Przygotowaliśmy dla Was krótkie podsumowanie. W 2022 roku byliśmy mocno zaangażowani w procesy doradczo-strategiczne, przygotowywaliśmy pogłębione analizy trendowe, prowadziliśmy warsztaty strategiczno-doradcze oraz procesy konsultacyjne. Efekty wspólnej widzimy już dziś.
● Nasz zespół pomógł w zbudowaniu nowych strategii firmom z branży: retail, pharma, martech, przemysł, edukacja, kultura czy finanse.
● Opublikowaliśmy 24 raporty trendowe, w których przybliżyliśmy 12 różnych najważniejszych zdaniem naszego zespołu badawczego tematów. Wśród nich m.in. koncepcję postantropocenu, technologie FRT (ang. face recognition technology), ekosystem metawersum, future habitat, czyli otoczenie człowieka przyszłości czy zmieniające się potrzeby konsumentów (TOP 6 najpopularniejszych tematów 2022),
● Wydaliśmy 3 przekrojowe raporty, poświęcone branżom: MICE, Food, ESG.
▪️ „Wpływ trendów na Cele Zrównoważonego Rozwoju” wraz z CSR Consulting narzędziem – Mapą Cieplną wpływu poszczególnych trendów na cele zrównoważonego rozwoju,
▪️„W kierunku rezyliencji. Przyszłość branży targowej” wraz z Grupą MTP, w którym znajdziecie m.in etnografię wizualną oraz mapę wyzwań oraz potrzeb dla branży oraz
▪️„Food. Factories. Fluidity. Żywienie w fabrykach. Scenariusze przyszłości 2030”wraz ze SmartLunch, czyli analizę głównych trendów wpływających na zmianę i przyszłość zarówno fabryk, jak i przemysłu.
● Oddaliśmy w Wasze ręce Karty trendów, czyli nowe narzędzie pomocne w pracy nad strategią, innowacjami i źródło.
● Nasza interaktywna instalacja „Do You Feel Connected?” została wybrana spośród 5700 innych propozycji złożonych przez artystów i naukowców z całego świata i zaprezentowana podczas międzynarodowego festiwalu sztuk cyfrowych – The Athens Digital Arts Festival (ADAF).
● Efekty naszej pracy badawczej prezentowaliśmy na konferencjach międzynarodowych oraz najważniejszych konferencjach w Polsce w tym na: Europejskim Kongresie Gospodarczym, EEC Trends, EFNI, Impact, Infoshare czy w Krynicy Forum.
● Mamy nadzieję, że kolejny rok będzie dla nas równie dobry, nie tylko na płaszczyźnie zawodowej. W Nowym Roku życzymy Wam, abyście budowali swój świat wokół tego, co najważniejsze. Z życzeniami sprzyjającej przyszłości, nie tylko w 2023 roku. Szczęśliwego i dobrego Nowego Roku!
Być może trafiliście Państwo w ostatnim czasie w mediach na powtarzające się informacje, że status
osoby prawnej przyznany został rzece – lub innej części przyrody ożywionej bądź nieożywionej –
w konsekwencji czego mogła ona pozwać przedsiębiorstwa lub ludzi, którzy przyczynili się do jej
degradacji lub zanieczyszczenia. Tymczasem nagłówki te wpisują się w trend zdecydowanie szerszy i dziejący się na głębszym poziomie – prawnym oraz społecznym, mający daleko idące konsekwencje ekonomiczne.
W niniejszym raporcie piszemy o widocznych pęknięciach w koncepcji antropocenu, o odzyskiwaniu przez naturę należnego jej miejsca. O podejściu more-than-human, które uwzględnia w swoich działaniach nie tylko człowieka i cały ekosystem, ale także podmioty cyfrowo-technologiczne, w tym awatary w metawersum i roboty społeczne.
Nazywamy ten trend PostAntropocen i wskazujemy, jakie konsekwencje niesie on dla biznesu, projektowania miast, klimatu i gospodarki. W tym numerze TS po raz pierwszy wprowadzamy również specjalne nowe sekcje.
Z naszych doświadczeń wynika, że najtrudniejszym elementem w kontekście trendów jest ich przełożenie na praktykę. Z tego powodu w każdym numerze TrendSignals proponujemy zestaw kilku ćwiczeń pozwalających spojrzeć na trend bardziej od strony praktycznej.
W sekcji toolbox znajdują się także tzw. pytania pomocnicze, które ułatwiają spojrzenie na trend z perspektywy biznesu oraz inspiracje z innych kategorii (sztuka, literatura, muzyka, design), które pozwalają na poszerzenie lub zmianę perspektywy. Do pracy z trendami polecamy również Karty trendów, które zawierają 3 główne ścieżki: strategia, innowacje, rezyliencja.
Suplement 1: Trends in action (24 przykłady),
Suplement 2: Social Media – what’s new. (22 przykłady),
oraz dodatkowe 29 case studies wpisanych w obszar manifestacji trendu, czyli ponad 75 przykładów w pełej wersji raportu wraz z webinarem.
Coraz więcej firm wkracza na rynek health & beauty. Nie jest to już kategoria wyłącznie zarezerwowana dla firm farmaceutycznych i aptek. Jakie trendy będą miały największy wpływ na branżę?
TrendSignals Pharma analiza trendowa dotyczące tej branży. To regularne, kwartalne raporty, w których znajdują się zdefiniowane i wybrane przez nas trendy (produktowe, technologiczne, komunikacyjne, społeczne i środowiskowe) oraz przypisane im inspirujące case studies. Z wiedzy zgromadzonej w raportach korzystają przede wszystkim koncerny farmaceutyczne, sieci aptek, dystrybutorzy leków, ale nie tylko. Wśród podmiotów, które badają ten obszar są firmy z branży beauty czy food.
Trend Cognitive Health wskazuje na rosnącą rolę zdrowia poznawczego (ang. cognitive health) i konieczność walki z jego zaburzeniami. Na zdrowie poznawcze wpływ ma wiele wiele aspektów — mających swoje żródło w trosce zarówno o zdrowie fizyczne (dieta, aktywność fizyczna, ciśnienie krwi), jak i psychiczne (kontakt z otoczeniem, narażenie na stres).
Jednak ekspozycja na stosunkowo niewielki stres pozwala także wykształcić mechanizmy obronne przed negatywnymi skutkami jego działania. I tak na przykład, ostatnie badania z zakresu psychiatrii wskazują, że stres o niewielkim nasileniu może mieć dobroczynne działanie na mózg. Poziomy stresu, od niskiego do średniego, mogą pomóc budować odporność na kolejne sytuacje stresowe, a także mogą wspierać procesy poznawcze (np. usprawniać pamięć) i w dłuższej perspektywie przeciwdziałać chorobom psychicznym takim jak depresja czy zachowania aspołeczne.
Z perspektywy produktowej na znaczeniu w kontekście zdrowia poznawczego zyskuje z kolei multiwitamina. Wyniki badania prowadzonego przez ostatnie kilka lat wskazują na pozytywny wpływ suplementu na zachowanie funkcji poznawczych (pamięć epizodyczną czy funkcje wykonawcze) u osób starszych.
Trend Anti-Inflammatory obejmuje produkty o działaniu przeciwzapalnym i nawiązuje do zjawiska stanu zapalnego organizmu jako przyczyny wielu chorób.
Niezwykle często o stanach zapalnych (ze wskazaniem na kości i stawy) mówi się w kontekście osób starszych. Ostatnie badania wykazały pozytywny wpływ (korzystne działanie przeciwzapalne) probiotyków i diety bogatej w probiotyki na dobrostan i procesy zdrowego starzenia się u seniorów. Należy przypuszczać, że wraz z rosnącą liczbą osób starszych produkty i składniki z tej kategorii odgrywać będą coraz większą rolę na rynku suplementów.
Inne badania wskazują z kolei na fakt, że dieta bogata w polifenole może zmieniać mikroflorę jelitową (GM) i produkować metabolity (produkty metabolizmu) odpowiedzialne za regulację procesów zapalnych. Warto więc wskazać na powiązanie tego trendu z trendem Holistic Influence (wpływem probiotyków i prebiotyków na funkcjonowanie innych, niż tylko pokarmowy, układów organizmu).
DEMO najnowszego raportu do pobrania na tej stronie.
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
Trudna sytuacja geopolityczna, wojna na Ukrainie, inflacja czy widmo kryzysu energetycznego i gospodarczego – te wszystkie czynniki potęgują poczucie braku stabilności, niepokoje. Konieczne są zmiany koncepcji z Business as Usual na Business as Unusual. Dlatego też w Raport TrendSignals Finance skupiliśmy się na trendach, które mogą wpierać te działania.
Według danych z Barometru Zaufania Instytutu Edelmana klienci „oczekują, że to biznes będzie czynnikiem ważnych zmian na świecie”. Aż 64 proc. badanych uważa, że „firma może podejmować działania, które zarówno zwiększają zyski, jak i poprawiają warunki ekonomiczne i społeczne”. W tych labilnych czasach banki powinny zatem jeszcze mocniej koncentrować się na odpowiedzialności biznesu i konsekwencjach, jakie niosą za sobą ich decyzje.
Niezwykle ważna staje się dla instytucji finansowych koncentracja na człowieku (trend Dobrostan finansowy), niwelowanie nierówności (trend Neuroróżnorodność i Inkluzywność), czy budowanie biznesu opartego na wartościach i gospodarce społecznej (trend Gospodarka Społeczna).
Ważnym elementem odpowiedzialnej bankowości jest obecnie także edukacja, która może pomóc porozumieć się w coraz wyraźniej spolaryzowanym świecie (trend Polaryzacja). W tym numerze opisujemy szerzej wymienione trendy oraz wskazujemy, jak mogą one być adresowane przez branżę finansową.
Trendy: polaryzacja, dobrostan finansowy, umocnienie kobiet, gospodarka społeczna, neuroróżnorodność, inkluzywność.
Narastające konflikty i rozwarstwienie społeczne, pandemia, wojna na Ukrainie generują coraz wyraźniejszą potrzebę poszukiwania i wdrażania rozwiązań zbudowanych na empatii i współodczuwaniu oraz wzrost znaczenia ekonomii społecznej. Konsumenci oczekują, aby firmy były uczciwe oraz miały pozytywny wpływ społeczny.
Gospodarka społeczna nawiązuje do budowania i wzmacniania innowacji na rzecz społeczności (także tych zagrożonych wykluczeniem społecznym) poprzez wypracowanie odpowiedniego systemu wsparcia i regulacji. Wyróżniającą cechą ekonomii społecznej jest skupienie się na zrównoważonych i integracyjnych praktykach gospodarczych mi.n. poprzez zaspokajanie pojawiających się potrzeb społecznych, zarządzanie partycypacyjne i demokratyczne.
Działania podejmowane w odpowiedzi na pandemię, a potem wojnę otworzyły pokazały, że współpraca i działania na rzecz społeczności zaczęły wpisywać się w strategie marek. Wykształciły się nowe wzorce zachowań, z dużym potencjałem do ich utrwalania w kolejnych miesiącach.
Dodatkowo wraz z wzrostem gospodarki społecznej wzmaga się dyskusja o dominacji PKB, który nie jest wymiernym miernikiem rozwoju, szczególnie tego zrównoważonego. Celem życia jest bowiem coś poza konsumpcją. Do pomiaru powinno się stosować zatem szersze wskaźniki włączające np. dostęp do edukacji, służby zdrowia, zadowolenie z życia etc. Coraz większa liczba ekspertów wzywa firmy nastawione na zysk, aby przemyślały swoje modele biznesowe, aby uwzględniać „potrójny wynik finansowy” tworzący wartość społeczną i środowiskową, jednocześnie dbając o ekonomiczne wskaźniki.
Na koniec grudnia 2021 roku Komisja Europejska ustanowiła Social Economy Action Plan, który ma na celu rozwój europejskiej gospodarki społecznej z wykorzystaniem potencjału gospodarczego, tworzeniem miejsc pracy, a także działaniami na rzecz włączania społecznego oraz transformacji ekologicznej i cyfrowej.
Modele biznesowe przechodzą największą od kilkudziesięciu lat transformację. Redefiniowana jest też sama rola organizacji w społeczeństwie, a ostatnie miesiące tylko przyspieszyły te zmiany. Zwrócenie się w kierunku wspólnego dobra i wpływu społecznego może pomóc firmom i organizacjom budować strategie dla świata, w którym zmiany (jak pokazała m.in. pandemia i wojna) są nieodłączną częścią funkcjonowania. Pojawiające się trendy gospodarcze, takie jak gospodarka o obiegu zamkniętym (dotykająca kwestii ekologicznych), gospodarka sprzyjająca włączeniu społecznemu oraz ekonomia dzielenia (sharing economy) są wyraźnie częścią tego podejścia.
W badaniach „Do Something Strategic” aż 67 proc. przedstawicieli generacji Z deklaruje, że przestałoby kupować produkt czy usługę firmy, która nie działałaby w zgodzie z wyznawanymi przez nich wartościami. Rozwiązania i wartości bazujące na założeniach gospodarki społecznej powinny być zatem nie tylko dodatkim, a być osadzane w rdzeniu modelu biznesowego firmy.
Idee gospodarki społecznej to jednak nie tylko działania kierowane do konsumentów. To także zmiany wewnętrznej struktury i redefinicja często przestarzałych procesów, do stworzenia środowiska, które promuje innowacje i eksperymenty społeczne oraz pomaga w rozwijaniu najbardziej obiecujących praktyk i ich internacjonalizacji w organizacji dla wspólnego dobra.
Neuroróżnorodność to trend, który wskazuje na istotność wspierania aktywności, włączania w działania czy projektowania usług i miejsc pracy dla osób neuroróżnorodnych. Samo pojęcie neuroróżnorodności oznacza różnorodność funkcjonowania naszych mózgów i umysłów oraz nieustanną zmienność tego, w jaki sposób poznajemy świat, myślimy, procesujemy informacje i wchodzimy w relację z innymi (czyli zmienność tzw. neuropoznawczego funkcjonowania). 1 na 7 (15%) osób różni się neurologicznie od
większości populacji.
Różnice te obejmują takie stany jak spektrum autyzmu — np. zespół deficytu uwagi (nadpobudliwość), dysleksję, dyskalkulię czy dyspraksję (trudności w koordynacji psychoruchowej).
Osoby neuroróżnorodne, czyli „neuroatypowe”, są grupą o dużym potencjale zawodowym, przy zapewnieniu sprzyjających warunków pracy także w bankowości. Fundacja na rzecz neuroróżnorodności a/typowi podkreśla, że trzeba zmienić sposób myślenia i postrzegania neuroróżnorodności, która nie jest chorobą, a po prostu inną formą postrzegania rzeczywistości. Wciąż jednak dużym wyzwaniem dla marek jest zapewnienie dobrego środowiska pracy dla osób neuroróżnorodnych. Pomóc może m.in. praca w mniejszych zespołach, minimalizacja liczby bodźców sensorycznych (wiele osób woli unikać mocnego światła, hałasu czy obecności zbyt wielu ludzi wokół siebie), możliwość wyciszenia, duża powtarzalność czynności.
Oprócz wyzwań na rynku pracy, niezmiernie ważnym aspektem jest kwestia UX oraz projektowania rozwiązań i usług dla neuroróżnorodnych konsumentów. Na znaczeniu zyskuje tu zatem inkluzywne projektowanie produktów i usług skoncentrowane na konsumencie i kierowaniu się jego doświadczeniami i potrzebami. Np. ciche godziny obowiązują już w punktach usługowych, m.in. w sklepach sieci Lidl Polska, ALDI Polska i Stokrotka. Dzięki nim osoby w spektrum autyzmu mogą zrobić zakupy w przyjaznych dla siebie warunkach w całym kraju, mogą liczyć też na spersonaliozowaną pomoc czy obsługę. Więcej w raporcie.
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
Niemal dwie trzecie pracowników przyznaje, że zdarza im się odczuwać głód w pracy, a 64 proc. zgadza się ze stwierdzeniem, że głodni stają się mniej efektywni. infuture.institute odpowiada na najważniejsze pytania dotyczące teraźniejszości i przyszłości polskich fabryk w kontekście żywienia zatrudnionych.
Food. Factories. Fluidity. Żywienie w fabrykach. Scenariusze przyszłości 2030 to analiza głównych trendów wpływających na zmianę i przyszłość zarówno fabryk, jak i przemysłu. Raport to również badania ilościowe i jakościowe, opinie ekspertów i prezentacja najnowszych wyników dotyczących żywienia w polskich fabrykach.
Z badań, które zrealizowaliśmy na potrzeby tego raportu, wynika, że większość badanych w pracy je samotnie, w pośpiechu, w dodatku zimne jedzenie. Ponad 60% ankietowanych deklaruje również, że w pracy często bywają głodni. Z perspektywy przedsiębiorcy to wyniki zatrważające – zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że wraz z rosnącym głodem spada nasza efektywność. A jednocześnie te wyniki nie zaskakują. Nie pierwszy raz zdarza się bowiem, że w naszej XXI-wiecznej rzeczywistości przebijają wciąż praktyki z czasów rewolucji przemysłowej – kiedy liczyła się tylko praca, a nie potrzeby człowieka.
Choć w raporcie nacisk położony jest na przyszłość żywienia w fabrykach, to w pracy nad scenariuszami przyszłości bardzo ważne jest szerokie, pozasilosowe spojrzenie. Pozwala ono bowiem uwzględnić w codziennym funkcjonowaniu globalne zmiany (np. rosnące migracje, świadomość środowiskową, budowanie rezyliencji, wojnę wpływów czy przerwane m.in. w wyniku konfliktów zbrojnych łańcuchy dostaw) – wpływ tych zmian na bieżące działania jest niezaprzeczalny, a jednocześnie często niebrany pod uwagę.
Już dziś chcemy wiedzieć, jak będą wyglądały fabryki jutra, przed jakimi wyzwaniami staną zarządzający nimi, a z jakimi przeciwnościami przyjdzie się zmierzyć pracownikom branży produkcyjnej. Po co? To oczywiste, chcemy jeszcze skuteczniej odpowiadać na potrzeby naszych klientów, a jednocześnie wyznaczać trendy i wciąż pozostawać pionierami w dziedzinie organizacji zbiorowego żywienia pracowników.
W każdym scenariuszu znajduje się opis scenariusza przyszłości (uwzględniający czynniki zmian, profil fabryki i jej pracowników), sygnały zmian wskazujące na potencjalne spełnienie się wizji oraz wskaźnik fluidity index, określający poziom oczekiwań osób decyzyjnych w fabrykach i gotowość producentów i dostawców jedzenia.
Fluidity Matrix to narzędzie pozwalające ocenić najistotniejsze kwestie dotyczące szeroko rozumianego obszaru żywienia w fabrykach, które uwzględniono w czterech scenariuszach przyszłości.
Macierz tworzą dwie osie. Oś pozioma określa oczekiwania osób decyzyjnych w fabrykach w stosunku do tych kwestii, oś pionowa wskazuje na gotowość producentów i dostawców jedzenia do ich zaadresowania. Specjaliści określali oczekiwania osób zarządzających fabrykami i gotowość producentów i dostawców na siedmiostopniowej skali, w perspektywie 2030 roku.
Od dwóch lat świat nie dokonuje żadnego postępu w obszarze realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju, choć wyniki przeprowadzonych badań pokazują, że postęp wciąż jest możliwy. Dzięki precyzyjnej diagnozie można skupić się na najistotniejszych problemach i w konsekwencji sprawić, by nasz świat stał się lepszym miejscem do życia. Jakie trendy maja największy negatywny i pozytywny wpływ na realizację celów zrównoważonego rozwoju? Jaka zmiana jest potrzebna, aby zrealizować cele określone w ramach Agendy 2030? Odpowiedzi znajdziecie w raporcie.
W latach siedemdziesiątych XX wieku Klub Rzymski opublikował głośny raport Granice wzrostu, który jednoznacznie wskazywał, że nieograniczony wzrost (gospodarczy, populacji, zużycia zasobów etc.) w systemie o ograniczonych zasobach (Ziemia) jest niemożliwy do zrealizowania; że prędzej czy później taki model funkcjonowania będzie musiał się załamać.
Naukowcy przedstawili symulacje pesymistycznych scenariuszy, jakie mogą się wydarzyć, jeśli żadne kroki przeciwdziałające załamaniu systemu nie zostaną podjęte, a lata 2000-2020 nazwali wprost epoką możliwych katastrof. Choć główna rekomendacja wynikająca z raportu, tj. ograniczenie wzrostu, nie została ani przyjęta, ani zrealizowana, raport ten zapoczątkował działania w obszarze szeroko rozumianego zrównoważonego rozwoju. Świat zrozumiał również, że wyzwania, przed którymi stanął (zmiany klimatyczne, utrata bioróżnorodności, zanieczyszczenie środowiska, kryzys energetyczny, kryzys żywnościowy, niepokoje społeczne, nierówności), są na tyle duże, że nie mogą być już realizowane samodzielnie, wewnątrz poszczególnych krajów, ale konieczna jest bliska współpraca pomiędzy państwami.
Z badań, które zrealizowaliśmy na potrzeby tego raportu, wynika, że większość badanych w pracy je samotnie, w pośpiechu, w dodatku zimne jedzenie. Ponad 60% ankietowanych deklaruje również, że w pracy często bywają głodni. Z perspektywy przedsiębiorcy to wyniki zatrważające – zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że wraz z rosnącym głodem spada nasza efektywność. A jednocześnie te wyniki nie zaskakują. Nie pierwszy raz zdarza się bowiem, że w naszej XXI-wiecznej rzeczywistości przebijają wciąż praktyki z czasów rewolucji przemysłowej – kiedy liczyła się tylko praca, a nie potrzeby człowieka.
Agenda 2030 ustalona w 2015 roku w Nowym Jorku przez 193 kraje członkowskie ONZ jest strategią dla świata, która bierze wszystkie te kwestie pod uwagę. Agenda 2030 wyznacza siedemnaście celów, a w ich ramach 169 zadań, których realizacja ma pozwolić na to, by świat stał się lepszym miejscem do życia dla wszystkich. Niestety, do końca wykonania planu zostało osiem lat, a świat nie osiąga wyraźnych postępów w obszarze ustalonych priorytetów. Dodatkowo kwestie, które w dużej części udało się wyeliminować (skrajne ubóstwo, głód), na skutek pandemii COVID-19 oraz wojny na Ukrainie znów wykazują trend spadkowy.
Jako główne narzędzie do oceny wpływu trendów na cele zrównoważonego rozwoju wykorzystana została asymetryczna macierz relacji. Umożliwia ona bowiem porównywanie zależności między dwoma różnymi obszarami – 54 trendami z mapy trendów 2022 (por. załącznik 1 i 2) oraz 17 celami zrównoważonego rozwoju.
