Immersive viewing

Immersive viewing to wszelkie działania, które zanurzają w świecie widza treści wideo i zapewniają mu jak najpełniejsze doznania. Służy temu m.in. wysoka rozdzielczość kontentu (sprawiająca wrażenie realności), zakrzywione ekrany, wideo 360° oraz przede wszystkim VR i AR. Rozszerzoną i wirtualną rzeczywistość możemy oglądać przez telefony i komputery, jednak najpełniejsze doświadczenie (przynajmniej na razie) zapewniają zestawy specjalnych gogli.

Dwie najważniejsze technologie budujące tzw. immersive viewing to wirtualna rzeczywistość (Virtual Reality lub VR) oraz wideo sferyczne (360° video). Virtual Reality to świat generowany w pełni komputerowo; obraz i dźwięk docierają do użytkownika przez specjalne okulary i słuchawki i nie muszą mieć żadnego powiązania z realnym otoczeniem. W wirtualnej rzeczywistości czujemy się więc jak w środku gry komputerowej, która otacza nas z każdej strony. W kontekście usług telewizyjnych obecnie częściej wykorzystywane jest wideo 360°. Przede wszystkim są to nagrania, filmy lub transmisje, które powstają przy pomocy specjalnych kamer o wielu obiektywach ustawionych na kulistej głowicy. Kamery te rejestrują obraz w zakresie sfery, a stworzone w ten sposób filmy stanowią pełen zapis tego, co dzieje się dookoła kamery, nad nią i pod nią. Filmy 360° można oglądać na komputerze, na urządzeniu mobilnym lub – dla pełniejszego, immersyjnego doświadczenia – przez zestawy VR. W tym ostatnim przypadku film otacza oglądającego i wciąga go w sam środek akcji. Trzecią formą immersyjnego oglądania jest rzeczywistość rozszerzona (Augmented Reality, AR) łącząca elementy wirtualne ze światem realnym. W przypadku AR do otoczenia rzeczywistego, dodawane są interaktywne modele 3D lub warstwy wirtualne.

Immersive viewing jest dopiero na początkowym etapie wdrażania, jednak jego popularność szybko rośnie. Branża technologiczna i medialna widzi w tych rozwiązaniach wielki potencjał. Analitycy prognozują, że VR i AR są kolejną, czwartą (po komputerach personalnych, sieci www i technologii mobilnej) falą rozwoju platform komputerowych. Interakcja z systemami poprzez zanurzenie użytkownika w wirtualnym świecie ma stać się nowym standardem i wytyczać kierunek rozwoju na najbliższe lata.

W technologie wirtualne i rozszerzonej rzeczywistości inwestują największe marki technologiczne, takie jak HTC, Samsung, Oculus, Google czy Microsoft. Motorem napędowym technologicznej rewolucji ma być przede wszystkim rzeczywistość rozszerzona, do obsługiwania której wystarczy telefon. Nowa forma interakcji z obrazem przyciąga zainteresowanie największych graczy telewizyjnych oraz społecznościowych. Rozszerzona rzeczywistość była używana szczególnie często podczas amerykańskich wyborów prezydenckich, np. stacja Al Jazeera na graficznym modelu 3D ław senatu prezentowała bieżące wyniki kandydatów, a stacja BBC postanowiła wytłumaczyć Europejczykom skomplikowany proces głosowania w USA poprzez postawienie swojego reportera pośrodku wirtualnego parlamentu. Coraz częściej możemy też obserwować stosowanie hologramów. Technologia ta była stosowana m.in. przez francuską stację Métropole Télévision 6 podczas Euro 2016. Dzięki temu zawodnicy „pojawiali się” w studiu w przerwie meczu, aby udzielić wywiadu, a dziennikarze wprost ze studia wchodzili na płytę boiska, by rozmawiać z reporterami będącymi na miejscu.

Immersive viewing swoje telewizyjne zastosowanie znajduje dziś głównie w przypadku wydarzeń nadawanych na żywo, takich jak koncerty, wystąpienia czy imprezy sportowe. W tradycyjnej transmisji emocje, atmosfera czy reakcje publiczności są trudne do przekazania. Dzięki sferycznym relacjom na żywo mamy poczuć się jak uczestnik, a nie tylko jak widz.. Często też mamy szansę dostać się do miejsc, które normalnie byłyby poza naszym zasięgiem. Technologie te zbliżają odbiorców do prawdziwego przeżywania doświadczeń bez konieczności fizycznego uczestniczenia w nich.

Doświadczenia immersyjne nie skupiają się jedynie na wideo. Ważnym elementem jest również audio 3D, dzięki któremu użytkownicy mają poczucie, że dźwięki są umieszczane dookoła nich.

Reklama telewizyjna przygotowana przez Coca-Colę w Izraelu w 2016 r. wykorzystała nadawany w telewizji sygnał, który automatycznie otwierał aplikację Gett. Umożliwiała ona użytkownikom natychmiastowe zamówienie Coca-Coli pod swoje drzwi. Taksówkarze powiązani z aplikacją w ciągu kilku minut dowozili zamawiającym specjalne zestawy Coca-Coli – dwie butelki zimnego napoju i otwieracz – w obrandowanej torbie termoizolacyjnej.  Mercedes, by wzbudzić zainteresowanie swoją nową reklamą telewizyjną, przygotował ciekawą akcję na Twitterze. Wyświetlono tam 30-sekundowy filmik i pozwolono użytkownikom zdecydować, jak historia ma się zakończyć. Głosowanie odbywało się za pomocą hashtagów. Reklamę ze zwycięskim zakończeniem wyemitowano w telewizji.