy parametry techniczne.

Metodologia

Na potrzeby raportu infuture przeprowadził field research w europejskich miastach, w tym w Londynie, Berlinie (uzupełniony obserwacjami z Budapesztu i Mediolanu) oraz w Paryżu. Celem badania było uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania: jakie formaty DOOH występują w odwiedzanych miastach, jakie treści reklamowe są na nich wyświetlane, czy są one zależne od pory dnia, jak reagują na DOOH przechodnie, w jakich miejscach ustawiono ekrany, czy można do nich podejść oraz czy są interaktywne, jak lokalizacja wpływa na format nośników etc.