Dodatkowo, ze względu na ogromną liczbę zależności (łącznie 918) wprowadzony został dodatkowy poziom analizy – trendy zostały przypisane do siedmiu megatrendów (świat lustrzany, biologia technocentryczna, transformacja klimatyczna, deglobalizacja, utrata spójności społecznej, kryzysy zdrowotne, zmiany demograficzne), a cele zrównoważonego rozwoju do ośmiu obszarów (godność, jakość życia, różnorodność biologiczna, czyste środowisko, odpowiedzialna konsumpcja i produkcja, wzrost gospodarczy, pokój, partnerstwa).
Pozwoliło to analizować dane na co najmniej dwóch wymiarach: szczegółowym – wpływ konkretnego trendu na konkretny cel oraz ogólnym – wpływ megatrendu na dany obszar.
Mam ogromną nadzieję, że raport ten będzie dla Państwa wsparciem podczas podejmowania strategicznych decyzji i ułatwi Państwu identyfikację obszarów wymagających poprawy; że będzie dla Państwa przydatnym narzędziem w codziennej pracy na rzecz lepszego świata we wszystkich jego wymiarach
Najważniejszą częścią przeprowadzonej analizy jest mapa cieplna wpływu poszczególnych trendów na
cele zrównoważonego rozwoju.
Mapa pokazuje, jak każdy z trendów wpływa na każdy cel zrównoważonego rozwoju. Im bardziej mapa świeci się na czerwono, tym bardziej trend negatywnie wpływa na realizację celu (spowalnia lub uniemożliwia jego wykonanie o czasie). Im bardziej mapa świeci się na zielono, tym pozytywniej dany trend wpływa na realizację celu (przyspiesza lub umożliwia jego wykonanie o czasie).
Raport został zrealizowany, w ramach Kampanii 17 Celów, we współpracy z CSR Consulting.
Niewidzialne technologie w zasadniczy wpływają na sposób naszego codziennego funkcjonowania. To jednej z nich – Face Recognition Technology poświęcamy aktualny numer raportu TrendSignals. W ciągu ostatnich pięciu lat ogólna kwota prywatnych inwestycji w technologie FRT (face Recognition technology) wzrosła o 105%. Globalny rynek rozpoznawania twarzy osiągnął w 2021 roku wartość 5 mld USD.
W tym numerze przyglądamy się technologii rozpoznawania twarzy w ramach trendu Niewidzialne technologie. To one zmieniają to jak płacimy (przejście od gotówki do płatności telefonem czy nawet twarzą), jak funkcjonują miasta (rosnąca liczba inteligentnych kamer rozpoznających przestępców i dbających o bezpieczeństwo), wpływają na zmiany w służbie zdrowia, retailu czy edukacji.
Przewiduje się zaś, że do 2027 roku wzrośnie do 15,6 mld USD, co oznacza CAGR 20,88% w latach 2021-2027.
Choć obecnie FRT używana jest głównie do weryfikacji twarzy (algorytmy podejmują decyzję czy dana ma dostęp do danych) oraz identyfikacji twarzy, widać jak z miesiąca na miesiąc rośnie jej zastosowanie także w innych kontekstach i jak przenika do kolejnych branż i obszarów.
Kilka lat temu jednostka federalna ds. wykorzystywania dzieci w USA poszukiwała sprawcy dysponując dwoma jego zdjęciami. Niestety nie znaleźli go w bazach kryminalnych. Wykorzystali więc narzędzie clearview.ai, które przeszukuje zdjęcia w internecie.
Przestępcę zlokalizowano na zdjęciu podczas jednego z eventów w Las Vegas. Doprowadziło to do wyroku 35 lat więzienia.
W tym raporcie przyglądamy się obszarom, które obecnie są w największym stopniu transformowane przez FRT (finanse, retail, administracja, health, travel, edukacja).
W ramach każdego obszaru:
Pierwsza część poświęcona jest kontekstowi tych zmian (kwestii etyki, regulacji prawnych, prywatności), druga zaś przybliża poprzez wybrane case study obszary, które obecnie w największym stopniu są transformowane przez FRT (face recognion technology).
Transformacja obszarów rynkowych przez FRT oraz 24 case studies.
Od 2018 roku przekazujemy w Wasze ręce Mapę Trendów 2023, która dla wielu z Was jest drogowskazem w pracy nad strategią. Zdajemy sobie jednak sprawę, że praca z trendami nie jest łatwa, a podejmowanie kluczowych decyzji w oparciu o ich analizę wiąże się z wieloma wyzwaniami. Dlatego zdecydowaliśmy się przygotować dla Was dodatkowe narzędzie – Karty trendów – które pomoże tę pracę usystematyzować, a tym samym ją ułatwić i przyspieszyć.
Karty trendów to narzędzie pomocne w pracy nad strategią i innowacjami, ale stanowi również źródło inspiracji i umożliwia szerokie, pozasilosowe spojrzenie.
Materiał przygotowaliśmy z myślą o działach strategii, badań, NPD (new product development), agencjach doradztwa strategicznego, które wspierają swoich Klientów w planowaniu działań na kolejne lata oraz startupach, które dzięki kartom mogą pracować nad projektem z wykorzystaniem stworzonych przez nasz instytut.
Dokument przygotowany jest w pliku .pdf do samodzielnego wydrukowania (A4, druk czarno-biały).
Karty trendów oraz Dzikie karty należy pociąć.
W dokumencie oprócz 50 Kart trendów i 8 Dzikich kart znajdziesz propozycję 3 ścieżek ćwiczeń warsztatowych, pozwalających przełożyć trendy na konkretne rozwiązania, w zależności od potrzeb. Każda ścieżka zawiera: opis, instrukcję, gotowe makiety ćwiczeń do wydrukowania.
Z kartami trendów można pracować na co najmniej kilka sposobów.
1. Mogą służyć jako kompleksowe źródło informacji o najważniejszych zmianach na świecie.
Karty zawierają bowiem opisy łącznie 54 trendów w podziale na siedem dominujących megatrendów, tj. Świat lustrzany, Biologia technocentryczna, Deglobalizacja, Utrata spójności społecznej, Zmiany demograficzne, Kryzysy zdrowotne, Transformacja klimatyczna.
2. Karty trendów są doskonałym narzędziem w trakcie pracy nad strategią bądź innowacjami.
W tym celu należy skorzystać z jednej z zaproponowanych ścieżek – innowacji bądź strategii. Ścieżka innowacji pomaga w generowaniu nowych rozwiązań; ścieżka strategii pozwala zrozumieć wpływ trendów na krótko – i długoterminową strategię twojej organizacji.
3. Karty trendów są pomocne w budowaniu odporności na zmieniające się czynniki globalne.
Służy temu zarówno przygotowana ścieżka rezyliencji, jak i dołączone do zestawu Dzikie karty. Dzika karta to niezależne od nas zdarzenie, które całkowicie zmienia dotychczasowe funkcjonowanie świata. Wymusza zmiany i narzuca nowe spojrzenie na dotychczasowe plany, działania i strategię.
Z zastrzeżeniem zgody poniżej zabrania się zmieniać, kopiować i w jakikolwiek sposób wykorzystywać lub dystrybuować utwór w całości lub w części bez zgody autora.
infuture.institute wyraża zgodę na wykorzystywanie utworu w całości lub części wyłącznie przez osoby, które dokonały bezpośredniego odpłatnego nabycia utworu od infuture.institute oraz jedynie w celach związanych z prowadzeniem przez te osoby szkoleń i warsztatów dla pracowników w swojej organizacji lub klientów, pod warunkiem jednak każdorazowego oznaczenia autora utworu oraz jego źródła.
Najważniejszą częścią przeprowadzonej analizy w rapach raportu „Wpływ Trendów na Cele Zrównoważonego Rozwoju” jest Mapa cieplna.
Mapa pokazuje, jak każdy z trendów wpływa na każ dy cel zrównoważonego rozwoju. Im mapa bardziej
świeci się na czerwono, tym trend bardziej negatywnie wpływa na realizację celu (spowalnia lub uniemożliwia jego wykonanie o czasie). Im bardziej mapa świeci się na zielono, tym dany trend bardziej pozytywnie wpływa na realizację celu (przyspiesza lub umożliwia jego wykonanie o czasie).
Warto zwrócić uwagę na fakt zróżnicowanego wpływu danego trendu na poszczególne cele. Na przykład trend transport autonomiczny ma rozpiętość wpływu na poszczególne cele w skali od -1,3 do +1,7. To znaczy, że istnieją cele, których realizację trend ten mocno wspiera, a jednocześnie istnieją cele, których realizacji przeciwdziała. Dostrzeżenie tych zależności jest bardzo ważne, aby przy ostatecznym ustalaniu ścieżek działania zawsze patrzeć holistycznie i uwzględniać ten różny wpływ. Cele są bowiem tak skonstruowane, że ich wspólna, równoczesna realizacja przyniesie oczekiwane efekty.
Raport powstał we współpracy z CSR Consulting w ramach Kampanii 17 Celów.
Z definicji deglobalizacja to proces zmniejszającej się współzależności pomiędzy państwami. W naszym najnowszym raporcie chcemy nawiązać jednak do dwóch innych definicji, który nadają trochę szerszy kontekst temu megatrendowi – slowbalisation oraz newbalizacji. W raporcie wskazujemy również na 20 najważniejszych czynników ryzyka pogłębiających deglobalizację. Jednak na rozwój tego megatrendu wpływają także konkretne trendy?
Do niedawna wydawało się, że korzyści z globalizacji są na tyle duże i powszechne, że nie ma możliwości by to się zmieniło. Międzynarodowy handel czy outsourcing produkcji wymaga jednak zaufania oraz przewidywalności m.in. łańcuchów dostaw. Już pandemia, teraz również wojna w Ukrainie uwidoczniła, że łańcuchy dostaw są wyjątkowo newralgicznym elementem.
Utrudniony przepływ towarów ze względu na zamknięte granice czy ogólnie niepewną sytuację ekonomiczną spowodował wzrost znaczenia krótkich łańcuchów dostaw i wspieranie produkcji krajowej/ lokalnej, także instrumentami prawnymi. Okazało się, że w wielu wypadkach to nie cena jest najważniejsza, ale realna dostępność. Stąd zmiana kierunku czasami nawet na droższe, ale bardziej wiarygodne i w miarę możliwości również krótsze łańcuchy dostaw.
W związku z nasilającym się megatrendem Deglobalizacji rośnie także znaczenie takich trendów jak Samowystarczalność, Rezyliencja, Hiperlokalność, Gospodarka społeczna oraz Wojna wpływów. Dlatego też w tym numerze Trend Signals przyglądamy się bliżej tym zmianom.
Rezyliencja to trend nawiązujący do zdolności adaptacji do zmieniającego się świata i w tym kontekście stanowi też jedną z najbardziej istotnych kompetencji przyszłości. Na początku 2022 roku McKinsey i World Economic Forum uruchomiły Resilience Consortium. Konsorcjum ma na celu zebranie ministrów rządów, dyrektorów naczelnych i szefów organizacji międzynarodowych w celu opracowania wspólnych ram dla budowania rezyliencji dla organizacji sektora publicznego i prywatnego. Rezyliencja ta miałaby na celu osiągnięcie bardziej zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu w obliczu zmian i czynników ryzyka.
Zrównoważony wzrost i rozwój to pożądany skutek budowania rezyliencji. Przeprowadzone badania wskazują z kolei na cechy rezylientnych firm: gotowość, zdolność adaptacji, współpraca, solidność, odpowiedzialność.
Rezyliencja nie dotyczy jednego konkretnego obszaru, jest raczej kompetencją horyzontalną. Można wyróżnić 7 obszarów budowania rezyliencji: klimat, jedzenie i natura; ludzie edukacja i organizacje; zdrowie; zrównoważony rozwój gospodarczy; handel i łańcuch dostaw; cyfryzacja, zaufanie i inkluzywność oraz finanse i zdolność do ryzyka.* Według badań brak zdolności rezyliencji w sposób bezpośredni przekłada się także na zahamowanie wzrostu PKB. W skali rocznej jest to 1-5%. (źródło: „Resilience for Sustainable,Inclusive Growth”, World Economic Forum, McKinsey & Company, maj 2022 roku.).
Ziemia jako interesariusz (case 1 z 24 dostępnych w pełnym raporcie).
Wartość firmy Patagonia wyceniona została na mniej więcej 3 miliardy dolarów. Jej właściciel w ostatnim czasie przekazał wszystkie środki na rzecz zmian klimatycznych. Według New York Times, akcje uprawniające do głosowania otrzyma Patagonia Purpose Fund, resztę natomiast Holdfast Collective, czyli organizacja walcząca z kryzysem klimatycznym, która otrzyma wszystkie zyski, poza tymi, które będą reinwestowane w firmę. Przykład ten redefiniuje w pewien sposób społeczną odpowiedzialność biznesu.
W przypadku tej sytuacji pojawiają się jednak dodatkowe komentarze czy dyskusje ekspertów od prawa podatkowego. Profesor Ray Madoff z Boston College Law School zwraca uwagę na fakt, że osoby przekazujące swój majątek organizacjom z określonym statusem, mogą uniknąć podatku spadkowego i podatku od darowizn. W przypadku przekazania firmy swoim dzieciom, według ekspertów, założyciel Patagonii musiałby ponieść koszt około 1 miliarda dolarów podatku od darowizn.
Jednak dyskusje te nie powinny przysłonić idei, która stoi za hasłami promowanymi przez markę i ujęciu “ziemi jako jednego z interesariuszy” przez pryzmat, którego także trzeba patrzeć planując przyszłość biznesów. Więcej w artykule.
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
Investa to przedsiębiorstwo z 30-letnim doświadczeniem, które dostarcza rozwiązania dla biznesu w zakresie metali. Firma ma sześć oddziałów w Polsce i ponad 4000 pozycji asortymentowych.
Branża stalowa jest jedną z najbardziej dynamicznych branż polskiego przemysłu. Wyzwaniem, z którym Investa zgłosiła się do infuture.institute, było opracowanie strategii na kolejne cztery lata, na tyle elastycznej, aby modelować ją w zależności od szybko zmieniających się czynników zewnętrznych.
Z dziesięcioosobowym zespołem Investy spotkaliśmy, aby wspólnie zbudować nową strategię wynikającą z połączenia dwóch perspektyw patrzenia na biznes: obecnych wyzwań (present thinking) oraz zmian społecznych, technologicznych, ekonomicznych i środowiskowych (future thinking). W pracy uwzględniliśmy również trzy ważne dla firmy perspektywy – pracowników, procesy i ofertę). Ważne, aby zespół partnera był jak najbardziej różnorodny (zdywersyfikowany pod względem hierarchii, kompetencji, doświadczenia, etc.)
Biorąc pod uwagę kontekst biznesowy, zaproponowaliśmy proces składający się z pięciu etapów:
Do pracy warsztatowej wybraliśmy techniki, które pomogły uporządkować cele organizacji i osadzić je w kontekście przyszłych wyzwań. Były to m.in:
Wypracowaliśmy wspólnie cele i kluczowe rezultaty, aby zbudować strategię odporną na dynamicznie zmieniający się świat. Dzięki dodatkowej wiedzy trendowej Investa może nie tylko dostrzegać szybciej zachodzące zmiany, ale również skutecznie na nie reagować.
Zależało nam, aby dostarczona podczas procesu wiedza pomogła zrozumieć, jak analizując trendy można: określić kluczowe kierunku działań, zidentyfikować potrzebne zasoby oraz rozwiązania opierając swoją strategię w przyszłości.
W 2022 roku, 2 lata po pierwszym spotkaniu mając na uwadze zmiany sytuacji rynkowej spowodowane m.in. epidemią Covid-19 oraz wojną w Ukrainie, przeprowadziliśmy z Investą kilkudniowy “check point” oraz aktualizację realizowanej strategii, uwzględniając osiągnięte w poprzednim roku rezultaty.
Jeśli zastanawiasz się nad kolejnym krokiem, skontaktuj się z nami. Chętnie podpowiemy Ci co dalej.
POROZMAWIAJMYO najważniejszych trendach istotnych dla rynku retail oraz o tym, jak ważne jest wykorzystywanie wiedzy trendowej w praktyce opowiadała podczas „Let’s Talk Trends: Retail” Aleksandra Trapp.
Podczas spotkania przybliżyła wybrane 6 trendów, które warto obecnie obserwować: transparentność, meta touchpoint, wielozmysłowość, cyfrowe zmysły, inkluzywność, gospodarka obiegu zamkniętego, Gen Z i Alpha.
Więcej o trendach, inspirujące case studies w dodatkowym materiale, który przygotowaliśmy dla uczestników spotkania.
Współorganizatorem spotkanie jest Grupa PTWP (organizator m.in. European Economic Congress).
Ostatni raport TrendSignals był mocno osadzony w teraźniejszości i dotyczył aktualnych wyzwań. Niniejszy raport postanowiliśmy poświęcić otoczeniu człowieka przyszłości. Zawarte w nim trendy poruszają kwestie tego, w jakim środowisku będzie żył, w jaki sposób będzie konsumował otaczającą go rzeczywistość oraz jak będzie troszczył się o zdrowie. Raport poszerzony został także o kontekst definiowania i wyłapywania sygnałów zmian.
Projekt spekulatywny stworzony przez studentów kierunku Industrial Design na Eindhoven
University of Technology dotyczył fal upałów, które z roku na rok nasilają się w Niderlandach.
Konsekwencją tego jest choćby wzrost korzystania z klimatyzacji — niezrównoważonego
rozwiązania.
Studenci stworzyli projekty rozwiązań, które w przyszłości mogłyby stanowić odpowiedź na
wzrost temperatur.
W tym projekcie spekulatywnym (przedstawionym podczas Dutch Design Week w Eindhoven) autorzy zastanawiali się, czy ludzie (żyjący obecnie w erze antropocenu, która charakteryzuje się dominacją człowieka) byliby w stanie poświęcić się dla innych gatunków i wdrożyć takie rozwiązania (także ingerujące w nasze ciała), które sprawiłyby, że bylibyśmy zdolni żyć w innych warunkach i ekosystemach.
Autorzy zaproponowali wykorzystanie sztucznej skóry, wszczepionej podczas dedykowanej operacji, która umożliwiłaby nam oddychanie pod wodą. Dzięki niej możliwe byłoby współistnienie ludzi i roślin podwodnych (co już dziś w obliczu utraty bioróżnorodności zdaje się być olbrzymim wyzwaniem).
Jedną z wystaw w Museum of the Future w Dubaju jest wystawa Tomorrow Today poświęcona istniejącym już rozwiązaniom, które wpisują się w dyskusję o przyszłości. Wiele z nich dotyczyło człowieka przyszłości oraz wykorzystania technologii HET (Human Enhancement Technologies).
Jednym z przykładów może być kombinezon Tesli, w skład której wchodzi Teslaglove — rękawica pozwalająca doświadczać wirtualnej rzeczywistości. Rękawica monitoruje puls użytkownika oraz pozwala poczuć przedmioty w świecie wirtualnym. Kolejny przykład to kurtka odporna na wirusy, wykonana w 65% z miedzi. Z kolei na dłoni
manekina znajduje się implant do wykonywania płatności. Jest to pierwszy wszczepialny chip na świecie służący bezprzewodowym płatnościom.
Baby Builder to projekt spekulatywny zaprezentowany podczas zeszłorocznego Dutch Design Week w Eindhoven. To interaktywna instalacja, która umożliwia zaprojektowanie swojego przyszłego dziecka wykorzystując założenia inżynierii genetycznej. Przyszły rodzic mógł dowolnie modelować dziecko — decydować o poziomie inteligencji,
orientacji seksualnej, płci, zablokować rozwój chorób genetycznych, a także wskazywać na poziom empatii czy zaangażowania społecznego. Projekt konfrontuje przyszłych rodziców sztucznego dziecka z wyzwaniami etycznymi związanymi z rozwojem inżynierii genetycznej.
Wyniki eksperymentu wykorzystują badacze z Erasmus Medical Center w Rotterdamie, którzy starają się lepiej zrozumieć opinię społeczeństwa na temat inżynierii genetycznej.
Bioekonomia to trend nawiązujący do wykorzystania procesów biologicznych w celu zrównoważonej produkcji w różnych sektorach gospodarki. Wśród najważniejszych celów bioekonomii można wskazać na ochronę środowiska, unikanie nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych i zwiększanie bioróżnorodności.
Dziedziną technologiczną napędzającą rozwój bioekonomii jest biologia syntetyczna. I choć wywodzi się od inżynierii genetycznej (z którą często się przeplata) to skupia się ona na projektowaniu i modelowaniu innowacyjnych rozwiązań poprzez łączenie wielu różnych fragmentów materiału genetycznego zebranego z organizmów naturalnych. Na tę chwilę biologia syntetyczna nie jest technologią skalowalną, natomiast według szacunków, w nadchodzących latach jej wpływ na gospodarkę będzie ogromny.
Szacuje się, że globalny rynek biologii syntetycznej do 2029 roku osiągnie wartość 30,28 mld USD, ze wzrostem CAGR na poziomie 23,63% w okresie od 2022 do 2029 roku (dla porównania do 2030 roku CAGR technologii AI ma wynieść 38,1%, a VR 15%). Biologia syntetyczna stanowiła także jeden z tematów podczas tegorocznego SXSW. Panel Biomanufacturing Sustainably: Cell-Free Systems poświęcony był kwestii wykorzystania tej technologii w zrównoważonej produkcji. Z kolei w panelu Synthetic Biology’s Major Pain Point: Scale głównym tematem była skalowalność rozwiązań opracowywanych przez startupy z obszaru SynBio (obecnie około 90% projektów z dziedziny biologii syntetycznej nie jest skalowalna).
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
W najnowszym numerze TrendSignals skupiliśmy się na istotnych kierunkach w obszarze inkluzywności i różnorodności, na uwidocznienie się których szczególnie ważny wpływ ma pandemiczna rzeczywistość. Cztery trendy, wyłonione w ramach raportu, wywodzą się ze styku trendów znajdujących się na Mapie Trendów infuture.institute z 2022 roku: Srebrnego tsunami, Wpływu Gen Z, Umocnienia kobiet czy Normalizacji seksualności.
Wyłonione trendy to:
Również od tego numeru TrendSignals w sekcji TRENDS IN ACTION case studies nie zostają przyporządkowane konkretnym branżom. Wierzymy, że do trendów i innowacji należy podchodzić z otwartą głową, myśląc pozasilosowo, wychodząc poza swoją bańkę i branżę. Mamy nadzieję, że ten raport będzie dla Państwa inspirujący.
Inkluzywność i różnorodność to szeroki obszar trendowy, który wskazuje na rosnącą potrzebę otwartości na wszystkie grupy społeczne oraz wspieranie ich aktywności. Inkluzywność i różnorodność od lat odmieniane są przez wszystkie przypadki, a działania na nich oparte stały się integralną częścią nie tylko wewnętrznej strategii, ale też komunikacji marek.
