Cybersecurity

Cyberatak na infrastrukturę krytyczną na Ukrainie w grudniu 2015 roku, w wyniku którego setki tysięcy ludzi straciły dostęp do energii elektrycznej na kilkanaście godzin, globalny atak za pomocą oprogramowania WannaCry m.in. na brytyjską służbę zdrowia w 2017 roku i wiele innych. To jest nasza rzeczywistość i – niestety – również przyszłość.

Eksperci jednoznacznie wskazują obiekty infrastruktury krytycznej jako jeden z najważniejszych celów cyberataków. 70% ekspertów biorących udział w badaniu ilościowym realizowanym na potrzeby raportu Future of crime określiło negatywny wpływ ataku na infrastrukturę krytyczną jako krytyczne zagrożenie, przyznając mu ocenę „10” w 10-punktowej skali.

Infrastruktura krytyczna to wszystkie systemy (np. energetyczne, łączności, finansowe i in.) oraz wchodzące w ich skład urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa danego kraju i jego obywateli i niezbędne do jego sprawnego funkcjonowania. Ataki na infrastrukturę krytyczną mają ogromne konsekwencje – wpływają na bezpośrednie bezpieczeństwo i komfort życia ludzi, powodują chaos i panikę wśród społeczeństwa, mają długotrwałe konsekwencje społeczne, finansowe i gospodarcze.

Biorąc pod uwagę aktualny rozwój cyberprzestępczości, a także tzw. internetu rzeczy, w przyszłości możemy spodziewać się rosnącej liczby ataków na systemy teleinformatyczne. Szczególnie wrażliwym celem ataku są dziś szpitale i elektroniczne systemy medyczne (w tym aparatura medyczna w większości sterowana automatycznie i zdalnie). W przypadku infrastruktury krytycznej szczególnie widoczny jest fakt, że sama technologia nie jest w stanie zapobiec atakom ani nawet minimalizować ich efektów. Konieczne jest jednoczesne współdziałanie trzech czynników: technologii, procesów i ludzi.