Według badań, dla części organizacji w Europie największym wyzwaniem w kontekście inkluzywności i różnorodności jest przejście z poziomu strategii na autentyczne działania. Obszar D&I (Diversity & Inclusion) jest dla 76% organizacji integralną wartością/ priorytetem. Jednak nadal 33% respondentów deklaruje, że w ich opinii różnorodność stanowi pewnego rodzaju barierę w rozwoju pracowników (źródło: raport „Diversity & Inclusion Benchmarking Survey. European Sheet”, PwC, 2021 rok).
W TrendSignals Inclusion & Diversity: Revisited infuture.institute wskazuje na istotne kierunki w temacie inkluzywności i różnorodności wywodzące się ze styku trendów znajdujących się na Mapie Trendów instytutu z 2022 roku: Srebrnego tsunami, Wpływu Gen Z, Umocnienia kobiet czy Normalizacji seksualności.
Wyłonione kierunki to: Towards Neurodiversity, Facing Agility, Silver Sexuality oraz Against Loneliness.
Welcome to the House of Queer Joy to projekt zaprezentowany podczas zeszłorocznego Dutch Design Week w Eindhoven na Graduation Show. House of Queer Joy odnosi się do konieczności tworzenia bezpiecznej przestrzeni dla osób LGBTQ.
Przestrzeni, która pozwoli im się realizować i bezpiecznie budować społeczność oraz przynależność. (Obecnie dawanie przestrzeni na tego typu działania to także odpowiedzialność marek i organizacji.)W projekcie autorstwa Clodagh Read metaforą tej właśnie przestrzeni był namiot stworzony z patchworkowego materiału, na którym widniały cytaty dotyczące różnych potrzeb różnorodnej społeczności oraz insighty jej przedstawicieli.
Konsumenci z jednej strony oczekują od marek zajęcia stanowiska w dyskusji i wspierania aktywności poszczególnych grup społecznych. 58% konsumentów opowiada się za markami lub korzysta z ich usług/ kupuje ich produkty, 60% wybiera miejsce pracy, a 80% inwestorów inwestuje w firmy bazując na zgodności tych organizacji ze swoimi przekonaniami i wartościami.
Z drugiej strony, należy pamiętać, że opowiadanie się za konkretnymi poglądami (bardzo często stanowiącymi element dyskusji o inkluzywnym podejściu) może przyczyniać się do wzmacniania zjawiska polaryzacji (rozumianej jako usilne zwalczanie się dwóch odmiennych, spolaryzowanych plemion). Dlatego też tak bardzo istotnym narzędziem w budowaniu komunikacji opartej na inkluzywności i różnorodności jest edukacja i dialog. To właśnie te dwa elementy umożliwiają niwelowanie polaryzacji (źródło: raport „Edelman Trust Barometer 2022”, Edelman, 2022 rok).
Wraz z poszerzaniem się paradygmatu inkluzywności i różnorodności, poszerza się także definicja jednostek, których te zagadnienia dotyczą. Jeden z projektów podczas Dutch Design Week w 2021 roku autorstwa Elisy Piazzi odnosił się do kwestii inności i nienormatywności.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, napisana prawie 73 lata temu, nie precyzuje, co tak naprawdę oznacza słowo „człowiek”. Granica między tym, co „ludzkie”, a co nie, stała się narzędziem przemocy wobec osób nienormatywnych. Chcąc wykorzenić pojęcie „inności”, autorzy projektu opracowali nowy zbiór praw — Universal Non-Authoritarian Declaration of Human and More-Than-Human Rights.
Według autorów należy rozpowszechniać ideę ustanawiania praw uniwersalnych bez promowania niektórych kultur i stawiania ich ponad inne.
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
Obszar żywienia jest pełen sprzeczności – z jednej strony myślimy już o uprawach na glebie kosmicznej1, z drugiej – nie rozwiązaliśmy jeszcze tak podstawowego problemu jak głód, niedożywienie czy zapewnienie każdemu człowiekowi dostępu do pełnowartościowej żywności. Ostatnie wydarzenia na świecie, takie jak pandemia COVID-19, wojna w Ukrainie czy galopująca inflacja, stawiają nas przed pytaniem: czy jeśli chodzi o system żywienia, zrobiliśmy krok do przodu, czy może krok w tył?
Takie pytanie postawiliśmy sobie w infuture.institute oraz ekspertom z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Spotkaliśmy się na warsztacie badawczym, który miał na celu ustalenie trendów mających największy wpływ na system żywienia.
„Nie ma dłużej trwającego megatrendu niż trend głodu”.
Zero głodu na świecie to jeden z 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ustanowionych przez ONZ w 2015 roku. Niestety, w ciągu ostatnich lat, mimo postępu technologicznego, rosnącej liczby innowacyjnych rozwiązań i zwiększającej się świadomości, głód na świecie i niedożywienie przestały maleć. Konflikty zbrojne na świecie, zmiany klimatyczne, w tym ekstremalne warunki pogodowe, oraz pandemia COVID-19 wzmacniają zagrożenia w dostępie do żywności. Działania świata w kierunku walki z głodem są wciąż niewystarczające, a według ekspertów tworzących The Global Hunger Index nie osiągniemy celu wyeliminowania głodu na świecie do 2030 roku2.
Rozpowszechnienie niedożywienia dla wybranych obszarów geograficznych wyrażone w odsetku populacji doświadczającym niedożywienia. Niedożywienie jest rozumiane jako spożywanie żywności niewystarczające do utrzymania normalnego, aktywnego i zdrowego życia. Wskaźnik niedożywienia jest wymiarem mierzącym postępy w realizacji Celu Zrównoważonego Rozwoju 2.1, czyli zero głodu na świecie do 2030 roku. Źródło danych: Food and Agriculture Organization of the United Nations3.
Czynniki klimatyczne są określane jako jedne z głównych światowych zagrożeń, także dla produkcji żywności4. Megatrend, którym jest transformacja klimatyczna, wskazywany był przez uczestników warsztatu jako mający największy wpływ na przyszłość systemu żywieniowego.
Relacja między żywnością a klimatem przebiega w obu kierunkach. Z jednej strony, zmiany klimatyczne wywierają wpływ na jakość i dostępność żywności, obfitość połowów, zbiorów czy ciągłość i niezawodność łańcuchów dostaw. Rosnąca temperatura w połączeniu ze zwiększaniem się poziomu dwutlenku węgla w atmosferze negatywnie wpływa na uprawy, zmniejszając nie tylko ich ilość, ale też zawartość mikroelementów w zbiorach5. Indie ograniczają np. eksport pszenicy, aby zabezpieczyć wewnętrzne zapasy żywności, które ucierpiały przez rekordowe upały i susze6. Z drugiej strony, to, co jemy, ma wpływ na klimat. Przemysł spożywczy odpowiada za ponad ćwierć (26%) globalnej emisji gazów cieplarnianych7. Ilość zużywanych zasobów zależy od produktu. Zastąpienie zaledwie jednej dziesiątej kalorycznego spożycia z wołowiny i przetworzonego mięsa owocami, warzywami orzechami i roślinami strączkowymi zmniejszyłoby spożywczy ślad węglowy o jedną trzecią8.
„Dążenie UE oraz USA i innych krajów do tego, by zaostrzać normy produkcji żywności, może powodować, że produkcja ta będzie uciekać do krajów, gdzie te wymagania są mniejsze. I nastąpi wydłużanie tras, transportu, wydłużanie łańcuchów dostaw”.
Pandemia COVID-19 nie tylko utrudniła dostęp do żywności poprzez przerwanie łańcuchów dostaw oraz zaburzenie prac w rolnictwie i przetwórstwie, ale też zmieniła nasze nawyki. W obawie przed brakiem dostępu do żywności konsumenci kupowali żywność na zapas, co z kolei nadwyrężyło możliwości dostawcze. Podobnie opakowania – wcześniejsze działania zmierzające do rezygnacji z jednorazowego plastiku wstrzymano na rzecz bezpieczeństwa i zahamowania transmisji wirusa.
Czas Pandemii pokazał nam, że całkowite odejście od naczyń jednorazowych, zwłaszcza w żywieniu zbiorowym nie jest możliwe. Dlatego zmusza to do intensywniejszych działań kierunku poszukiwania optymalnych opakowań pod względem ekologicznym.
Konflikty zbrojne utrudniają dostęp do żywności, ale także brak dostępu do niej może być sam w sobie powodem konfliktów i zamieszek. Ponad połowa osób zmagających się z niedożywieniem żyje w krajach objętych konfliktem9. Silny wpływ na aktualną sytuację żywieniową ma wojna w Ukrainie. Ukraina jest kluczowym światowym dostawcą zbóż i olejów roślinnych. W 2021 roku odpowiadała za 12,8% globalnego eksportu kukurydzy i 10,5% pszenicy. Dla samej Unii Europejskiej Ukraina jest drugim największym dostawcą zbóż, odpowiadając za 14% całkowitego importu zbóż do krajów unijnych109. Kluczową rolę odgrywa również w krajach biedniejszych, takich jak Egipt, Bangladesz czy Indonezja. Z kolei Rosja jest głównym producentem składników niezbędnych do wytwarzania nawozu11. Sekretarz generalny ONZ powiedział, że problem globalnego bezpieczeństwa żywieniowego nie będzie mógł być rozwiązany bez przywrócenia ukraińskiej produkcji żywności i rosyjskiej produkcji nawozu i żywności12.
Powyższe czynniki prowadzą do rosnących cen i trudności w dostępie do żywności w Polsce i na świecie. Indeks cen żywności na świecie w marcu 2022 roku osiągnął rekordowo wysoki wynik13. Większość Polaków (82%) martwi się wpływem rosnących cen na ich finanse. W Europie ponad połowa (57%) osób deklaruje, że kupuje mniej niż przed pandemią, aby żyć prościej14. Mimo że kupujemy mniej, wydajemy więcej pieniędzy podczas codziennych zakupów15.
Wskaźnik HICP (zharmonizowany wskaźnik cen konsumpcyjnych) dla żywności. Zmiana cen (w %) do analogicznego miesiąca poprzedniego roku (m/m-12). Źródło: Eurostat, European Food Prices Monitoring Tool16.
Uwzględniając powyższe kwestie, zastanawiamy się, jak wykorzystać obecne trendy i zmiany, by wspierać i udoskonalać obszar produkcji żywności. Poniżej przedstawiamy megatrendy, które wybraliśmy wraz z ekspertami z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu jako mające duży wpływ na przyszłość systemu żywienia, wraz z przykładami ich wykorzystania już dziś. Wszystkie megatrendy możesz znaleźć na naszej Mapie Trendów. Wpływ megatrendów podzieliliśmy ze względu na poszczególne etapy procesu żywienia: transport, hodowlę i zbiory, żywność i opakowania, utylizację.
Koncepcja, zgodnie z którą świat cyfrowy ma być dokładnym i całkowitym odwzorowaniem świata fizycznego we wszystkich jego wymiarach – materialnym, ekonomicznym, ludzkim, przestrzennym etc. Również poszczególne etapy systemu żywienia ulegają zmianom pod wpływem rozwoju technologii i zyskują swoje odzwierciedlenie w świecie cyfrowym. Więcej o megatrendzie Świat lustrzany w Mapie Trendów.
TRANSPORT
Decentralizacja — Optymalizacja i kontrola łańcuchów dostaw poprzez wykorzystanie technologii, m.in. AI, rozwiązań w chmurze, IoT, RFID, blockchain17 itp.
Wirtualne bliźniaki — Dzięki symulacji łańcuchów dostaw w świecie wirtualnym można automatyzować procesy związane z transportem oraz przewidywać ewentualne problemy.
HODOWLA I ZBIORY
Rolnictwo precyzyjne — efektywne i precyzyjne wykorzystanie gruntów rolnych, służy zwiększeniu plonów dzięki racjonalnemu wykorzystaniu powierzchni dzięki danym i technologiom18.
Druk 3D — Przeniesienie procesu produkcji żywności do gospodarstw domowych lub restauracji i skrócenie łańcuchów dostaw poprzez wykorzystanie technologii druku 3D.
Robotyzacja — Coraz większa robotyzacja i automatyzacja procesu hodowli i zbiorów. Jednym z przykładów może być wykorzystanie dronów do kontroli upraw, oprysków19 oraz wysiewu pól.
JEDZENIE I OPAKOWANIA
Algorytmizacja — Kształtowanie zachowań i postaw konsumenckich przez komunikację w świecie wirtualnym i dostosowanie przekazów do informacji zbieranych od użytkowników.
Internet zmysłów — Przenoszenie zmysłów do świata internetu20. Wykorzystywanie technologii do wzmocnienia doświadczeń smaku21.
UTYLIZACJA
Inteligentne opakowania — Ograniczanie strat w sklepach przez wykorzystanie inteligentnych opakowań oraz systemów beacons22.
W obliczu wstrzymania eksportu, przerwanych łańcuchów dostaw i trudności w dostępie do jedzenia możemy zwrócić się ku lokalnej żywności i wykorzystywaniu w pełni zasobów, które już posiadamy. Więcej o megatrendzie Deglobalizacja w Mapie Trendów.
TRANSPORT
Ograniczenie konsumpcji — Świadome ograniczanie konsumpcji oraz dążenie do samowystarczalności.
Farmy wertykalne — Sklepy spożywcze rozpoczęły korzystanie z farm wertykalnych23, dzięki czemu skracają łańcuchy dostaw.
HODOWLA I ZBIORY
Samowystarczalność — Hodowanie żywności na własne potrzeby w domach lub kolektywnych ogrodach. Taka inicjatywa działa np. w Poznaniu24.
JEDZENIE I OPAKOWANIA
Hiperlokalność — Zwrócenie się ku lokalnym roślinom w uprawach oraz lokalnemu jedzeniu w restauracjach. Kanada uruchamia projekt inwestycyjny25 mający na celu wspieranie lokalnych inicjatyw w tworzeniu długofalowych rozwiązań odpowiadających na problemy w dostępie do zdrowej, lokalnej żywności.
UTYLIZACJA
Zero waste — Koncepcja gospodarowania zasobami w taki sposób, aby generować jak najmniej odpadów. W gastronomii i żywieniu widzimy ten trend np. w wykorzystywaniu odpadów w alternatywnych celach, kompostowaniu, ograniczaniu opakowań.
Ograniczenie marnowania żywności — Aby ograniczyć marnowanie żywności, zaczynamy wykorzystywać zasoby, które wcześniej byłyby traktowane jako odpady. Przykładowo Browar New Belgium Brewing rozpoczął współpracę z Imperfect Foods, amerykańskim sklepem spożywczym, w celu stworzenia nowego piwa. Citrus Rescue to napój alkoholowy wyprodukowany z pomarańczy, które ze względu na swój wygląd nie kwalifikują się do sprzedaży w sklepach spożywczych26.
Jeśli chodzi o trendy w gastronomii i produkcji żywności, skłaniamy się ku żywności lokalnej. Nie znaczy to, że możemy kupić w Polsce lokalne sushi, tylko że możemy kupić kotleta schabowego w Poznaniu lub w Katowicach; że możemy kupić oscypek w górach, ale w Japonii już nie. Kilka naszych publikacji na temat gastronomii i obiegu wewnętrznego wykazało, że gastronomia jest kierunkowana ku lokalności, ponieważ mamy duże zasoby lokalnych surowców, które nie są wykorzystywane tak, jak byśmy chcieli.
Łączymy biologię z technologią i ingerujemy w genetykę roślin, łącząc to, co syntetyczne, z tym, co naturalne. Nowe gatunki roślin i nowa żywność rozwiązuje niektóre nasze problemy, ale też budzi niepokój wśród konsumentów. Więcej o megatrendzie Biologia technocentryczna w Mapie Trendów.
TRANSPORT
Biotech — Start-up Aanika Bioscience wykorzystuje mikroorganizmy do kontroli łańcuchów dostaw27.
HODOWLA I ZBIORY
Mięso in vitro — Produkcja białka w laboratorium może pomóc w obniżeniu cen i zmniejszeniu obciążenia ekologicznego mięsa oraz wspierać lokalną niezależność.
Alternatywne źródła białka — Oprócz prób tworzenia mięsa w laboratorium możemy dostarczać białka alternatywnymi metodami, np. poprzez jedzenie owadów, które mogą stanowić żywność zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt28.
JEDZENIE I OPAKOWANIA
GMO — Zmiana cech produktów (np. trwałość, zawartość witamin, ale też wyglądu) poprzez modyfikację genetyczną roślin. Dzięki tworzeniu roślin odpornych na susze i choroby może być to również odpowiedź na zmieniające się warunki pogodowe.
Hiperpersonalizacja — Fortyfikacja żywności z uwzględnieniem konkretnych grup społecznych oraz chorób. Przykładowo makarony o wysokiej zawartości witaminy B1 czy kwasów omega-3.
UTYLIZACJA
Wspomaganie rozkładu modyfikowanymi organizmami — Naukowcy Steve Techtmann i Ting Lu dostali nagrodę Future Insight Prize o wartości 1 mln euro za badania nad rozkładem plastiku do jadalnych białek.
W tej chwili są prowadzone prace na temat generowania białka w laboratorium. To jest ciekawy trend, który będzie mierzył się z akceptacją konsumentów tego typu produktów.
W obszarze żywienia stoimy przed wieloma wyzwaniami – zmieniające się warunki klimatyczne, utrzymanie ciągłości dostaw, rosnące ceny. To stawia pod znakiem zapytania cel, jakim jest wyeliminowania głodu na świecie. Mamy jednak wciąż rozwijającą się technologię, która może stanowić odpowiedź na te wyzwania. Mamy też samych konsumentów – o zmieniających się nie tylko upodobaniach i nawykach, ale też obawach. I to oni ostatecznie zdecydują, które trendy będą wspierać swoimi wyborami.
Za współpracę nad powyższym opracowaniem i udział w warsztatach dziękujemy naukowcom Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W warsztatach uczestniczyli:
Wydział Rolnictwa, Ogrodnictwa i Bioinżynierii:
prof. UPP dr hab. Zuzanna Sawinska,
dr hab. Łukasz Sobiech,
dr hab. Alina Kałużewicz.
Wydział Ekonomiczny:
prof. UPP dr hab. Wawrzyniec Czubak,
prof. UPP dr hab. Benedykt Pepliński,
prof. UPP dr hab. Arkadiusz Sadowski,
dr Michał Gazdecki.
Wydział Nauk o Żywności i Żywieniu:
prof. dr hab. inż. Anna Gramza-Michałowska,
dr inż. Ryszard Kowalski,
dr hab. inż. Agnieszka Makowska,
dr hab. inż. Krystyna Szymandera-Buszka.
Branża MICE (Meetings, Incentives, Conferences and Exhibitions Industry) to istotna część gospodarki. Tylko w Polsce odpowiada za 1,5% PKB, a globalna wartość rynku tuż przed pandemią, w 2019 roku, wynosiła 1,2 miliarda dolarów. Jednocześnie to branża, która została najbardziej dotknięta przez pandemię COVID-19. W jej efekcie polskie firmy z branży spotkań i wydarzeń odnotowały w 2020 roku spadek przychodów o 73%. Jak może wyglądać jej przyszłość? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć raport „W kierunku rezyliencji. Przyszłość branży targowej” stworzony przez Grupa MTP oraz infuture.institute.
Hasłem przewodnim raportu jest „rezyliencja”, czyli umiejętność adaptacji do zmieniających się warunków niezależnie od ich skali i siły. To zdolność do szybkiego odzyskiwania utraconych lub osłabionych sił; odporność; umiejętność szybkiego odbicia się. To umiejętność, która w otaczającym nas świecie jest niezbędna, nie tylko w przemyśle spotkań, ale w biznesie w ogóle.
Wiele czynników wywarło w ostatnim czasie znaczący wpływ na przemysł spotkań – pandemia COVID-19, wojna, kryzys gospodarczy, transformacja cyfrowa, deglobalizacja, transformacja klimatyczna i zmiany demograficzne. Na podstawie danych zastanych, wywiadów z ekspertami i warsztatów jakościowych zdiagnozowane zostały czynniki, które mają lub będą miały wpływ na zmiany zachodzące w branży targowej.
Z badań, które zrealizowaliśmy na potrzeby tego raportu, wynika, że większość badanych w pracy je samotnie, w pośpiechu, w dodatku zimne jedzenie. Ponad 60% ankietowanych deklaruje również, że w pracy często bywają głodni. Z perspektywy przedsiębiorcy to wyniki zatrważające – zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że wraz z rosnącym głodem spada nasza efektywność. A jednocześnie te wyniki nie zaskakują. Nie pierwszy raz zdarza się bowiem, że w naszej XXI-wiecznej rzeczywistości przebijają wciąż praktyki z czasów rewolucji przemysłowej – kiedy liczyła się tylko praca, a nie potrzeby człowieka.
Wiele czynników wywarło w ostatnim czasie znaczący wpływ na przemysł spotkań – pandemia COVID-19, wojna, kryzys gospodarczy, transformacja cyfrowa, deglobalizacja, transformacja klimatyczna i zmiany demograficzne. Na podstawie danych zastanych, wywiadów z ekspertami i warsztatów jakościowych zdiagnozowane zostały czynniki, które mają lub będą miały wpływ na zmiany zachodzące w branży targowej.
Najczęściej wymieniane czynniki zmian to te związane z wpływem nowych pokoleń (generacje Z i Alpha; Zalpha). W drugiej kolejności pojawiały się czynniki technologiczne, w tym zwłaszcza te związane z big data. W dalszej wymieniane były takie czynniki, jak kończące się zasoby (kryzys surowcowy), kryzys gospodarczy, przerwane łańcuchy dostaw, starzejące się społeczeństwo, kryzysy zdrowotne czy wojny wpływów.
Na wyzwania, w obliczu których stoi dziś branża, można patrzeć z dwóch perspektyw. Z jednej strony to wspomniane już czynniki makro (deglobalizacja, transformacja klimatyczna, zmiany demograficzne, dynamiczny rozwój technologii. Z drugiej – to wewnętrzne wyzwania biznesowe branży, typowe tylko dla niej, choć oczywiście wynikające z czynników makro. W wyniku analizy badań jakościowych i ilościowych przeprowadzonych na potrzeby tego raportu zespół infuture.institute zdefiniował sześć głównych wyzwań. Wśród nich
Już dziś chcemy wiedzieć, jak będą wyglądały fabryki jutra, przed jakimi wyzwaniami staną zarządzający nimi, a z jakimi przeciwnościami przyjdzie się zmierzyć pracownikom branży produkcyjnej. Po co? To oczywiste, chcemy jeszcze skuteczniej odpowiadać na potrzeby naszych klientów, a jednocześnie wyznaczać trendy i wciąż pozostawać pionierami w dziedzinie organizacji zbiorowego żywienia pracowników.
Opracowanie raportu umożliwił proces badawczy opisany poniżej:
W ramach pracy nad projektem dotyczącym przyszłości branży targowej infuture.institute przeprowadziło analizę historycznych sygnałów zmian (pogłębioną analizę zastanych danych, raportów, artykułów oraz innych źródeł dotyczących przyszłości branży MICE, w tym raportów strategicznych) oraz następujące badania jakościowe i ilościowe:
Projekt badawczy był realizowany od maja do czerwca 2021 roku. Został oparty zarówno o ilościowe, jak i jakościowe metody badawcze, składał się z kilku modułów:
Do pobrania dostępna jest również angielska wersja raportu.
Branża MICE (Meetings, Incentives, Conferences and Exhibitions Industry) to istotna część gospodarki. Tylko w Polsce odpowiada za 1,5% PKB, a globalna wartość rynku tuż przed pandemią, w 2019 roku, wynosiła 1,2 miliarda dolarów. Jednocześnie to branża, która została najbardziej dotknięta przez pandemię COVID-19. W jej efekcie polskie firmy z branży spotkań i wydarzeń odnotowały w 2020 roku spadek przychodów o 73%. Jak może wyglądać jej przyszłość? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć raport „Przyszłość branży targowej” stworzony przez Grupa MTP oraz infuture.institute.
Hasłem przewodnim raportu jest „rezyliencja”, czyli umiejętność adaptacji do zmieniających się warunków niezależnie od ich skali i siły. To zdolność do szybkiego odzyskiwania utraconych lub osłabionych sił; odporność; umiejętność szybkiego odbicia się. To umiejętność, która w otaczającym nas świecie jest niezbędna, nie tylko w przemyśle spotkań, ale w biznesie w ogóle.
Wiele czynników wywarło w ostatnim czasie znaczący wpływ na przemysł spotkań – pandemia COVID-19, wojna, kryzys gospodarczy, transformacja cyfrowa, deglobalizacja, transformacja klimatyczna i zmiany demograficzne. Na podstawie danych zastanych, wywiadów z ekspertami i warsztatów jakościowych zdiagnozowane zostały czynniki, które mają lub będą miały wpływ na zmiany zachodzące w branży targowej.
Stojąc dziś w obliczu postępującej transformacji technologicznej, zmian klimatu, napięć społecznych, zmian demograficznych i kryzysu gospodarczego, targi próbują określić się na nowo. Nie jest to z pewnością łatwe zadanie. A jednocześnie jestem przekonana, że targom uda się napisać kolejny ciekawy rozdział w swojej historii – choć z pewnością będzie on wyglądał inaczej niż to, do czego zdążyliśmy się już przyzwyczaić.
Wiele czynników wywarło w ostatnim czasie znaczący wpływ na przemysł spotkań – pandemia COVID-19, wojna, kryzys gospodarczy, transformacja cyfrowa, deglobalizacja, transformacja klimatyczna i zmiany demograficzne. Na podstawie danych zastanych, wywiadów z ekspertami i warsztatów jakościowych zdiagnozowane zostały czynniki, które mają lub będą miały wpływ na zmiany zachodzące w branży targowej.
Najczęściej wymieniane czynniki zmian to te związane z wpływem nowych pokoleń (generacje Z i Alpha; Zalpha). W drugiej kolejności pojawiały się czynniki technologiczne, w tym zwłaszcza te związane z big data. W dalszej wymieniane były takie czynniki, jak kończące się zasoby (kryzys surowcowy), kryzys gospodarczy, przerwane łańcuchy dostaw, starzejące się społeczeństwo, kryzysy zdrowotne czy wojny wpływów.
Na wyzwania, w obliczu których stoi dziś branża, można patrzeć z dwóch perspektyw. Z jednej strony to wspomniane już czynniki makro (deglobalizacja, transformacja klimatyczna, zmiany demograficzne, dynamiczny rozwój technologii. Z drugiej – to wewnętrzne wyzwania biznesowe branży, typowe tylko dla niej, choć oczywiście wynikające z czynników makro. W wyniku analizy badań jakościowych i ilościowych przeprowadzonych na potrzeby tego raportu zespół infuture.institute zdefiniował sześć głównych wyzwań. Wśród nich
Wyzwaniem jest sprostanie zmianom demograficznym – dotyczącym zarówno młodych którzy urodzili się już w świecie cyfrowym, jak i starzejącego się społeczeństwa. Podjęliśmy już strategiczne decyzje, by przygotować infrastrukturę i formaty wydarzeń dopasowane do tych zmieniających się wymagań wobec branży MICE. Stąd inwestycje na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich, dywersyfikacja działalności i organizacja imprez dla pasjonatów czy mega eventów.
Opracowanie raportu umożliwił proces badawczy opisany poniżej:
W ramach pracy nad projektem dotyczącym przyszłości branży targowej infuture.institute przeprowadziło analizę historycznych sygnałów zmian (pogłębioną analizę zastanych danych, raportów, artykułów oraz innych źródeł dotyczących przyszłości branży MICE, w tym raportów strategicznych) oraz następujące badania jakościowe i ilościowe:
Projekt badawczy był realizowany od maja do czerwca 2021 roku. Został oparty zarówno o ilościowe, jak i jakościowe metody badawcze, składał się z kilku modułów:
Do pobrania dostępna jest również angielska wersja raportu.
Od lat obserwujemy utratę spójności społecznej zarówno w przestrzeni prywatnej jak i publicznej. Większość Polaków, bo aż 87%, czuje się zmęczona polaryzacją[1].
infuture.institute zrealizowało badania na temat polaryzacji w Polsce. Wynika z nich, żeprawie 80% Polaków zgadza się ze stwierdzeniem: „Uważam, że polskie społeczeństwo w całym moim życiu nie było nigdy tak podzielone jak teraz”.
Większość z na chciałaby, że aż 92,5% Polaków chciałoby, aby różne grupy społeczne w Polsce znalazły wspólny łączący je punkt, który pomoże im dojść do porozumienia. Niestety zjawisko polaryzacji dotyczy nie tylko polskiego społeczeństwa.
– Polaryzacja to bardzo szeroki proces, który trwa od dłuższego czasu. Tylko w ciągu ostatniej dekady wskaźnik polaryzacji zwiększył się prawie trzykrotnie. Drastyczny wzrost polaryzacji w ostatnich 10-12 latach można wytłumaczyć kryzysem finansowym, który miał miejsce w 2008 roku. Ale na polaryzację wpływają też inne czynniki, nie tylko ekonomiczne. Przede wszystkim wymienić należy tu czynniki społeczne (w tym zmiany demograficzne), technologiczne (algorytmizacja, bańki informacyjne, dezinformacja) i kulturowe (zmiana stylu życia, samotność).
Z tego powodu każdy z nas – my sami, politycy, media, biznes – powinien pracować na rzecz eliminacji polaryzacji. To, czego dziś potrzebujemy, to aktywne, długoterminowe i podejmowane na wielu poziomach jej przeciwdziałanie.
[1] Suma odpowiedzi „zdecydowanie się zgadzam” i „raczej się zgadzam”. Badanie „Polaryzacja oczami Polaków” zostało przeprowadzone na ogólnopolskiej reprezentatywnej próbie n=1074. Badanie na zlecenie infuture.institute zrealizował panel internetowy Ariadna w dniach 25.02 – 1.03.2022r.
w infuture.institute wierzymy, że ludzie są różni, ale świat jest jednością.
Jak w tej historii, którą pod koniec lat 80-tych opowiadał jeden z uczestników międzynarodowej misji kosmicznej: „Pierwszego dnia w kosmosie wszyscy wskazywaliśmy, gdzie leżą nasze kraje, trzeciego czy czwartego dnia – nasze kontynenty; piątego dnia mieliśmy świadomość, że istnieje po prostu jedna Ziemia. Jak wspaniale byłoby, gdybyśmy wszyscy mieli możliwość spojrzenia na naszą planetę z dystansem i dostrzegli, że wszyscy ludzie są jednym gatunkiem, zależni od siebie nawzajem w swoim przetrwaniu i ewolucji.”
Bańki informacyjne, polaryzacja, utrata spójności społecznej to część naszej rzeczywistości. Część niezwykle istotna, a jednocześnie taka, którą jesteśmy dziś już chyba wszyscy bardzo zmęczeni.
Postanowiliśmy więc znaleźć i wskazać te elementy, które łączą ludzi. Te, które pozwolą budować porozumienie ponad podziałami. Od dawna wierzyliśmy, że takim łączącym elementem są nasze wartości. I choć nasz świat nie lubi rozmawiać o wartościach – bo wydaje nam się, że wartości są czymś, co dzieli – okazuje się, że nie. Że istnieją pewne wartości, które są wspólne dla wszystkich ludzi, niezależnie od ich poglądów.
Zapytaliśmy Polaków wprost: czy zgadzasz się, że istnieją wspólne wartości dla wszystkich ludzi. 71% Polaków odpowiedziało, że tak. Co ważne, nie ma statystycznie istotnej różnicy w odpowiedzi na to pytanie wśród osób o różnych poglądach. Polacy są również zgodni co do tego, jakie kwestie wymagają zaadresowania – niemal jednogłośnie za ważne i bardzo ważne uznają takie kwestie jak: wyeliminowanie ubóstwa i głodu, promowanie stabilnego i zrównoważonego rozwoju gospodarczego, ochrona prywatności w internecie czy zapewnienie wszystkim ludziom równego dostępu do internetu i rozwiązań technologicznych.
W załączeniu znajdziecie Państwo infografikę podsumowującą wyniki tych badań.
W te Święta Bożego Narodzenia, życzymy Wam, abyśmy budowali nasz świat wokół najważniejszych dla siebie wartości. Wspólny, dobry, mądry i wzmacniający. Zarówno jednostki, jak i społeczeństwa.
Zespół infuture.institute
The Great Number to temat tegorocznego Dutch Design Week. Zespół kuratorski DDW interpretuje go jako wezwanie do ograniczenia konsumpcji. Z jednej strony, pandemia pokazała nam, że model gospodarczy, w którym funkcjonujemy, został mocno zachwiany (np. zerwane łańcuchy dostaw czy problem z dostępem do surowców). Z drugiej, jako społeczeństwo nie przestajemy się rozwijać, a nasze potrzeby napędzają rynek. To jeden z paradoksów, który sprawia, że powinniśmy zredefiniować nasze podejście do konsumpcji.
Nasz zespół badawczy podczas wizyty na Dutch Design Week zdefiniował pięć obszarów trendowych istotnych dla tej redefinicji. Są to:
Uzupełnieniem obszarów trendowych są fragmenty wypowiedzi projektantów i projektantek
(z którymi przeprowadziliśmy wywiady eksperckie) przedstawiających swoje prace w ramach tegorocznego Dutch Design Week oraz wyniki badania zrealizowanego specjalnie na potrzeby tego raportu. Mamy nadzieję, że wskaże on Państwu inną perspektywę i stanie się inspiracją do ważnych zmian
Ten obszar trendowy wskazuje na konieczność zmian (oraz zauważalne sygnały tychże zmian) w konsumpcji produktów. Konsumpcjonizm, globalizacja czy funkcjonowanie w kulturze nanosekundy radykalnie zmieniły sposób, w jaki korzystamy z produktów.
Ma to z kolei ogromny wpływ na zmiany środowiskowe, generowanie odpadów. Ogromną wartością, w kontekście edukacji (co leży także po stronie marek) jest próba przyjrzenia się temu, jak traktujemy przedmioty, zarówno w momencie korzystania, jak i po zakończeniu cyklu ich życia. W praktyce oznacza to konieczność przewartościowania przedmiotów oraz odpowiednie działania w przypadku ich popsucia, zużycia czy zaprzestania pełnienia określonej funkcji.
Najprostszym przykładem tego typu zachowań konsumenckich jest chociażby kwestia recyklingu odpadów. Od lat w kontrze do konsumpcji obserwujemy sygnały zmian, które zyskują na sile zwłaszcza podczas pandemii.
Ogólnoświatowe badania wskazują, że 53% respondentów coraz częściej naprawia popsute produkty, zamiast je wyrzucać czy wymieniać. Dodatkowo, prawie jedna trzecia respondentów stwierdziła, że w decyzjach zakupowych kieruje się kwestią zrównoważonego rozwoju. Według tych samych danych, część osób przedkłada także troskę o planetę nad przystępność cenową.
Może oznaczać to chęć zmian i zdolność do adaptacji wśród konsumentów. Po stronie marek leży natomiast kwestia edukacji w kontekście tzw. „aftercare” – przeprowadzenia nas przez proces zrównoważonego korzystania z produktu czy nadawania mu „drugiego życia”.
#jużwszystkomam
Już wszystko mam” to kampania zainicjowana przez kolektyw Szeptszum, którego działalność obejmuje aktywności związane z szeroko pojętym CSR. Celem tej akcji jest próba zwrócenia większej uwagi na nadmierny konsumpcjonizm, w szczególności w okresie największych promocji oraz wyprzedaży podczas Black Friday. Kampania stara się również podkreślić i uświadomić, jak nadmierne i nieprzemyślane decyzje zakupowe negatywnie wpływają na stan środowiska naturalnego. Uczestnicy akcji namawiają do refleksji nad rzeczami, które już się posiada, nad ich szczególną historią i wyjątkową relacją, jaka łączy ich z właścicielem.
Więcej z sekcji TREDN IN ACTION w demo raportu #59 TrendSignals – Consumption Shifts
Objectum-sexuality oznacza, że ludzie odczuwają pociąg (choć nie zawsze) seksualny do przedmiotów. To bardzo ciekawe, gdy pojęcie to rozpatrzymy w kontekście traktowania przez nas rzeczy w swoim otoczeniu. Większość z nas nabywa przedmioty w kontekście zakupowym, a potem bez większego namysłu się ich pozbywa. Jeśli chodzi o konsumpcję, tak naprawdę nie ma znaczenia, co produkuje dana marka. Chodzi bardziej późniejsze życie produktów. Ważne jest, żeby marki angażowały się w relację konsumenta z produktem. Wyobrażam sobie moment, w którym na przykład marka kontaktuje się z konsumentem i dopytuje o tę relację. Zdarza się to w przypadku produktów luksusowych. Ale myślę, że powinno się to stać bardziej powszechne także poza markami luksusowymi. Tak, aby doświadczenie zakupowe i moment zakupu odzwierciedlały to, jak dana osoba zadba o produkt, jak ten produkt zmieni jej życie. Wierzę, że jakiś mechanizm mojego eksperymentu mógłby zostać włączony do mechanizmów sprzedaży. W przypadku marek dobrze byłoby, gdyby kształciły konsumentów w zakresie dbania o produkt po jego zakupie.
Niektóre marki, wypuszczając produkt lub usługę w ręce konsumentów, oferują możliwość darmowej naprawy, przeprowadzenia recyklingu, renowacji lub zapewniają informacje, co zrobić z produktem po zakończeniu jego cyklu życia tak, aby nie obciążał on środowiska.
Zapytaliśmy naszych badanych czy byliby skłonni zapłacić więcej za taką usługę lub produkt. Ankietowani odpowiedzi udzielili na skali od 1 (zdecydowanie nie byłbym/byłabym skłonny/skłonna zapłacić więcej za taki produkt/usługę) do 10 (zdecydowanie byłbym/byłabym skłonny/skłonna zapłacić więcej za taki produkt/usługę).
Z przeprowadzonego przez infuture.institute badania wynika, że większość respondentów byłaby skłonna zapłacić więcej za produkt/usługę marki, która przeprowadza ich przez proces konsumpcji produktów, udzielając wskazówek dotyczących ich zrównoważonego wykorzystywania.
• zamów ostatni raport lub abonament (4 raporty przez rok, co 3 miesiące),
• zamów sesję Think Tank dedykowaną raportowi,
• płatność po każdym otrzymanym raporcie,
• format: .pdf,
• licencja dla wszystkich pracowników danej firmy / spółki.
Instytut badań nad przyszłością poszukuje badaczki/ badacza. Cenimy sobie otwartość, zaangażowanie, energię, determinację, „umiejętność łączenia kropek” oraz szerokie spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość.
Osoby, która razem z nami będzie tworzyła dział badań infuture.institute.
oraz która potrafi:
Chcemy, aby osoba, która dołączy do zespołu, pracowała w naszym biurze w Gdańsku.
infuture.institute to interdyscyplinarny zespół stworzony przez Natalię Hatalską, jedną z najbardziej wpływowych i uznanych ekspertek w dziedzinie analizy, prognozowania i badania trendów w relacjach na styku rynek-marka-technologia-konsument.
W naszym zespole są: futuryści i obserwatorzy trendów, antropolodzy specjalizujący się w badaniach z wykorzystaniem metod niestandardowych, psychologowie, socjologowie, kulturoznawcy i inni. Nasza praca to ciągła nauka i rozwój.
Prześlij nam swoją aplikację – CV oraz kilka słów o sobie, swoim doświadczeniu i o tym, co uznasz za ważne – do 23 grudnia 2021 roku na adres: rekrutacja@infuture.institute. Jeśli masz pytania lub wątpliwości, napisz na ten sam adres. Dobra rada: im szybciej, tym lepiej.
Pamiętaj, aby aplikacja zawierała klauzulę: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych dla potrzeb niezbędnych do realizacji procesu rekrutacji zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).”.
Najnowszy raport TrendSignals poświęcamy zmysłom. Synestetyczne projektowanie, hakowanie i przenoszenie zmysłów analogowych do świata cyfrowego to niektóre z zagadnień, które poruszamy w naszym najnowszym raporcie trendowym.
Oprócz trendów, w raporcie piszemy o naszych obserwacjach z trendhuntingu z Dutch Design Week, publikujemy wywiady z ekspertami oraz wyniki naszych najnowszych badań. W tym miesiącu dostęp do pełnej (płatnej) wersji raportu uzupełnimy dostępem do 30 min. webinarium poświęconego właśnie zmysłom.
W badaniach zrealizowanych na potrzeby najnowszego raportu TrendSignals pytamy m.in. o stosunek respondentów do korzystania w przyszłości z rozwiązań wpisujących się w koncepcję internetu zmysłów, o referendum na temat upowszechnienia internetu zmysłów. Mówimy również o potrzebie redefinicji zmysłów oraz przenoszeniu ich do świata cyfrowego.
Więcej na ten temat opowiadają ekspertki z naszego instytutu – Zuzanna Bonecka i Aleksandra Kulińska:
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Znajdziesz w nim najistotniejsze trendy z obszaru „zmysły” wraz z opisami, kilkadziesiąt inspirujących case studies, dany z rynku (tzw. key proof points) oraz wyniki z naszych autorskich badań. W raporcie „Wielozmysłowość” oprócz dostępu do raportu w tradycyjnej formie (dokument w wersji .pdf), będziesz mieć okazję wzięcia udziału w zamkniętym dla subskrybentów 30 min. webinarze z sesją Q&A, który poprowadzą ekspertki z naszego instytutu.
Dowiedz się więcej o raportach TrendSignals.
Wykup dostęp do najnowszego raportu „TrendSignals: Wielozmysłowość” wraz z webinarem lub uzyskaj comiesięczny dostęp do raportów TrendSignals z webinarami w subskrybcji. Jedna licencja na raport obejmuje wszystkich pracowników firmy/spółki, a w webinarze może wziąć udział max. 50 os.
Raport TrendSignals Wielozmysłowość + webinar = 1 700 zł netto.
Subskrypcja raportów TrendSignals z webinarami = 1 500 zł netto / miesiąc.
Pracując nad instalacją „Do You Feel Connected?” potrzebowaliśmy wsparcia osób uzupełniających nasze badawczo-artystyczne kompetencje. Do współpracy zaprosiliśmy Patrycję Matejek i Mateusza Dyrdę – programistów ze Stowarzyszenia Robotyków SKALP (organizacja pozarządowa zrzeszająca ludzi interesujących się automatyką oraz robotyką).
Poniżej rozmowa o tym, jak działa instalacja, o danych z Twittera, które platforma zgodziła się nam udostępnić oraz momentach krytycznych.
Olga Jankowska: W jaki sposób pracowaliście nad tą instalacją?
Patrycja Matejek: Mamy doświadczenie w projektach, które są bardzo dynamiczne i gdzie cel nie zawsze jest jasno określony. Tak też było w tym przypadku. Nie wiedzieliśmy, jaki kształt instalacja przyjmie na końcu. Na co dzień pracuję z osobami „technicznymi”, które muszą mieć jasno określony cel. Tu było inaczej.
Olga Jankowska: Mówimy o pracy zespołowej. Jaki był podział ról w waszym zespole?
Patrycja Matejek: Od razu podzieliśmy się zadaniami. Wspólnie spędziliśmy z Mateuszem wiele godzin nad opracowaniem samych algorytmów, animacji świetlnych, które mieliśmy wykonać na tubach. Razem pracowaliśmy też nad koncepcją. Jeśli chodzi o wykonanie, Mateusz był odpowiedzialny za część hardware’ową, ja przejęłam całą część software’ową, czyli oprogramowanie połączenia z Twitterem i wyświetlania animacji na tubach.
Mateusz Dyrda: To jest trochę jak granie w siatkę w kółku. Ktoś rzuca do ciebie pomysł, a ja po wykonaniu swojego zadania, przerzucam go dalej, np. do Patrycji, która go weryfikuje. Później wraca do mnie, ja coś zmieniam i odrzucam dalej. Nikt nie jest w stanie, zwłaszcza teraz, w obszarze IT znać wszystkich technologii, ale to absolutnie nie ma znaczenia. Jeżeli masz dostęp do internetu, otwartą głowę i umiejętności uczenia się nowych rzeczy – jesteś w stanie zrobić tak naprawdę wszystko.
Patrycja Matejek: Dlatego my nigdy nie mówimy, że czegoś nie da się zrobić. Po pierwsze sprawdzamy, czy jesteśmy w stanie znaleźć technologię albo inne rozwiązanie. Nawet, jeśli jest tylko zbliżone do tego, czego druga strona oczekuje.
Olga Jankowska: Jak w ogóle działa ta instalacja?
Patrycja Matejek: Instalacja składa się z 19 tub. Każda z tuba przyporządkowana jest innemu hasztagowi. Dodatkowo, we wszystkich tubach umieszczonych jest łącznie 1500 ledów. Ledy są potrzebne, bo ta instalacja jest instalacją real-time, w trybie ciągłym wyświetlana jest na niej animacja, to znaczy zmiana światła. W praktyce działa to tak, że cały czas „nasłuchujemy” tego, co dzieje się na Twitterze. Mamy określone dziewiętnaście hasztagów i czekamy, aż dany hasztag zostanie opublikowany przez użytkownika.
W momencie, gdy określony wpada na Twittera – dostajemy w swoim oprogramowaniu informację, że się pojawił. Następnie analizujemy tweeta i sprawdzamy, gdzie wystąpił. W instalacji uwzględniamy tylko tweety, w których ktoś użył konkretnego hashtagu – nie liczymy np. retweetów czy linków do postów zawierających dane słowo. Następnie, na określonej tubie, zostaje uruchomiona animacja. Jest to efekt rozbłysku, który informuje osoby widzące instalację o tym, że właśnie taki hasztag pojawił się na Twitterze.
Mateusz Dyrda: Patrycja mówiła o tym, że nasłuchujemy Twittera. Możemy to robić, ponieważ cała instalacja podzielona jest na 2 osobne komputery. To proste, podłączone do internetu komputery, które znajdują się po bokach instalacji. Są na stałe połączone z API Twittera. API[1], czy metody, która pozwala nam na zautomatyzowanie pewnych rzeczy w internecie.
Jest to całkowicie zautomatyzowany proces. Komputer generuje sygnał, aby na tubach powstała animacja. Pojawia się ona na tych wspomnianych 1500 ledach, co oznacza, że Patrycja musiała napisać program, który wybiera kolor każdego z tych elementów. Dzięki dowolnemu sterowaniu kolorem instalacji, możemy wyświetlić na niej w zasadzie każdą animację.
Olga Jankowska: Jak zbierane są dane i jak wygląda ten proces?
Mateusz
Dyrda: Wszystko zaczyna się od Twittera,
który zbiera dane. My korzystamy z tego, że on nam je udostępnia. Twitter
dzieli się informacjami. Co jest super!
Patrycja Matejek: Facebook jest dużo bardziej zamknięty, Instagram też. Informacje, którymi dzieli się z nami Twitter nie są ogólnodostępne. Najpierw trzeba się z Twitterem skontaktować, opowiedzieć o tym, do jakich celów będziemy używać danych, jakie konkretnie informacje chcemy wyciągać z tych postów. W każdym momencie, w którym nasza apka jest otwarta, Twitter ma możliwość wysłania nam informacji o tym, że hasztag właśnie się pojawił. Dostajemy informację, co to był za post i gdzie się pojawił. Dostajemy również treść całego postu z Twittera. Dlatego możemy zweryfikować i zbadać czy dane słowo pojawiło się w treści tweeta, czy zostało użyte jako hasztag. Jak dostajemy taką informację, to w programie zaczyna się proces wyświetlania animacji, czyli tej konkretnej części sterowania ledów.
Olga Jankowska: Czego będziemy mogli się dowiedzieć z tej instalacji, analizując te poszczególne dane?
Mateusz Dyrda: Będziemy mogli sprawdzić to, jak często w trakcie działania tej aplikacji, jak często ludzie używali konkretnych hasztagów.
Patrycja Matejek: No przede wszystkim my też w tej instalacji nie zapisujemy całych postów, które wpadają z Twittera. Nie chcieliśmy też przechowywać tych danych i w momencie, w którym aplikowaliśmy do Twittera o udostępnienie danych, jasno mówiliśmy o tym, że będziemy wykorzystywać tylko ilościowe dane tych hasztagów, czyli jakie hasztagi się pojawiły, o jakich godzinach, czy występowały wspólnie czy osobno.
Olga Jankowska: A co było największym wyzwaniem?
Patrycja Matejek: W samym oprogramowaniu mieliśmy trochę problemów, chociażby w kwestii przechodzenia koloru na tubach (rozbłysków światła), abybyło ono przyjemne dla oka. Mieliśmy trochę problemów z tym, że pojawiały się za duże przeskoki w zapalaniu ledów. Bardzo dużo czasu spędziłam na opracowywaniu samego algorytmu dotyczącym tego, jak ta animacja ma być faktycznie napisana w programie.
Mateusz Dyrda: Od strony hardware’owej wiedzieliśmy od początku, że zbudować coś, co działa to jedno, ale zbudować coś, co będzie można wysłać na drugi koniec świata to zupełnie inne wyzwanie. Do transportu instalacja była rozłożona na kilkadziesiąt elementów, które przeleciały w inną część świata. W Korei, na miejscu, trzeba było np. zlutować niektóre elementy ze względu na uszkodzenia dokonane w transporcie, ale mimo wszystko były one niewielkie.
Olga Jankowska: Czy był moment krytyczny podczas pracy?
Patrycja Matejek: Krytyczny moment pojawił się na trzy-cztery dni przed samym wysłaniem instalacji do Korei. W zasadzie już spora część instalacji była spakowana, a ja jeszcze siedziałam nad softem, bo z jakiegoś powodu okazało się, że jak testowaliśmy ostateczną animację, to coś się nie zgadzało z czasami animacji. Okazało się, że gdzieś mam błąd w algorytmie i muszę to naprawić. To był ten moment.
Pamiętam, że siedziałam u nas w warsztacie, było bardzo późno w nocy, byłam strasznie zmęczona, ale wiedziałam, że gdzieś jest błąd i postanowiłam się za to zabrać. Wymyślałam, jak to zrobić w zasadzie od nowa. Największym problemem w takich momentach jest to, żeby wyczyścić sobie głowę ze wszystkich pomysłów, które się robiło do tej pory i spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Wziąć czystą kartkę i zaprojektować od nowa.Zaczęłam przepisywać oprogramowanie, ale ciągle coś się psuło. W trakcie opisywania napisałam nowy soft. Byłam strasznie poirytowana, ale to mi nie dawało spokoju.
Pojechałam do domu, miałam wziąć kąpiel, ale pomyślałam, że jeszcze zajrzę do komputera. I jak tylko otworzyłam drugi komputer, to od razu zobaczyłam błąd. Po prostu gdzieś przy przerabianiu oprogramowania zmieniłam kolejność linijki w kodzie i dwie rzeczy wykonywały się w innej kolejności. Wszystko przestało działać. Jedna zamiana linii w spowodowała, że mogliśmy wszystko pakować i wysyłać. To był dla mnie ten krytyczny moment.
Olga Jankowska: Jak myślicie, jaka jest przyszłość tego, co robicie?
Patrycja Matejek: To nie jest łatwe pytanie. My zazwyczaj żyjemy obecnymi projektami. To, czym się zajmujemy na co dzień, to nie tylko nasza praca, to jest nasza pasja, która pochłania większość naszego życia. Także tego wspólnego, bo wspólnie działamy, projektujemy różne rzeczy. Chcemy, aby ta społeczność pasjonatów elektroniki, robotyki czy różnych technologicznych rozwiązań się kształtowała. Tak, abyśmy po prostu budowali obok siebie środowisko ludzi, z którymi chcemy pracować.
Mateusz Dyrda: Zapraszamy do jednego stołu artystów, inżynierów, studentów i osoby, które zajmują się zawodowo technologią, hobbystycznie i tych, którzy nie zajmują się zawodowo technologią. Organizacje takie jak nasza będą koncentrowały w sobie kompetencje przyszłości. To już się dzieje, nie mam wątpliwości.
Olga Jankowska: To co powiedziałeś nawiązuje do tego, od czego rozpoczęliśmy rozmowę – pracy zespołowej. Czy to przyszłość obszaru, w którym pracujecie?
Mateusz Dyrda: Jeżeli chodzi o przyszłość takich obszarów, to mamy duży dysonans poznawczy. Z jednej strony jesteśmy atakowani takimi koncepcjami jak podróż na Marsa, samochody autonomiczne, AI. Z drugiej strony te osoby, które zajmują się technologią, wiedzą, że to nie jest takie proste.
Zaczęliśmy ślepo wierzyć w technologie, które powstały na przełomie tej dekady. Powstały firmy, które po prostu opowiadały bajki, bez pokrycia, w które zaczęliśmy wierzyć. Tak naprawdę ta technologia jest szalenie skomplikowana, szalenie trudna. Jak słyszymy, że będziemy jeździć taksówkami autonomicznymi to się cieszymy, bo fajnie, widzimy, że postęp technologiczny idzie do przodu. A to wcale nie jest takie proste. Myślę, że ludzie w pewnym momencie poczują się oszukani przez technologię, ponieważ to, co miało rozwiązywać główne problemy w ich życiu, dostarczy jednak tylko prostych zabaw.
Olga Jankowska: Jakie realne problemy technologia może rozwiązać?
Mateusz Dyrda: Prawdziwy problem polega na tym, że rozwiązując jeden problem, pojawia się następny. Np. problem automatyzacji pracy. Pytanie, co się stanie z tymi ludźmi, którzy wykonywali te powtarzalne czynności?
Jako osoby zajmujące się robotyzacją mamy na sobie dużą odpowiedzialność. Widzimy też problemy natury moralnej. Jeżeli z pierwszych stron gazet spadają informacje o cudownych nowinkach technologicznych – wiele się nad nimi nie zastanawiamy. Pracując z technologią na co dzień – zaczynamy się zastanawiać np. jaki jest cel takiej automatyzacji/ robotyzacji? Ciągły rozwój przy ograniczonych zasobach nie jest możliwy, choć jest np. koncept, który nazywa się „ciemną fabryką”. Czyli miejscem, w którym nie trzeba zapalać światła, bo pracują w nim same maszyny. To urzeczywistnienie industrialnego snu, że maszyny będą produkować za nas rzeczy. Tylko pytanie, po co je produkować? Myślę, że każda osoba, która się zajmuje technologiami, to widzi.
Olga Jankowska: Czy technologia nas ocali?
Patrycja Matejek: Moim zdaniem nie istnieje jednoznaczna odpowiedź. To bardzo mocno zależy od tego, jak my się przygotujemy do zmian technologicznych. Już teraz powinniśmy myśleć nad tym, jak technologia może pomóc w rozwiązywaniu problemów przyszłości. Jak zmieniać się będzie świat razem z rozwojem naszych osiągnięć. I przede wszystkim, czy jesteśmy gotowi na te zmiany.
Mateusz Dyrda: Ja postrzegam technologię jako narzędzie. Może pytanie powinno brzmieć: czy ocalimy się przy pomocy technologii? Pytanie jest o to, czy my jako ludzie jesteśmy w stanie się zmienić na tyle, żeby siebie samego ocalić z wykorzystaniem technologii? Mimo tego, że jesteśmy teraz zakochani w technologii, bo nie mam wątpliwości, że XXI wiek jest zakochany w technologii, to powinniśmy dbać o to, by kształcić techników-humanistów, którzy rozumieją swoją relację z innymi ludźmi, ze środowiskiem, z otaczającym światem. Bo im bardziej są niebezpieczna nasze zabawki, tym więcej szkód możemy zrobić.
Olga Jankowska: Czyli to dobrze, że zaczynamy dyskusję od wartości?
Mateusz Dyrda: Zdecydowanie. Bo mimo tego, że osoby zajmujące się technologią często to odrzucają. Często mówią, że jest niepotrzebne gadanie, że trzeba się skoncentrować na działaniu. Ale, jeśli nie będziemy wiedzieć, w którą stronę działamy, to będziemy się kręcić w kółko. Musimy wyjść od wartości, od tego co jest naszym celem, co chcemy osiągnąć. Co to znaczy być człowiekiem i dopiero wtedy zaaplikować technologię, aby ten cel realizować…
Patrycja Matejek: Ja się w pełni zgadzam tutaj z Mateuszem, bo uważam, że się za bardzo skupiamy tak naprawdę na samej technologii w sobie. I skupiamy się na tym, że technologia się rozwija. I po prostu wszystko, co tylko pojawi się w tej technologii, chcemy aplikować do życia codziennego. Myślę, że powinniśmy wyjść od zadania sobie pytania, co jest naszym celem, jako ludzi. Po co chcemy aplikować tę technologię? Powinniśmy się zastanawiać nad tym, jakie są nasze wartości jako ludzi. I w jaki sposób ta technologia może nam pomagać je zrealizować.
Olga Jankowska: Gdybyście mieli z tych dziewiętnastu wartości wybrać jedną, którą wartość byście wybrali?
Mateusz Dyrda: Współpracę, ponieważ jedna osoba nie jest w stanie sprostać wyzwaniom tego świata. Wierzę, że współpraca zarówno na poziomie personalnym, jak i pozajednostkowym, międzynarodowym jest w stanie nas ocalić, zwłaszcza przy takiej skali problemów jak zmiany klimatyczne. To wymaga współpracy na poziomie makro, który jeszcze nie miał miejsca w historii. gdzie państwo musi współpracować, rezygnując ze swoich partykularnych celów, np. po to, aby uratować planetę.
Olga Jankowska: Patrycja?
Myślę, że rozwój. Ale w takim bardzo szerokim spectrum, od tego samodoskonalenia, o którym mówiłam, przez rozwój emocjonalny, aż do współpracy między osobami technicznymi, a artystami i przede wszystkim rozwój w komunikacji.
[1] Najszerzej mówiąc, API to po polsku Interfejs programowania aplikacji czyli zbiór jasno określonych reguł, w jaki sposób jeden program może komunikować się z drugim programem. W naszym wypadku sa to informacje jakie zapytania i pod jaki adres w jakiej formie musimy wysyłać do Twittera żeby nam odpowiadał z informacjami o tym jakie Tweety się pojawiły.
Instalacja ” Do You Feel Connected?” infuture.institute reprezentuje Polskę na koreańskim Gwangju Design Biennale w Pawilonie Międzynarodowym. Wystawa trwa od 1.09 – 31.10.2021″
Kurator: infuture.institute (Natalia Hatalska, Olga Jankowska, Zuzanna Bonecka, Marek Gawdzik, Aleksandra Kulińska, Aleksandra Trapp)
Artystka: Marta Flisykowska
Koordynacja: Olga Jankowska
Wsparcie technologiczne: Stowarzyszenie Robotyków SKALP (Mateusz Dyrda, Patrycja Matejek, Mateusz Witka-Jeżewski, Rafał Rzeczkowski
Organizator: Instytut Adama Mickiewicza
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
[1] Najszerzej mówiąc, API to po polsku Interfejs programowania aplikacji czyli zbiór jasno określonych reguł, w jaki sposób jeden program może komunikować się z drugim programem. W naszym wypadku sa to informacje jakie zapytania i pod jaki adres w jakiej formie musimy wysyłać do Twittera żeby nam odpowiadał z informacjami o tym jakie Tweety się pojawiły.
Premiera książki autorstwa Natalii Hatalskiej odbyła się 1 września. Aktualnie „Wiek paradoksów. czy technologia ocali nam życie?” dostępny jest w sprzedaży.
„Każdy człowiek ma w swoim życiu kilka tak zwanych okresów kolizyjnych: okresów konfliktów wewnętrznych, kiedy rozpada się on sam, a dokładniej jego dotychczasowa struktura, to, w co wierzył, kim był, jakie miał cele i wartości. Następnie składa się on ponownie na innym, bardziej świadomym poziomie[1].
Brzmi filozoficznie, ale chodzi o nic innego jak wszystkie nasze kryzysy i bunty – zarówno te przeżywane w wieku dwóch, sześciu i kilkunastu lat, jak i te późniejsze, nazywane kryzysem wieku średniego czy kryzysem sześćdziesięciolatków. Zarówno te determinowane biologicznie, bo potrzebne, by przeciąć pępowinę, stać się odrębnym człowiekiem, jak i te będące wynikiem jakichś trudnych sytuacji i przeżyć. W naszym społeczeństwie większość z tych kryzysów ma niestety złą prasę, choć przecież są nie tylko nieuniknione, ale i niezbędne do rozwoju.” – to wstęp, jakim zaczyna się najnowsza książka natalii Hatalskiej, CEO i założycielki infuture.institute.
„Książkę tę można czytać na wiele sposobów. Można ją czytać tak, jak została napisana, czyli od początku do końca. Ale można też czytać wybrane rozdziały, w dowolnej kolejności. Można wreszcie czytać nawet same przypisy, bo w nich poruszonych została cała masa innych pobocznych, choć równie istotnych wątków. Bardzo chciałabym, aby można było czytać tę książkę i jednocześnie ze mną dyskutować. I nawet jeśli książka jest tworem zamkniętym, to można to robić, zapisując swoje notatki ołówkiem. Sama tak robię, czytając publikacje innych autorów – książki, które przeczytałam, można poznać po podkreśleniach i uwagach na marginesach. Jestem też dostępna na blogu i na swoich profilach w mediach społecznościowych. Z przyjemnością będę rozmawiać.” – pisze autorka. Pełen wstęp dostępny jest na blogu.
Jak napisała Natalia Hatalska „Narodziny książki. 30 sekund, w których materializuje się coś, co wcześniej było tylko myślą, potem cyfrowym zapisem, a wreszcie staje się fizycznym obiektem. Niesamowite uczucie”. Poniżej film przedstawiający część procesu druku książki.
Chwilę przed wysłaniem mojej książki do druku, poprosiłam kilkanaście osób – tych, których zdanie cenię i których zdania uważnie słucham; które mają wpływ na rzeczywistość w Polsce i które związane są w pośredni lub bezpośredni sposób z technologią – o przeczytanie mojej książki i podzielenie się swoją opinią na jej temat. Nie spodziewałam się jednak, że ogromna większość komentarzy, które dostanę, będzie nie tyle recenzją, a dłuższym, osobistym tekstem dotyczącym naszego świata i naszej relacji z technologią. Fragmenty tych recenzji stały się częścią mojej książki, stanowią jej otwarcie.
A wśród nich: Anna Streżyńska, Katarzyna Szymielewicz, Henryka Bochniarz, prof. Aleksandra Przegalińska, Andrzej Zybertowicz, Artur Nowak-Gocławski, Bartłomiej Gola, Hanna Wróblewska, Aleksandra Szymańska, Kasia Wierzbowska, Katarzyna Gierczak-Grupińska, Przemek Staroń, Karolina Korwin-Piotrowska. Poniżej fragmenty z kilku recenzji.
Więcej opinii można przeczytać na blogu hatalska.com.
Obchody Roku Stanisława Lema sięgają Korei Południowej, gdzie podczas Gwangju Design Biennale Polskę reprezentuje instalacja „Do You Feel Connected?” przygotowana przez infuture.institute we współpracy z Martą Flisykowską, nawiązująca do „Summa technologiae” Lema. Organizatorem projektu jest Instytut Adama Mickiewicza.
We współczesnym świecie istnieją wartości uniwersalne i wspólne dla nas wszystkich. Instalacja „Do You Feel Connected?” podkreśla ich znaczenie w nowoczesnej komunikacji.
Instalacja składa się z dziewiętnastu tub – każda reprezentuje jedną wartość, taką jak np. wolność, szacunek, dobro, mądrość, empatia. Wartości te zostały wybrane na podstawie badania zrealizowanego przez infuture.institute.
W badaniu zapytano najpierw respondentów, czy wierzą, że istnieją wspólne wartości dla wszystkich ludzi (ponad 80% respondentów odpowiedziało, że tak), a następnie poproszono ich o wskazanie, które z wartości respondenci uznają za najważniejsze. Dziewiętnaście wartości z największą liczbą wskazań zostały uwzględnione w instalacji. Dodatkowo, każdej z wartości przyporządkowany został odpowiedni hashtag, dzięki czemu instalacja jest „żywa”. Za każdym razem, gdy na Twitterze publikowany jest post zawierający określony hashtag odwołujący się do danej wartości, tuba, która jest przyporządkowana do tego hasła rozbłyska białym światłem.
To rodzaj reagującej formy – świetlnej palisady, która pozwala na żywo obserwować obecność wskazanych wartości w sieci.
Nasze społeczeństwo nie chce i nie lubi rozmawiać o wartościach – bo, naturalnie, wzbudza to silne emocje, pogłębia polaryzację, a w kontekście postępu technologicznego wydaje się dodatkowo anachroniczne i niepotrzebne. Być może z tego powodu nie chce też rozmawiać o jednej wspólnej wizji, kierunku, w którym powinniśmy zmierzać – bo nie wierzy, że taki jeden kierunek w ogóle istnieje. A jednak mimo tej niechęci do rozmów o wartościach i szukania punktów wspólnych, gdzieś w środku nas, na głębokim poziomie, istnieje pewien wspólny system moralny. Istnieją pewne wartości, które wyznajemy, w które wierzymy i co do których możemy się zgodzić wszyscy, niezależnie od wyznawanego światopoglądu. To nie tylko moja obserwacja, potwierdziły to również badania ilościowe, które zrealizowaliśmy, przygotowując instalację na Gwangju Design Biennale – ponad 80% respondentów zapytanych o to, czy wierzą, że istnieją pewne uniwersalne, wspólne wartości dla wszystkich ludzi, odpowiedziało, że tak.
Instalacja nawiązuje do książki „Summa technologiae” Stanisława Lema, w której ten światowej sławy pisarz science-fiction zastanawia się, jak można wyobrazić sobie przedmiot socjologii cybernetycznej.
Projekt jest jednym z elementów filaru programowego Instytutu Adama Mickiewicza „Lem i myślenie o przyszłości”, którego celem jest promocja twórczości Stanisława Lema oraz polskiej myśli futurologicznej wśród zagranicznych odbiorców. Instalację podczas Gwangju Design Biennale będzie można oglądać od 1 września do 31 października 2021 roku.
Pomysł na realizację pracy, która wykorzystuje social media, robotykę i sztukę, chodził za mną od dłuższego czasu. Cieszę się, że dzięki infuture.institute, został on zrealizowany. Instalacja jest połączeniem interdyscyplinarnej wiedzy i umiejętności, dzięki czemu dawała pole do eksperymentów.
Instalacja ” Do You Feel Connected?” infuture.institute reprezentuje Polskę na koreańskim Gwangju Design Biennale w Pawilonie Międzynarodowym. Wystawa trwa od 1.09 – 31.10.2021″
Kurator: infuture.institute (Natalia Hatalska, Olga Jankowska, Zuzanna Bonecka, Marek Gawdzik, Aleksandra Kulińska, Aleksandra Trapp)
Artystka: Marta Flisykowska
Koordynacja: Olga Jankowska
Wsparcie technologiczne: Stowarzyszenie Robotyków SKALP (Mateusz Dyrda, Patrycja Matejek, Mateusz Witka-Jeżewski, Rafał Rzeczkowski
Organizator: Instytut Adama Mickiewicza
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Festiwal Cannes Lions to odbywający się co roku festiwal branży reklamowej. W tym roku o nagrody rywalizowało ponad 29 tysięcy prac z 90 krajów. Przeanalizowaliśmy dla Państwa setki kampanii i paneli dyskusyjnych i zdefiniowaliśmy dziesięć najciekawszych z naszej perspektywy trendów. Wspólnym mianownikiem dla większości kampanii w tym roku był niewątpliwie marketing wartości – marki mają poczucie misji, zajmują głos w sprawach ważnych.
W raporcie znajdują się przykłady kampanii zgłoszonych do konkursu nawiązujących do trendów społecznych mówiących o zmianach pokoleniowych (Srebrne tsunami) oraz istocie otwartości i różnorodności (Inclusion & Diversity). Trendy technologiczne nawiązują do kolejnych generacji technologii mobilnej (Gigałączność) oraz do rozwoju technologii w służbie człowiekowi (Cyfrowe zdrowie).
Tegoroczne kampanie podkreślały także istotę stymulacji zmysłów (Sound On oraz Sensploration). Cieszy fakt, że pojęcie wizji jest dla marek tożsame z implementacją trendów środowiskowych, takich jak Life After Plastic, Klimatocentryzm czy Miasto vol.2. Oprócz tego wybraliśmy do Państwa 4 kampanie, które podczas tegorocznego Cannes Lions otrzymały Grand Prix, a które naszym zdaniem po prostu trzeba zobaczyć.
To trend mówiący o miastach tworzonych tworzone w myśl zasady szeroko pojętego zrównoważonego rozwoju, gdzie technologia jest jednym z narzędzi budowania bezpiecznej, efektywnej i funkcjonalnej przestrzeni. Pandemia COVID-19 zredefiniowała miasta. Transformację przechodzą miejskie usługi czy przestrzenie wspólne. Jednym z kluczowych wyzwań jest połączenie modelu dystansowania społecznego z utrzymaniem wysokiej jakości życia mieszkańców. W wielu europejskich miastach widzimy próby wprowadzania bardziej zrównoważonych polityk miejskich. Mowa tu nie tylko o zmianach w mobilności (większy nacisk na mikromobilność i dostępność) ale także wykorzystywanie przestrzeni publicznej jako platformy do dyskusji na ważne dla danej społeczności tematy.
Trend Klimatocentryzm wskazuje, że katastrofa klimatyczna wymaga, zarówno od administracji, biznesu jak i konsumentów, radykalnych zmian, zarówno na poziomie działań systemowych jak i jednostkowych.
W badaniach infuture.institute (2019) na pytanie „Co niepokoi Cię najbardziej?”, połowa badanych (49%) odpowiedziała ekstremalne zjawiska pogodowe, a 45% zadeklarowało, że to kończące się zasoby wody i ziemi. Temat degradacji środowiska jest ważny, lub bardzo ważny dla 49% osób poniżej 18. roku życia,
oraz dla 57% osób w przedziale wiekowym 18-24 lat. Zatem najmłodsza generacja konsumentów jest coraz bardziej świadoma konsekwencji, jakie pociągają za sobą zmiany klimatyczne.
Niezahamowany kryzys klimatyczny wywoła takie skutki, jak efekt pandemii występujący dwa razy w roku przez najbliższe trzy dekady – czytamy w raporcie grupy ubezpieczeniowej Swiss Re Institute „The economic of climate change. No action not an option”. Jeśli zaś globalna temperatura wzrośnie o ok. 2,5°C
w ciągu trzech dekad najbogatsze gospodarki świata będą tracić łącznie 8,5% PKB, czyli ok. 5 bilionów dolarów rocznie
Life After Plastik to trend środowiskowy zwracający uwagę na nadmierne wykorzystanie plastiku (zwłaszcza jednorazowego) oraz na szukanie równie wytrzymałych i tanich alternatyw np.: żywych organizmów (w tym m.in. grzybów, bakterii czy glonów), odpadków z procesu produkcji żywności jak i zupełnie nowych materiałów. Wraz z rosnącą świadomością konsumentów, rośnie też popularność bioplastiku, czyli materiału pozyskiwanego z polimerów alg, kukurydzy, trzciny cukrowej, bananów czy pestek owoców.
Tego typu rozwiązania wprowadzane zostają zarówno na małą jak i znacznie większą skalę. Grand Prix dla kampanii Notpla, a co za tym idzie promocji materiału opartego o wodorosty wskazuje, że jest to obszar, w którym każde skuteczne rozwiązanie jest ważne i cenne. Alternatywą mogą być tutaj nie tylko nowe materiały, ale także systemy np. recyklingu. Kampania H&M Loop (także z nagrodą na festiwalu) wskazuje na ważny obszar zmian, szczególnie dla marek odzieżowych (tutaj warto także zapoznać się z kampanią Diesel, który przewrotnie zachęca do noszenia ubrań i nie zdejmowania metek, by następnie zwrócić je z powrotem do sklepu).
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Wykup dostęp do najnowszego raportu „TrendSignals: Wielozmysłowość” wraz z webinarem lub uzyskaj comiesięczny dostęp do raportów TrendSignals z webinarami w subskrybcji. Jedna licencja na raport obejmuje wszystkich pracowników firmy/spółki, a w webinarze może wziąć udział max. 50 os.
Raport TrendSignals Wielozmysłowość + webinar = 1 700 zł netto.
Subskrypcja raportów TrendSignals z webinarami = 1 500 zł netto / miesiąc.
Jakie są wizje przyszłości? Jaki cel powinien przyświecać nauce w 2046 roku? To tylko niektóre z pytań zadanych Alexandrowi M. Sidorkinowi przez Head of Culture&Trends Aleksandrę Trapp. Wywiad ukazał się w raporcie „Przyszłość edukacji. Scenariusz 2046”, którego partnerem jest Collegium Da Vinci.
Wywiad z Alexandrem M. Sidorkinem obecnie dziekanem College of Education, California State University Sacramento, wcześniej pełnił funkcje m.in. dyrektora Center for the Study of Innovations in Education, Institute of Education, HSE University oraz School of Teacher Education, University of Northern Colorado. Autor książek: Beyond Discourse: Education, the Self, and Dialogue czy Labor of Learning: Market and the Next Generation of Educational Reform.
Jaka jest Pana wizja edukacji w 2046 roku?
Nie sądzę, aby nasze wyobrażenia o edukacji mogły tworzyć rzeczywistość. Byłoby miło, gdybyśmy mieli nieograniczone zasoby i możliwości i mogli urealnić nasze marzenia, niestety, nie ma na to miejsca w edukacji, szczególnie w szkolnictwie wyższym, ponieważ jest to ogromna gałąź gospodarki, za którą idą spore sumy pieniędzy i duże zasoby ludzkie. Jest wiele ograniczeń w kwestii tego, co można zrobić w edukacji, jeśli chodzi o jej przyszłość, jednak – obawiam się – nasze śmiałe marzenia nic tu nie zmienią.
To w takim razie – inaczej. Jaki Pana zdaniem cel powinien przyświecać nauce w 2046 roku?
Ciężko mówić tylko o jednym celu. Myślę, że możemy m wić o podziale na dwa typy szkolnictwa wyższego – on tak naprawdę zresztą istniał od zawsze. W pierwszej kolejności mamy do czynienia z wizją edukacji w zakresie sztuk wyzwolonych, które przygotowują do życia w bardzo ogólnym sensie albo do wykonywania bardzo różnych zawodów.
Jest też drugi typ – znacznie bardziej sprofesjonalizowany, który przygotowuje do wykonywania konkretnego zawodu. Ten podział istnieje, odkąd działają szkoły wyższe, jednak ostatnio stał się on znacznie bardziej widoczny. Uczelnie stopniowo zaczynają podążać dwiema różnymi drogami, choć ciągle są one ze sobą strukturalnie połączone.
A kim będzie uczeń przyszłości? Czy można spróbować go jakoś opisać?
Jedną z rzeczy, których powinniśmy się spodziewać do roku 2046, jest zmiana na rynku pracy. Wśród ekonomistów toczy się dyskusja na temat powszechnego bezrobocia wśród społeczeństwa, choć nie wiadomo jeszcze, kiedy na dobre zetkniemy się z tym zjawiskiem. Pewne jest, że ostatecznie rynek pracy znacząco się skurczy – wszystko z powodu automatyzacji wielu procesów.
Osoby pobierające edukację podzielą się na dwie różne i nierówne grupy. Do pierwszej z nich będą należeć ludzie, którzy zdobędą kilka bardzo dobrze płatnych, luksusowych, wciąż istniejących miejsc pracy, a pozostali podejmą wyższe wykształcenie, by odkryć sens życia lub go swojemu życiu nadać. Te dwie grupy będą się coraz bardziej różnić od siebie.
Co zatem będzie stanowić motywację do nauki?
Jeśli ta dywergencja będzie się utrzymywać, motywacje staną się zróżnicowane. Dla niektórych os b zdobycie wykształcenia będzie drogą do znalezienia naprawdę dobrze płatnej i interesującej pracy. Dla innych – będzie to tylko kolejny etap ich życia. Doświadczenie, które zdobędą jako studenci, pomoże im zrozumieć, kim są i gdzie jest ich miejsce w świecie.
Uważa więc Pan, że w tej dziedzinie nie nastąpią żadne rewolucyjne zmiany?
Szkoły nie są tylko instytucjami edukacyjnymi, one są również ważnymi instytucjami społecznymi i jako instytucje społeczne charakteryzuje je swego rodzaju inercja – tak jak w wypadku posyłaniu dzieci do szk ł. Robi się to nie tyle po to, aby się tam czegoś nauczyły, ale zdecydowanie bardziej po to, aby doświadczyły, czym jest edukacja. Uniwersytety prawdopodobnie pozostaną w dużej mierze takie same, to znaczy kampus uniwersytecki w 2046 roku na pewno trochę wypięknieje i stanie się nowocześniejszy, ale założenia pozostaną takie same, gdyż uniwersytet przedstawia pewien ideał tego, jak człowiek powinien spędzić swoje najlepsze lata. Proces pobierania nauki jako takiej prawdopodobnie się zmieni, ale doświadczenia uniwersyteckie pozostaną identyczne.
Skoro proces nauki się zmieni, to jak będzie on wyglądać?
Doświadczamy obecnie czegoś, co przez naukowców określane jest „umasowieniem edukacji”. Proces ten rozpoczął się w latach 60. XX wieku i w wielu krajach wciąż się rozwija. A pojawi się jeszcze więcej uczelni wyższych. Warto pamiętać, że miliardy ludzi w krajach rozwijających się wciąż nie ma dostępu do edukacji na wyższym poziomie, ale i to ostatecznie się zmieni.
Uniwersytety i szkolnictwo wyższe staną się jeszcze większym segmentem gospodarki. Kto będzie dzielił się wiedzą? To dość interesująca kwestia w świetle tego, że czeka nas zmiana polegająca na tym, że szkoły wyższe będą bardziej skupiać się na dostarczaniu doświadczeń, a mniej na przekazywaniu wiedzy. Już teraz ważne jest to, kogo znasz, kto jest twoim mentorem, z kim chodzisz na wykłady, jak wygląda wasza komunikacja. Sama wiedza jest powszechnie dostępna i można zdobyć ją gdzie indziej. Tym samym rola profesor w uniwersyteckich będzie się zmieniać: przestaną oni już dostarczać informacje faktograficzne, ale staną się kimś w rodzaju kurator w wiedzy – to nowa umiejętność, której wykładowcy będą musieli się nauczyć.
Jakie Pana zdaniem są główne wyzwania stojące przed edukacją, w tym w szkolnictwem wyższym?
Bez wątpienia głównym wyzwaniem są koszty. Powstała nawet cała teoria ekonomiczna nazywana chorobą kosztową Baumola, która wyjaśnia, dlaczego uczelnie są tak drogie w utrzymaniu. Przede wszystkim ich działanie opiera się na ludzkim zaangażowaniu – przecież nie można zbudować relacji ze swoim profesorem, jeśli jest on robotem… Nie ma jak w sposób wykładniczy zwiększyć wydajności wykładowców. Podobnie jak w teatrze i kilku innych branżach, tak i w edukacji koszty osobowe z czasem stają się coraz wyższe, a ich koszt rzeczywisty zaczyna przekraczać stopę inflacji. Głównym więc wyzwaniem jest sprawić, by szkolnictwo wyższe generowało mniej kosztów, a jednocześnie w jakiś sposób
przynosiło więcej korzyści.
Jak to zrobić?
Nie wiem tego. Gdybym znał odpowiedź na to pytanie, już dawno cieszyłbym się swoim Noblem. Nie ma jednej, uniwersalnej odpowiedzi. Większe uniwersytety stają się coraz mniej wydajne, ponieważ rozrasta się ich nic niewnosząca część administracyjna. Koszty peryferyjne uczelni powinny zostać drastycznie obcięte: wszystkie dodatkowe usługi, wydatki na służby porządkowe, biuro kwestora, doradztwo i inne koszty osobowe powinny zostać zredukowane. Równocześnie nie można zmniejszyć liczby profesor w pracujących na uczelni – to oni gwarantują, że studenci chcą studiować w danej szkole i za to płacić. Nie ma przy tym znaczenia, czy, tak jak w niektórych krajach europejskich, jest to finansowanie publiczne, czy model, gdzie część koszt w pokrywa sektor publiczny, a część prywatny, czyli tak jak w Stanach Zjednoczonych. Po prostu nikt nie ma wystarczających środków, aby dalej pokrywać wszystkie koszty szkolnictwa wyższego.
Bez wątpienia głównym wyzwaniem są koszty. Powstała nawet cała teoria ekonomiczna nazywana chorobą kosztową Baumola, która wyjaśnia, dlaczego uczelnie są tak drogie w utrzymaniu. Przede wszystkim ich działanie opiera się na ludzkim zaangażowaniu – przecież nie można zbudować relacji ze swoim profesorem, jeśli jest on robotem… Nie ma jak w sposób wykładniczy zwiększyć wydajności wykładowców. Podobnie jak w teatrze i kilku innych branżach, tak i w edukacji koszty osobowe z czasem stają się coraz wyższe, a ich koszt rzeczywisty zaczyna przekraczać stopę inflacji. Głównym więc wyzwaniem jest sprawić, by szkolnictwo wyższe generowało mniej koszt w, a jednocześnie w jakiś sposób przynosiło więcej korzyści.
Jak będzie wyglądał proces edukacyjny w przyszłości? Czy będzie tak jak teraz, że studiujemy trzy, pięć czy osiem lat, czy też nastąpią jakieś zmiany w tym zakresie?
Kierunek zmian nie jest jednorodny. Już teraz ludzie bardzo r żnie spędzają czas na uczelni.Można studiować trzy lata lub 20 lat i zawsze będzie pokusa, żeby zaproponować jedną właściwą ścieżkę edukacji, ale to się w praktyce
nie sprawdza. Ludzie potrzebują bardzo różnych rzeczy, a ich skłonności i preferencje będą się dalej różnicować. Przyszłość to zatem więcej różnorodnych rozwiązań, bo ciężko mówić o jakimś jednym dominującym trendzie.
Analizując tę kwestię, musimy zadać sobie kilka pytań: czy na uczelniach będą prowadzone zajęcia, czy będą odbywać się wykłady? Już teraz widzimy na przykład, że duże otwarte wykłady przechodzą do lamusa. Zostają one zastąpione przez pewnego rodzaju zajęcia online, ponieważ różnica między wykładem przeprowadzonym online a tradycyjnym wykładem nie jest aż tak znacząca. Obserwujemy jednak także przeciwstawny trend. W USA nazywa się go „doświadczeniem pierwszego roku”, gdzie studenci uczęszczają na małe seminaria z wybitnymi profesorami, co gwarantuje wysokiej jakości osobistą interakcję. Jest to bardzo kosztowne rozwiązanie, ale sprawdza się całkiem dobrze, jeśli chodzi o tworzenie poczucia doświadczenia interpersonalnego. Przyszłość w szkolnictwie wyższym i edukacji w ogóle jest umiejętnością budowania, utrzymywania i wspierania relacji w sferze edukacji, gdyż sama pozyskana przez student w wiedza to raczej produkt uboczny szkolnictwa.
Na koniec mam pytanie o COVID-19. Czego nauczyła nas pandemia, jeśli chodzi o edukację?
Mamy tu zarówno dobre, jak i złe wieści. Dobrą wiadomością jest to, że potrafiliśmy wykorzystać w edukacji doświadczenie związane z wirusem, gdyż w wielu częściach świata prawie całkowicie przeszliśmy na tryb online. Okazało się to trudne, ale wykonalne. Studenci i wykładowcy liczeni w setkach tysięcy zdobyli swoje pierwsze doświadczenie w nauczaniu przez internet. Teraz wiemy, że to jest możliwe. Może jeszcze niedoskonałe, może jakość transmisji pozostawia nieco do życzenia, ale drzwi zostały już wyważone. Epidemia COVID-19 unaoczniła, że edukacja zajmuje się sprzedażą doświadczeń, a nie wiedzy. To, czego brakuje ludziom, to nie książkowa wiedza. Brakowało im kontaktu z drugą osobą, czasu spędzonego razem, nieformalnej komunikacji, doświadczenia bycia na kampusie i spotkań ze znajomymi. Wszystko to jest niematerialne, ale okazało się o wiele ważniejsze, niż myśleliśmy. To, czego się nauczyliśmy, to fakt, żeby więcej inwestować w rzeczy, które cenimy, a kwestię przekazywania wiedzy zorganizować w inny sposób.
Wywiad ukazał się w raporcie „Przyszłość edukacji. Scenariusze 2046”, który powstał we współpracy z Collegium Da Vinci.
Zapraszamy na debatę o przyszłości edukacji prezentującą wnioski raportu “Przyszłość edukacji. Scenariusze 2046” przygotowanego przez ekspertów Collegium Da Vinci i infuture.institute.as rzeczywistość.
Debata będzie dostępna o godzinie 14:00 kliknąć w link: bit.ly/przyszlosc_edukacji_debata lub ten, który znajduje się poniżej.
Instytut badań nad przyszłością infuture.institute poszukuje badaczki/ badacza. Cenimy sobie otwartość, zaangażowanie, energię, determinację, „umiejętność łączenia kropek” oraz szerokie spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość.
Osoby, która razem z nami będzie tworzyła dział badań infuture.institute.
Zależy nam na osobie, która:
oraz która potrafi:
Umiejętność prowadzenia warsztatów jest dodatkowym atutem. Chcemy, aby osoba, która dołączy do zespołu, pracowała w naszym biurze w Gdańsku.
infuture.institute to interdyscyplinarny zespół stworzony przez Natalię Hatalską, jedną z najbardziej wpływowych i uznanych ekspertek w dziedzinie analizy, prognozowania i badania trendów w relacjach na styku rynek-marka-technologia-konsument.
W naszym zespole są: futuryści i obserwatorzy trendów, antropolodzy specjalizujący się w badaniach z wykorzystaniem metod niestandardowych, psychologowie, socjologowie, kulturoznawcy i inni. Nasza praca to ciągła nauka i rozwój.
Prześlij nam swoją aplikację – CV oraz kilka słów o sobie, swoim doświadczeniu i o tym, co uznasz za ważne – do 30 czerwca 2021 roku na adres: rekrutacja@infuture.institute. Jeśli masz pytania lub wątpliwości, napisz na ten sam adres.
Pamiętaj, aby aplikacja zawierała klauzulę: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych dla potrzeb niezbędnych do realizacji procesu rekrutacji zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).”.
Radykalizmy z założenia są niebezpieczne. Są zerojedynkowe, polaryzujące, nie pozostawiają pola do wątpliwości. Jak zatem wykorzystać elementy myślenia radykalnego do procesu projektowania przyszłości?
Jedną z głównych przeszkód w projektowaniu przyszłości jest przywiązanie do ograniczeń. Zamiast na great idea koncentrujemy się na barierach, które uniemożliwiają realizację celu. Zamiast kwestionować rzeczywistość, popadamy w schematyzm. Zamiast wychodzić z baniek, coraz bardziej się w nich zatapiamy.
Jednak naszym celem jako projektantów przyszłości jest budowanie takich scenariuszy przyszłości, które z jednej strony będą mocno zakorzenione w aktualnych wyzwaniach, z drugiej, inspirujące i motywujące do działania. Stąd zresztą taka popularność dystopii – nic tak, jak czarne scenariusze nie motywuje do działania na rzecz zmiany.
Przez ostatnich kilka miesięcy pracowaliśmy w infuture.intitute nad scenariuszami przyszłości dla Gdańska. Projektując proces badawczy dla tego projektu przyjęliśmy, że równie ważna jest dla nas perspektywa zwykłego mieszkańca, co wysoko postawionego urzędnika. Szukaliśmy metody, która pozwoli w sposób jakościowy zebrać wiedzę wielu różnych grup, pokazać możliwie wiele różnych perspektyw dotyczących miasta przyszłości. Zaprojektowaliśmy zatem Sesję Radykalnego Śnienia o Mieście – warsztaty online, na których różnorodne grupy (mieszkańcy, przedstawiciele samorządu, artyści, akademicy, aktywiści i innowatorzy) wypracowywały wspólnie radykalne rozwiązania dla zdefiniowanych dla Gdańska wyzwań. Dlaczego nazwaliśmy sesję radykalną? Bo zachęca do myślenia ponad podziałami i pomaga koncentrować się na celu, nie przeszkodach. Dlaczego śnienia? Bo zbyt rzadko (szczególnie w procesach strategicznych) wychodzimy poza schematy. Śnimy – czy tego chcemy czy nie – bez ograniczeń.
Plan Sesji Radykalnego Śnienia o Mieście oparliśmy o Moonshot Thinking. To jedna z metod wypracowywania innowacji, z której korzysta m.in. Google, Space X czy Nowy Jork. Moonshot to wystrzelenie rakiety. Posługując się tą metaforą poszukiwaliśmy radykalnych sposobów zmiany rzeczywistości. Naszym celem było wypracowanie niecodziennych rozwiązań dla wybranych wyzwań, określenie wydarzeń, które do tego mogą doprowadzić oraz technologii, dzięki którym te zmiany się wydarzą.
Nasze radykalne śnienie o mieście miało cztery etapy. W pierwszym, uczestnicy z listy zdefiniowanych wyzwań wybrali to, które w ich opinii jest najbardziej inspirujące i prowokujące do wyjścia poza schematy myślenia, a zarazem jest najbardziej krytyczne dla rozwoju Gdańska w przyszłości. Drugi etap to opracowanie wizji dla wybranego wyzwania. Uczestnicy w kilku zdaniach przedstawili cele, jakie udało się osiągnąć w odpowiedzi na wybrane wyzwanie. Nie oczekiwaliśmy, że przedstawione wizje będą tylko utopiami. Założyliśmy, że może być to zarówno marzenie senne jak i koszmar. Kolejny krok to stopniowe urzeczywistnianie wizji.
Uczestnicy tworzyli Shift Cards – karty przedstawiające fundamentalne zmiany lub sytuacje, których pojawienie się w wyraźny sposób wypłynęło na wizję. Ostatni, czwarty etap to opracowanie Bold Ideas. To konkretne pomysły na to, jak dana wizja może być realizowana. Wsparciem w ich projektowaniu była dla uczestników m.in. biblioteka przełomowych technologii, którą podzieliliśmy na technologie związane z mobilnością, komunikacją, zdrowiem, infrastrukturą, klimatem czy ekonomią. Każdy z pomysłów zawierał cele i korzyści, jakie przynosi, opis unikalnej wartości, kluczowe funkcjonalności i wskazanie na wykorzystanie konkretnej technologii.
Ostatecznie, kilka godzin intensywnej pracy warsztatowej zakończyliśmy z konkretnymi wizjami zbudowanymi w oparciu o konkretne wyzwanie, ale też różnorodne doświadczenie uczestników oraz propozycjami rozwiązań na to, w jaki sposób miasto może poradzić sobie z czekającymi wyzwaniami w perspektywie długoterminowej.
Projektowanie przyszłości to proces z jednej strony mocno osadzony w teraźniejszości. W końcu, żeby poznać przyszłość, musimy bardzo dobrze znać teraźniejszość i przeszłość. Z drugiej, to otwartość na nowe, niestandardowe, czasem dziwaczne i nieprzystające do rzeczywistości pomysły. Osobno, żadne z tych podejść nie działa (albo działa w bardzo ograniczonym stopniu). Opracowana przez nas Sesja Radykalnego Śnienia łączy te dwa podejścia. Wizje odpowiadają na wyzwania, a rozwiązania są bezpośrednio osadzone w konkretnych czynnikach zmian dając szeroki obraz zagrożeń i szans, jakie czekają na nas w przyszłości.
Z jakimi wyzwaniami mierzyć się będzie Gdańsk i jego mieszkańcy w perspektywie najbliższych 50 lat? Cztery scenariusze dla Gdańska Przyszłości wypracowały, w kilkumiesięcznym procesie badawczym, Instytut Kultury Miejskiej i infuture.institute. Znajdziecie je w naszym najnowszym raporcie.
Scenariusze przyszłości to narzędzia strategiczne wykorzystywane w wielu branżach i sektorach, także w zarządzaniu miastami. Dzięki nim lepiej rozumiemy, jak działają i zmieniają się miasta przyszłości. Pokazują, w jaki sposób możemy przygotować się na ewentualne zmiany, zwłaszcza jeśli są to zmiany nieciągłe (czyli niebędące kontynuacją zjawisk i procesów zachodzących w przeszłości), jak opracować najlepszą strategię działania i jak dojść do konsensusu w przypadku różnicy poglądów.
Efektem i podsumowaniem wszystkich etapów badania: wywiadów z ekspertami i ekspertkami, warsztatów kreatywnych z dziećmi ze szkoły podstawowej, Sesji Radykalnego Śnienia o Mieście oraz wiedzy eksperckiej infuture.institute są cztery scenariusze przyszłości: Społecznoczułe technium, Pogrążone megapolis, Kooperatywna homeostaza i Błękitna autonomia.
W każdym ze scenariuszy znajdziemy jego charakterystykę i opis zmian zachodzących w danym przypadku w społeczeństwie, naturze i świecie technologii Zawierają także sugerowane reakcje i działania, jakie można będzie podjąć w obliczu prognozowanych scenariuszy. Podpowiedzą, które obszary zmian wspierać, które obserwować, jakie hamować, a do których inspirować.
Uzupełnieniem scenariuszy przyszłości są karty zmiany (tzw. shift cards). To zestaw 37 kart definiujących najważniejsze zmiany, które mogą mieć wpływ na przyszłość miast. Karty ukazują etap przejścia od teraźniejszości do przyszłości. Mają uświadamiać specyfikę przemian zachodzących w miastach oraz pomóc się na nie przygotować. Przykładowa karta zmiany zawiera opis wyzwania określonego w danym scenariuszu przyszłości i skłania do refleksji nad potencjalnymi rozwiązaniami przedstawionego problemu.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Razem z OPPO prowadziliśmy proces, w którym badaliśmy społeczny aspekt wprowadzenia/ wdrażania technologii #5G. Rozmawialiśmy z konsumentami oraz ekspertami. Wśród nich znalazł się David Witkowski – autor, doradca i strateg działający na styku samorządu i branży telekomunikacyjnej. Poniżej wywiad przeprowadzony przez Zuzę Bonecką – badaczkę z infuture.institute.
Czym jest 5G?
5G nie reprezentuje radykalnej zmiany w kontekście technologii bezprzewodowych. Jest raczej ewolucją już istniejącej technologii. Wielu ludzi, jak sądzę, myśli o 5G jako o czymś zupełnie nowym. Jednak dzięki 5G pojawią się nowe funkcjonalności, uda się także wyeliminować problemy, które istnieją w technologii 4G i które coraz bardziej ujawniają się w obecnym modelu użytkowania.
Czy technologia 5G ma działać jako swego rodzaju przekaźnik umożliwiający wykonanie pewnych czynności?
Można tak o niej myśleć. Umożliwia ona rzeczy, na które 4G nie pozwala albo pozwala, ale w ograniczonym stopniu.
Jak po wdrożeniu technologii 5G na szeroką skalę wpłynie ona na codzienne życie i na samego konsumenta w kontekście społecznym?
Oczywiście pierwszą rzeczą, którą musimy wziąć pod uwagę, myśląc o technologii komórkowej, są nasze smartfony. Używanie aplikacji, korzystanie z usług w chmurze czy mapowanie – to nasze telefony potrafią już dziś. Prawdziwa zmiana zajdzie dopiero w wypadku wdrożenia 5G. Po raz pierwszy mamy do czynienia z generacją sieci komórkowej, w której mniej ważne są smartfon i inne urządzenia mobilne. Pierwsza generacja (tzw. 1G) dotyczyła połączeń głosowych, 2G – przesyłu głosu i danych, 3G – mobilnej sieci internetowej i mobilnej poczty elektronicznej. 4G zaś to szerokopasmowe, inteligentne aplikacje, a także ewolucja smartfonów. 5G wpływa na funkcjonalność smartfonów, jednak to nie wszystko.
5G w rzeczywistości wpływa na wiele rzeczy, niezwiązanych ze smartfonami, i myślę, że to jest coś, czego nie rozumieją konsumenci. Większość ludzi nie myśli o sieci komórkowej w kontekście internetu rzeczy (IoT) ani czujników, ponieważ tradycyjnie podłączaliśmy te urządzenia za pomocą Wi-Fi, Zigbee, Z-Wave etc.
Z drugiej strony 5G umożliwi również stały dostęp szerokopasmowy o prędkościach, które mogą konkurować ze światłowodami. Ludzie najczęściej uzyskują dostęp szerokopasmowy w domu poprzez skrętkę miedzianą, kabel koncentryczny albo światłowód. 5G daje konsumentom kolejną szansę dostępu do internetu w domu, co może prowadzić do niższych cen i lepszych usług, umożliwiając konkurencyjne stawki. Dzięki 5G możliwe będzie też wdrożenie nowych aplikacji i innowacji na nowych rynkach. Pod wieloma względami historia 5G nie została jeszcze napisana. Można tę technologię traktować jako coś, co przyspieszy rozwój innowacji. Być może takich, o których jeszcze nie pomyśleliśmy. Możemy sobie wyobrazić niektóre zastosowania 5G, ale myślę, że to rynek powie nam, czy zastosowania te okażą się opłacalne, czy nie.
Jak przebiega wdrożenie 5G?
Wdrażanie 5G odbywa się na dwa różne sposoby, ponieważ architektura 5G pozwala na dwa różne modele wdrożenia. Pierwszy z nich jest autonomiczny (standalone), a drugi nieautonomiczny (non-standalone). Nieautonomiczny polega na unowocześnianiu sieci z 4G do 5G. Dzieje się to w bardziej organiczny sposób – po prostu sprzęt jest odpowiednio modernizowany. W niektórych wypadkach chodzi tylko o aktualizację oprogramowania. Poziom mocy się nie zmienia, anteny i częstotliwości pozostają takie same. Pojawia się tylko możliwość obsługi 5G. Drugi model wdraża 5G w konfiguracji autonomicznej, co oznacza, że radio 5G jest kontrolowane przez rdzeń 5G, bez radia lub rdzenia 4G. Samodzielna sieć 5G ma miejsce w istniejących pasmach widma, ale niektóre lokalizacje są wdrażane także na nowych pasmach częstotliwości.
A jak 5G wpłynie na pojęcie inteligentnych miast (smart cities)?
Przede wszystkim należy zdefiniować, co rozumiemy przez pojęcie „smart city”. Kiedy Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny ONZ (ITU) zadał pytanie, czym jest inteligentne miasto, przeprowadzono ogólnoświatową ankietę i znaleziono ponad sto definicji. Następnie Związek stworzył własną.
Problem polega na tym, że każdy ma inne wyobrażenie, czym jest inteligentne miasto. Każde miasto ma inne wyzwania, więc i definicja zmienia się w zależności od tego, o jakim mieście mówimy. Mała miejscowość będzie miała inne wyzwania niż Warszawa czy Kraków. Nowy Jork stoi przed innymi wyzwaniami niż Los Angeles.
Małe społeczności będą mierzyć się z innymi problemami niż duże obszary metropolitalne. Zamiast więc pytać, czym jest inteligentne miasto, zapytajmy, jaki problem w mieście próbujemy rozwiązać. Które z dostępnych technologii pomogą rozwiązać ten problem? Może to Wi-Fi jest właściwym rozwiązaniem? Nie traktowałbym 5G jako rozwiązania każdego problemu. Myślę, że musimy zadać sobie pytanie, jaki problem staramy się rozwiązać, zanim zadamy pytanie, czy 5G stanowi rozwiązanie.
5G nie reprezentuje radykalnej zmiany w kontekście technologii bezprzewodowych. Jest raczej ewolucją już istniejącej technologii. Wielu ludzi, jak sądzę, myśli o 5G jako o czymś zupełnie nowym. Jednak dzięki 5G pojawią się nowe funkcjonalności, uda się także wyeliminować problemy, które istnieją w technologii 4G i które coraz bardziej ujawniają się w obecnym modelu użytkowania.
Jakie są największe zagrożenia związane z wdrożeniem 5G?
Istnieją obawy związane z 5G, ponieważ jest to zupełnie nowa technologia. Ludzie zwykle boją się nowych technologii. Kiedy na rynek trafiała każda kolejna generacja telefonów komórkowych, słyszeliśmy, że ludzie są zaniepokojeni, że boją się kwestii zdrowotnych. Jestem w branży wystarczająco długo i obserwuję to za każdym razem. Obawy dotyczące technologii sięgają ponad 100 lat wstecz – ludzie początkowo bali się oświetlenia elektrycznego i samej energii elektrycznej, technologii, która obecnie jest oczywistością. Musimy przyjrzeć się zatem nauce o 5G i elektromagnetycznych skutkach zdrowotnych (EMF). Wpływ PEM na organizm ludzki bada się od późnych lat pięćdziesiątych XX wieku.
Organizacje takie jak Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP), Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników (IEEE) i wiele innych od dziesięcioleci zajmują się zakresem częstotliwości do 300 GHz. Jest to coś nowego dla konsumentów, ale jako technolog nie martwię się tym. Jedynym problemem jest bezpieczeństwo sieci 5G. Jeśli umieszczamy duże ilości danych w sieci 5G, to czy jest ona bezpieczna?
W rzeczywistości jest to ważniejsze niż pytanie o wpływ na zdrowie, ponieważ wiemy, że tematem zdrowia specjaliści zajmują się od lat. Bezpieczeństwo sieci zawsze ewoluuje i bardziej martwi mnie to, czy w sieci 5G występują zagrożenia i czy mogą wystąpić problemy spowodowane przez systemy krytyczne umieszczone w sieci 5G. Jeśli przyjmiemy, że 4G nie jest dobrą technologią do wdrażania koncepcji inteligentnego miasta (cokolwiek oznacza inteligentne miasto) i internetu rzeczy, to nie naraziliśmy jeszcze naszych systemów na ryzyko, ponieważ nie są one umieszczone w tych sieciach. Jednak gdy 5G umożliwi realizację tych sieci, konieczne jest zadanie pytanie o podstawowe kwestie bezpieczeństwa.
A jak w inteligentnym mieście mogłoby wyglądać takie naruszenie bezpieczeństwa?
Proszę sobie wyobrazić, że miasto wdraża kontrolę świateł ulicznych lub sygnalizacji świetlnej w sieci 5G. Co się stanie, jeśli ktoś byłby w stanie złamać tę sieć i zaczął wyłączać światła lub kontrolować ruch? Wszystkie światła świeciłyby na zielono i doszłoby do wielu wypadków. Ktoś mógłby włamać się do systemów kontroli wody, kamer policyjnych. Istnieje wiele potencjalnych zastosowań przemysłowego IoT i inteligentnego miasta, które mogłyby wykorzystywać 5G.
Powinniśmy więc zadać pytanie, czy są one wystarczająco bezpieczne. Oczywiście, jeśli uruchamiamy sieci w Wi-Fi lub Zigbee, także powinniśmy zwrócić uwagę na bezpieczeństwo. Nie ma znaczenia, jaka technologia jest używana. Jeśli miasta zaczną wdrażać bardziej przemysłowe technologie IoT i smart city w sieciach bezprzewodowych, zawsze musimy zadać pytanie: „Czy istnieje zagrożenie bezpieczeństwa?”.
Za każdym razem, gdy wdrażamy nową technologię, niezależnie od tego, czy jest to 5G, czy światłowód, powinniśmy zadać pytanie: „Jak ktoś mógłby zhakować tę sieć?”. I dokładnie tego typu pytania zadajemy sobie w organizacjach, w które jestem zaangażowany, takich jak IEEE Future Networking Initiative, projekt Global City Teams Challenge w amerykańskim National Institute of Standards and Technology oraz Wireless Communications Initiative w Joint Venture Silicon Valley.
David Witkowski – autor, doradca i strateg działający na styku samorządu i branży telekomunikacyjnej. Członek Radio Club of America oraz IEEE, założyciel i CEO Oku Solutions LLC oraz dyrektor wykonawczy inicjatywy komunikacji bezprzewodowej w Joint Venture Silicon Valley. Wiceprzewodniczący grupy roboczej ds. wdrażania w IEEE Future Networks, współprzewodniczący Global City Teams Challenge Wireless SuperCluster w NIST oraz doradca ekspercki w California Emerging Technology Fund.
Więcej informacji o działalności: www.okusolutions.com.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Razem z OPPO prowadziliśmy proces, w którym badaliśmy społeczny aspekt wprowadzenia/ wdrażania technologii #5G. Rozmawialiśmy z konsumentami oraz ekspertami. Wśród nich znalazł się Mischa Dohler – profesor zwyczajny w dziedzinie Wireless Communications na King’s College. Poniżej wywiad przeprowadzony przez Zuzę Bonecką – badaczkę z infuture.institute.
Może Pan wytłumaczyć w prostych słowach, czym jest 5G?
Wszyscy konsumenci na świecie doświadczyli przejścia z 2G na 3G, a później z 3G na 4G. Teraz jesteśmy na etapie kolejnego przejścia – tym razem z 4G do 5G. Można na to spojrzeć w ten sposób: każde generacja ulepsza coś o jakiś rząd wielkości. Szybkość przesyłania danych zawsze zwiększała się o wielokrotność liczby 10, czasami nawet stukrotnie. Wtedy czas między wysłaniem żądania a otrzymaniem odpowiedzi, określany w języku technicznym jako latencja, zmniejszał się dziesięciokrotnie. Ten sam trend obserwujemy w wypadku 5G, co oznacza, że doświadczenie w korzystaniu z sieci 5G będzie lepsze o wielokrotność liczby 10 w porównaniu do sieci 4G. Jeśli pobranie dużego filmu zajmowało do tej pory minutę, w technologii 5G potrwa to sześć sekund. Ekscytującym aspektem 5G jest to, że jeden z kluczowych wskaźników wydajności – czyli wspomniana latencja – stał się tak dobry, że umożliwił powstanie zupełnie nowych aplikacji, o których nigdy wcześniej nawet byśmy nie pomyśleli.
Latencja, z którą mamy teraz do czynienia, we właściwie zaprojektowanych systemach 5G wynosi kilkanaście milisekund: dziesięć, czasami dwadzieścia milisekund. Ta różnica nie ma znaczenia. Ważne jest to, że opóźnienie w transmisji danych znacząco spadło. Spadek ten daje szansę na uruchamianie aplikacji, których ani 4G, ani sieci bezprzewodowe nie były w stanie obsłużyć. 5G będzie pierwszą technologią, która położy kres tradycyjnym łączom, co z kolei otwiera drogę dwóm możliwościom. Pierwsza z nich ma mniejsze znaczenie dla konsumentów, gdyż bardziej dotyczy sposobu funkcjonowania maszynerii i hal produkcyjnych.
Przy użyciu 5G zaczynamy mieć możliwość kontrolowania algorytmów w czasie rzeczywistym i sterowania nimi, a to oznacza ogromną oszczędność kosztów. Od strony konsumenckiej także znajdzie się coś interesującego, co związane jest ze spadkiem latencji – to coś, co nazwałbym „Zoomem lub Skypem na sterydach”. Kiedy prowadzimy wideokonferencję, tak naprawdę nie jesteśmy w pełni ze sobą połączeni. Znajdujemy się w dwóch różnych lokalizacjach: Pani jest w tej chwili na przykład tysiące kilometrów od Wielkiej Brytanii, gdzie jestem ja. 5G pozwala nam w zasadzie odtworzyć tę samą więź emocjonalną, którą tworzymy, gdy jesteśmy fizycznie w jednym pomieszczeniu.
To wszystko dlatego, że nasz mózg przetwarza sygnały wideo i audio w trybie 10 milisekund. Tak długo, jak uda się nam dostarczyć sygnał w ciągu 10 milisekund (jak to ma miejsce w przypadku 5G), wyzwalają się niektóre bardzo podstawowe emocje dające nam poczucie natychmiastowości. To z kolei powoduje powstanie więzi społecznej – czegoś, czego obecnie nie osiągamy za pomocą aplikacji takich jak Skype, WhatsApp czy Zoom.
Wygląda na to, że nagle zanurzyliśmy się w świat ludzkich relacji, prawda?
Tak, zgadza się. Pierwszy raz doświadczyłem tego z moją starszą córką Noą, gdy zorganizowaliśmy pierwsze w Wielkiej Brytanii spotkanie w 5G.
Tak, oglądałam ten koncert.
Było to jednoczesne wykonanie na żywo jednego z przebojów znanej grupy: ja wykonałem akompaniament na fortepianie pod Bramą Brandenburską w Berlinie, a moja córka śpiewała tę samą piosenkę w Guildhall Complex w Londynie. Wydarzenie było tak pełne emocji, że ciężko
było mi tamtego wieczoru powstrzymać się od łez. Czułem się, jakby Noa była cały czas ze mną. To było po prostu niesamowite; to było coś, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłem na Zoomie czy Skypie. 5G przynosi dużo zmian, jeśli chodzi o relacje ludzkie – i to jest właśnie to,
czym jestem najbardziej podekscytowany.
5G pozwoli na wykonanie wielu czynności w sposób inteligentny. Co w tym kontekście tak naprawdę oznacza słowo „smart”?
Moim zdaniem 5G jest przewodnikiem inteligentnych rozwiązań. 5G sam w sobie nie jest rozwiązaniem „smart” ani nie reprezentuje rozwiązań tego typu. Pozwoli Pani, że posłużę się tu pewną analogią. Kabel Ethernet, którego używamy do podłączenia komputera do routera, umożliwia uruchomienie na komputerze wszystkich nowoczesnych programów, ale sam w sobie nie ma nic z technologii smart. To tylko przekaźnik. Moim zdaniem 5G działa dokładnie tam samo – jest zasadniczo odpowiednikiem kabla Ethernet. Tak się składa, że jest bezprzewodowy, bardzo potężny, a przy tym dużo sprytniejszy i bardziej inteligentny niż kabel Ethernet, jednak w ostatecznym rozrachunku umożliwia on tylko połączenie pomiędzy punktem A i punktem B. Wszystkie rozwiązania „smart” są odrębną kwestią; to architektura 5G pozwala na korzystanie z nich, ponieważ łączność stała się bardziej mobilna, a funkcje sieciowe zostały rozdzielone.
Z punktu widzenia konsumentów jakie jest największe wyzwanie, jeśli chodzi o przygotowanie ich na wdrożenie 5G?
Branża telekomunikacyjna w ostatnim roku była naprawdę skoncentrowana na przemyśle. Mówiło się wiele o inteligentnych fabrykach ze względu na obniżenie latencji łączy pozwalających na zrobotyzowanie produkcji. Nawet czuję się trochę za to odpowiedzialny, ponieważ podczas dużego panelu na Mobile World Congress w 2014 roku padały pytania typu: „Jaka aplikacja 5G rozbije bank w 2020 roku?”.
Mając na uwadze rozwój trendów, odpowiedziałam: „5G będzie tak samo ważny dla konsumentów, jak i dla przemysłu”. Wszyscy zdali sobie wtedy sprawę, że to prawda; że 5G można wykorzystać w różnych sektorach przemysłu. Myślę jednak, że właśnie teraz nadszedł czas, aby zadać pytanie, które Pani zadała. Dlatego że w kontekście 5G do tej pory mało mówiło się o konsumentach indywidualnych. Operatorzy mówią, że za pośrednictwem 5G można ściągnąć „Avatara” w ciągu jednej sekundy, ale szczerze mówiąc, nie sądzę, aby jakiegokolwiek konsumenta to obchodziło, ponieważ nikt już nie ściąga filmów.
Streaming filmów za pośrednictwem sieci 4G, przynajmniej w niektórych obszarach, będzie wystarczający, by móc oglądać filmy w naprawdę wysokiej jakości. Myślę jednak, że warto skupić się na ograniczeniu latencji, czyli na tym, o czym rozmawialiśmy na samym początku.
Nikt jeszcze o tym nie mówi, bo nikt tego nie doświadczył. A ja i owszem, i dlatego zachęcam wszystkich operatorów na świecie, by przestali myśleć tylko o aplikacjach, które będą miały lepsze możliwości transmisji wideo niż Zoom i Teams, a skupili się na takich, które wykorzystują możliwości 5G w zakresie niskich latencji, aby uzyskać obraz pozwalający na całkowite zanurzenie. Warto przede wszystkim zwrócić uwagę na fakt, że w erze 5G pojawią się takie produkty konsumenckie, które dadzą możliwość łączenia się w czasie rzeczywistym np. z naszymi starzejącymi się rodzicami. Dzieci będą mogły poczuć emocjonalną łączność z rodzicami, nawet gdy nie będą przebywać z nimi fizycznie. To właśnie ten emocjonalny aspekt uznaję za coś, coś powinniśmy silniej komunikować, jeśli chodzi o możliwości 5G.
Na jakie inne dziedziny życia może wpłynąć technologia 5G?
Moja standardowa odpowiedź na to pytanie brzmi: na wszystkie. Gdybym poprosił Panią o wskazanie najlepszej aplikacji dostępnej w internecie, miałaby Pani z tym nie lada problem. Powodem jest to, że internet stał się horyzontalnym narzędziem umożliwiającym bardzo wiele rzeczy. W erze 2G i 3G świat telekomunikacji zachwycił się aplikacjami głosowymi; później, z 3G i 4G, działo się to z przesyłem danych. Sieci 4G i 5G oferują pierwszy internet, w którym zaczynamy całkowicie spłaszczać doświadczenia związane z korzystaniem z niego, co oznacza, że nie zobaczymy różnicy pomiędzy korzystaniem z komputera stacjonarnego a korzystaniem z telefonu komórkowego. Korzystając z 4G, nie sprawdzamy już stanu łączności, jak to miało miejsce w wypadku 2G i 3G. Tymczasem 5G będzie wiązało się z całkowitym zanurzeniem w świat internetu ze względu na poczucie natychmiastowości. Kiedy myślimy o zanurzeniu w kategoriach 4G, chodzi o wirtualną rzeczywistość. W wypadku 5G będzie to połączenie środowisk fizycznych. Nadałem zresztą temu zjawisku nową nazwę – zsynchronizowana rzeczywistość, ponieważ 5G umożliwi przenikanie dwóch lub więcej lokalizacji geograficznych. W 5G synchronizujemy rzeczywistości: moją, Pani, innych osób. Tworzymy coś, co wykracza poza rzeczywistość rozszerzoną czy wirtualną.
A czym jest internet umiejętności?
Internet umiejętności nie powinien być mylony z 5G lub z rozwiązaniami dotykowymi. Internet umiejętności umożliwi wirtualne wykonywanie szeregu manualnych zadań. Będę mógł wykonywać konkretne rzeczy przez internet, ponieważ będzie możliwość transmitowania nie tylko wideo i audio, ale także dotyku. Będę mógł transmitować ruch mięśni. Będę w stanie przenosić rzeczy, naprawiać je, uczyć dzieci gry na pianinie. Będę mógł uczyć się malować,
robić coś, co wiąże się z wykorzystywaniem zmysłu dotyku i jest naprawdę wciągające. Nie mówię, że stanie się to od razu, ale 5G na pewno umożliwi pierwsze kroki w tym kierunku.
A jakie są Pana zdaniem największe zagrożenia wdrożenia 5G, jeśli chodzi o konsumentów i jego aspekt społeczny?
W wypadku 3G i 4G media społecznościowe nie były tak silne, jak są obecnie. W związku z tym po sieci krąży teraz wiele teorii spiskowych, z którymi zresztą mieliśmy też do czynienia w czasach 4G i 3G. Teraz jednak są one jeszcze bardziej widoczne. Musimy jasno komunikować społeczeństwu, że przez lata lub nawet dziesięciolecia przeprowadziliśmy wszystkie bardzo rygorystyczne badania wpływu 5G na zdrowie, zanim daliśmy zielone światło do korzystania z niektórych częstotliwości. Historia dowiodła, że mamy rację, ponieważ w ciągu ostatnich 40 lat nie pojawiły się żadne skutki uboczne związane z działaniem systemów telekomunikacyjnych. Wszystkie wykorzystywane częstotliwości zostały zatwierdzone przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP). Wiemy, które częstotliwości i jakie poziomy mocy są absolutnie nieszkodliwe dla ludzi, i to właśnie one zostały przypisane do sieci 5G. Powinniśmy lepiej o tym informować i ukrócić wszelkie teorie spiskowe. Inne ryzyko to wszystko to, co ma związek z prywatnością. W Europie zostały już wprowadzone odpowiednie regulacje w tym zakresie, ale na świecie jest różnie. Analizujemy obecnie nowatorskie mechanizmy w tym obszarze, które nazywam „ochroną prywatności w fazie projektowania”. Musimy się upewnić, że tworzymy infrastrukturę, w której nic, co nie jest objęte ochroną prywatności, nie może być przekazywane za pośrednictwem sieci 5G lub w jakimkolwiek systemie internetowym.
Mischa Dohler – Profesor zwyczajny w dziedzinie Wireless Communications na King’s College w Londynie i badacz zajmujący się innowacjami w dziedzinie technologii, nauk ścisłych oraz sztuki. Organizator licznych konferencji, redaktor naczelny czasopism, autor ponad kilkudziesięciu publikacji oraz kilku książek. Członek IEEE, Royal Academy of Engineering, Royal Society of Arts (RSA), Institution of Engineering and Technology (IET) oraz Harvard Square Leaders Excellence. Pionier i autor wielu rozwiązań, patentów w obszarach IoT, M2M oraz cyberbezpieczeństwa.
Więcej informacji o działalności: www.mischadohler.com/about.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Razem z OPPO prowadziliśmy proces, w którym badaliśmy społeczny aspekt wprowadzenia/ wdrażania technologii #5G. Rozmawialiśmy z konsumentami oraz ekspertami. Wśród nich znalazła się Karen Cham – profesorka The University of Brighton, projektantka transformacji cyfrowej zorientowanej na człowieku. Poniżej wywiad przeprowadzony przez Zuzę Bonecką – badaczkę z infuture.institute.
Jak wyjaśniłaby Pani w prostych słowach, czym jest 5G?
Myślę, że powodem, dla którego ciężko sobie wyobrazić, czym jest 5G, jest fakt, że czeka nas zmiana w wymiarze interaktywności. 5G umożliwi przetwarzanie danych blisko użytkownika końcowego (edge processing) w czasie rzeczywistym. Sytuacje, w których np. po wyjściu ze stacji metra mapa na telefonie nie nadąża za ruchem użytkownika (czyli opóźnienia w przesyle danych), staną się przeszłością. Ponadto 5G sprawi, że wiele urządzeń stanie się „smart”, na przykład w domu, w samochodzie, na ulicy czy w biurze. Będą przetwarzać dane i reagować w czasie rzeczywistym.
Jak technologia 5G wpłynie na konsumentów, jeśli chodzi o projektowanie produktów i usług?
Unikalna funkcjonalność 5G bierze się z wielu miniaturowych anten, które przetwarzają dane bliżej punktu interakcji, co przyspiesza i poprawia przepustowość. Pozwala to na mobilne przetwarzanie danych bliżej użytkownika (edge processing) oraz dzielenie sieci (network slicing). Na przykład producent aut bmw będzie mógł udostępniać segment sieci do kompleksowego serwisowania zakupionego pojazdu. Pani samochód raportowałby swojemu cyfrowemu odpowiednikowi, jakich napraw potrzebuje i kiedy poszczególne części wymagają wymiany. To przykład jednej z nowych funkcjonalności dostępnych dopiero w sieci 5G. W mojej pracy zajmuję się segmentami sieci, które w jakiś sposób związane są z człowiekiem.
Przez kilka ostatnich lat analizowało się wyłącznie segmenty sieci pod kątem urządzeń, które są do nich podłączone. Nie brało się pod uwagę konsumenta, który nie zawsze chce, żeby tak było, chyba że mógłby on zarządzać swoimi doświadczeniami konsumenckimi – tak jak ma to miejsce w wypadku programów lojalnościowych lub motywacyjnych w supermarketach.
Dla mnie jako kierowcy oczywisty jest fakt, że chciałabym, aby mój pojazd informował swojego cyfrowego odpowiednika w chmurze, jaki jest jego stan. Sygnał 5G pozwala nam na wirtualizację idącą znacznie dalej niż kiedykolwiek wcześniej. W telekomunikacji sprzęt zyska miano oprogramowania, a to rodzi nowe możliwości komercyjne. Jednocześnie zmiana ta stanowi zagrożenie dla prywatności użytkowników korzystających z sieci.
To ma wiele wspólnego z personalizacją, prawda?
Kwestie etyczne stały się ostatnimi czasy niezwykle gorącym tematem. Wszyscy cenią sobie prywatność, jednak gdyby zalogowała się Pani na swoje konto w Amazonie i okazałoby się, że cała historia konta została wykasowana, nie byłaby Pani zbyt zadowolona. Różne grupy użytkowników, różne kultury i różne kraje zdradzają różne wzorce zachowań w kwestii potrzeb i wartości. Jedynym rozwiązaniem jest wymiana bazy danych zachowań i informacji osobowych.
Wymiana pomiędzy poszczególnymi osobami?
Nie, mam na myśli dostawców usług. Być może istnieją takie społeczności, w których można by wymieniać się pewnymi typami danych, ale prawdopodobnie dotyczy to grup sąsiedzkich albo mikrospołeczności. Dla bezpieczeństwa moglibyśmy dzielić się danymi z czujników internetowych, ale ja postrzegam taką wymianę w kategoriach handlowych, w jednej czy innej formie. Dane stają się walutą.
5G nie reprezentuje radykalnej zmiany w kontekście technologii bezprzewodowych. Jest raczej ewolucją już istniejącej technologii. Wielu ludzi, jak sądzę, myśli o 5G jako o czymś zupełnie nowym. Jednak dzięki 5G pojawią się nowe funkcjonalności, uda się także wyeliminować problemy, które istnieją w technologii 4G i które coraz bardziej ujawniają się w obecnym modelu użytkowania.
Wspomniała Pani o segmentach sieci. Czym one są?
5G pozwala nam na tworzenie segmentów sieci, czyli różnych pod względem wielkości sieci wirtualnych przypisanych do określonych funkcji. Na przykład w obsłudze inteligentnego domu mówimy o różnej wielkości segmentach, bo każdy sprzęt pochodzi od innego producenta. Nie będzie potrzeby korzystania z segmentów sieci zarezerwowanych dla lodówki, telewizora czy samochodu, żeby używać internetu. Łącznie te segmenty tworzą pewnego rodzaju hierarchię. Można to porównać do jednej organizacji z różnymi departamentami, którym przypisane są bardzo różne role. Przy okazji warto zauważyć, że wcale nie będziemy wysyłać informacji do chmury, a do mgły obliczeniowej, czyli bliżej użytkownika, co ma na celu poprawę wydajności i zmniejszenie ilości danych przesyłanych do przetwarzania, analiz i przechowywania.
Nie słyszałam nigdy o mgle…
Mam wrażenie, że to określenie wyszło z użytku. Było dość powszechne trzy lata temu. Jest ono szczególnie użyteczne pod kątem technicznym. Mgła obliczeniowa to znajdujące się blisko nas niskopoziomowe „minichmury” przetwarzające dane na krawędzi sieci (edge processing).
A co 5G zmieni w kwestii ludzkich interakcji?
Dla porównania możemy przywołać wdrożenie sieci web 2.0, które spowodowało pojawienie się niekontrolowanej ilości treści generowanych przez użytkowników, czyli infodemię, której obecnie doświadczamy. Wraz ze wzmożonymi możliwościami interakcji w wypadku 5G będziemy mieć do czynienia z czymś analogicznym, chyba że ludzie tacy jak ja zdołają zawczasu zainterweniować i stworzyć architekturę, która brałaby pod uwagę kwestię prywatności.
Proszę wyobrazić sobie sytuację, w której dołączam do grupy samopomocy sąsiedzkiej. To, że na to dobrowolnie przystałam, nie oznacza, że chcę, żeby członkowie takiej grupy wszystko o mnie wiedzieli. Oczywiście znajdą się też tacy, którzy będą chcieli praktykować taki „technologiczny narcyzm”. W kwestii prywatności i dzielenia się informacjami będziemy musieli jakoś wyważyć kwestię zysków i strat.
Czy 5G może zoptymalizować sposób, w jaki funkcjonujemy?
Proszę wyobrazić sobie następującą sytuację: chcę dojechać komunikacją publiczną ze swojego miasta do centrum Londynu. Najpierw muszę podejść na stację, następnie wsiąść do pociągu, przesiąść się do metra i w końcu odnaleźć budynek, w którym mam spotkanie. Ileż niespodziewanych sytuacji może mnie spotkać w czasie tej podróży! Powiedzmy, że coś nie idzie po mojej myśli i w drodze na stację dowiaduję się, że pociąg przyjedzie opóźniony. Obecnie, w czasie rzeczywistym, nie jestem w stanie przewidzieć, jak takie opóźnienie odbije się na mojej dalszej podróży. Korzystając z sieci 5G, mogłabym przesłać informację, że pociąg nie przyjedzie na czas, do jakiegoś segmentu sieci poświęconemu komunikacji miejskiej. W takiej sytuacji – ponieważ rozwiązanie będzie działać w czasie rzeczywistym i będzie „smart” – od razu powinnam móc skorzystać z Ubera, który podwiezie mnie do miejsca, skąd będą mogła kontynuować swoją podróż. 5G rozwiąże wiele problemów, w tym wprowadzi automatyzację i umożliwi poszukiwanie sposobów na uniknięcie niepożądanych sytuacji.
Ten przykład dotyka tematu inteligentnego miasta, prawda?
Tak, inteligentnej urbanizacji i mobilności jako usługi (MaaS).
Czy zgadza się Pani, że wraz z wdrożeniem technologii mobilnej piątej generacji wiele rzeczy stanie się „smart”? Co w rzeczywistości oznacza to słowo?
Powinno oznaczać, że mamy do czynienia z inteligentnym przetwarzaniem danych w urządzeniu, które odbywa się bez ludzkiej ingerencji.
Moja odpowiedź na Pani pierwsze pytanie brzmi: tak, będziemy mieć do czynienia z inteligentnymi urządzeniami. Widziałam już nawet, jak będą wyglądały zestawy układów scalonych dla takich sprzętów. Wraz z nimi pojawi się jednak potrzeba ich kontroli. Będzie Pani chciała wiedzieć, jakiego rodzaju informacje pozyskują urządzenia, które ma Pani w swoim domu, jak je przetwarzają i z kim się nimi dzielą. Przy uwzględnieniu czynników ludzkich i społecznych oraz badań behawioralnych można od razu wykluczyć sytuacje, że dane te nie będą w jakiś sposób ustrukturyzowane. Cała sztuka, która wraca do McLuhana oraz pojęcia medium i przekazu, polega na tym, żeby zaprojektować architekturę, która zamieni nasze wartości (bez względu na to, czym by one nie były) do określonej postaci cyfrowej.
A w jaki sposób podejście skoncentrowane na człowieku wpisuje się w temat technologii i 5G?
Przyszłość w dziedzinie technologii będzie musiała na każdym etapie uwzględniać ludzkie potrzeby: od konsumenta szukającego takiego samego doświadczenia na poziomie różnych segmentów sieci, co zapewni właśnie sieć 5G, aż po fakt, że sztuczna inteligencja lub blockchain doprowadzi do błędnej analizy złożonych danych, które przez maszyny nie mogą być prawidłowo interpretowane tylko z matematycznego punktu widzenia. Nie da się niektórych rzeczy zakodować – jak np. świadomości wynikającej z charakterystycznych kulturowo kontekstów lub historii. Jedyny sposób, w jaki można tego uniknąć, to zaprojektować rezultat wspólnie z ludźmi, których takie badanie dotyczy.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
To jaki będzie Gdańsk Przyszłości zależy od każdego z nas. Mieszkańcy powinni decydować o mieście i kształtować jego wizję, ale także być świadomi potencjalnych zagrożeń. Właśnie dlatego, chcielibyśmy zaprosić Gdańszczan do procesu badającego przyszłość naszego miasta – Sesji Radykalnego Śnienia.
Spotkanie odbędzie się 18 listopada w godz. 15.00 – 17.00 w formie online.
Do wzięcia udziału w Sesji Radykalnego Śnienia zapraszamy wszystkich zainteresowanych sprawami miasta mieszkańców Gdańska. Będą pracować w grupach razem z przedstawicielami samorządu, ekspertami z zakresu urbanistyki, architektury, edukatorami, animatorami kultury, akademikami, artystami i osobami zajmującymi się działaniami społecznymi. Zróżnicowane zespoły mają szansę na wypracowanie ciekawszych i odważniejszych rozwiązań.
Mieszkasz w Gdańsku? Weź udział w Sesji Radykalnego Śnienia. Liczba miejsc na warsztacie jest ograniczona. Spośród wszystkich zgłoszeń zostanie wybrana interdyscyplinarna grupa mieszkanek i mieszkańców Gdańska. Spotkanie odbędzie się 18 listopada w godz. 15.00 – 17.00 w formie online.
Obowiązują zapisy: https://tiny.pl/7kw66.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
London Design Festival (LDF) w tym roku przyjął nowy, hybrydowy sposób organizacji, co umożliwiło uczestnictwo w nim w zarówno w formie online, jak i offline. Wokół jakich zagadnień został zbudowany tegoroczny program? W 47 numerze raportu Trend Signals przygotowaliśmy zestawienie trendów, case’ów oraz tematów, na które warto zwrócić uwagę szczególnie teraz.
W świetle przeszkód i możliwości spowodowanych pandemią, na London Design Festival zaprezentowano prace, które łączą to co fizyczne i wirtualne, bawią się ideą wspólnoty oraz więzi w czasie dystansu i podkreślają możliwości życia w bardziej zrównoważonym ekosystemie. Podczas trwania festiwalu mogliśmy znaleźć również spekulacje na temat dalekiej przyszłości, ale także próby definicji nowej rzeczywistości. Podsumowując, możemy stwierdzić, że London Design Festiwal próbuje odpowiedzieć na wszelkie kwestie, które mogliśmy napotkać w tak zagadkowym roku jakim jest 2020. Mamy nadzieję, że lektura dostarczy Wam wielu inspiracji.
Wydarzenia związane z 2020 rokiem sprawiły, że nasza obecna rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej niż wyobrażaliśmy ją sobie jeszcze pod koniec 2019 roku. O obecnych czasach mówi się już „new reality”, czyli „nowa rzeczywistość” albo „rzeczywistość w czasach pandemii”.
Nowa rzeczywistość, w której obecnie funkcjonujemy sprawiła, że wiele osób spekuluje na temat tego, jak będzie wyglądał świat po obecnym kryzysie. Czy wciąż będziemy pracować głównie zdalnie? Czy dzieci będą uczyć się także z domu? Czy akcje i deklaracje firm i organizacji dotyczące współpracy ponadsektorowej czy działań na rzecz środowiska zostaną z nami na dłużej? Jak będzie wyglądała świat digitalowy za kilkadziesiąt lat?
Chociaż pandemia mogła chwilowo sprawić, że dyskusje na temat zrównoważonego rozwoju znalazły się niżej na liście priorytetów, ekologia wciąż pozostaje kluczowym tematem dla projektantów. Podczas London Design Festival, mogliśmy znaleźć instalacje zwracające uwagę m.in na globalne ocieplenie, zanieczyszczenie oceanów, ale także na istotę natury w naszym życiu. Instalacje nawiązywały często do tego, by już dziś spojrzeć na możliwe scenariusze i spróbować wyobrazić sobie nadchodzące zmiany oraz skalę zagrożeń jakie nas czekają.
Wśród projektów można było także wyodrębnić takie, które miały na celu edukować społeczeństwo w bardziej przyjazny sposób, nie przedstawiając katastroficznej wizji nowego świata, ale ucząc obcowania z naturą już dziś. Poza wymienionymi przykładami, w poniższym raporcie znajduje się wiele innych przykładów mających na celu zwrócić uwagę społeczeństwa na zmiany klimatyczne oraz środowisko. Dodatkowe przykłady znajdują się w trendach Urban Wellness, State Of Mind oraz Sustainability Culture.
Poza zmianami w środowisku pracy, pojawienie się wirusa znacząco zmieniło sposób życia, interakcji, ale także biznesów. Pandemia wymusiła w nas wszystkich dostosowanie się do nowej rzeczywistości i do szukania nowych rozwiązań. Część z nas zwróciła się do świata wirtualnego, część do środowiska lokalnego, a niektóre firmy szukały nowych pomsyłów na siebie czy przebranżowiły się – i takie właśnie przykłady zauważyliśmy podczas London Design Festival.
Festiwal sam w sobie stał się wydarzeniem hybrydowym, mając na celu dotarcie do uczestników, którzy nie byli w stanie przyjechać do Wielkiej Brytanii osobiście. Festiwal nie mógł również gościć wielu zagranicznych projektantów, stąd organizatorzy zdecydowali się na uruchomienie “wirtualnej destynacji” festiwalu, gdzie pod okiem kuratorów artyści stworzyli cyfrowe galerie, w których można było się poruszać za pomocą klawiatury. Podczas trwania wydarzenia mogliśmy również zauważyć inne rozwiązania, które niekoniecznie skupiały się na digitalizacji, tak jak Sometimes Radio czy projekt studentów RCA (Un)finished.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Wykup dostęp do najnowszego raportu „TrendSignals: Wielozmysłowość” wraz z webinarem lub uzyskaj comiesięczny dostęp do raportów TrendSignals z webinarami w subskrybcji. Jedna licencja na raport obejmuje wszystkich pracowników firmy/spółki, a w webinarze może wziąć udział max. 50 os.
Raport TrendSignals Wielozmysłowość + webinar = 1 700 zł netto.
Subskrypcja raportów TrendSignals z webinarami = 1 500 zł netto / miesiąc.
Przyszłość miast nie jest znana, ale możemy nakreślić jej scenariusze. Instytut Kultury Miejskiej oraz infuture.institute rozpoczynają proces badawczy, który pomoże odpowiedzieć na pytanie, jaki będzie Gdańsk Przyszłości.
Scenariusze przyszłości będą jednym z efektów prowadzonego procesu foresightowego (foresight to metoda strategicznego przewidywania pozwalająca na przygotowanie się do nadchodzących zmian). Perspektywa czasowa przyjęta w ramach badań to 50 lat.
W tej chwili badacze i badaczki z obu instytutów rozmawiają z ekspertkami i ekspertami, architektami, strategami, ale i filozofami, i artystami, aby możliwie najszerzej przyjrzeć się zmianom we współczesnych miastach. Równie ważną rolę w procesie odgrywają także dzieci, które podczas warsztatów wcielą się m.in. w role mieszkańców przyszłości.
W listopadzie odbędzie się Sesja Radykalnego Śnienia o Mieście, w ramach której interdyscyplinarne zespoły wspólnie z mieszkańcami i mieszkankami Gdańska będą próbowały znaleźć rozwiązania dla strategicznych wyznań związanych z miastem.
Jak pracujemy? W ramach pracy nad scenariuszami przyszłości zdefiniujemy najważniejsze wyzwania oraz czynniki zmian. W procesie powstaną m.in. Shift Cards – czyli karty zmian, przedstawiające fundamentalne zmiany lub sytuacje, których pojawienie się w wyraźny sposób wypłynie na miasta przyszłości. Karty mają za zadanie pomóc nam spojrzeć na przyszłość pod szerszym kontekstem, na który zwykle nie zwracamy uwagi w codziennym życiu czy pracy.
Do wzięcia udziału w Sesji Radykalnego Śnienia zapraszamy wszystkich zainteresowanych sprawami miasta mieszkańców Gdańska. Będą pracować w grupach razem z przedstawicielami samorządu, ekspertami z zakresu urbanistyki, architektury, edukatorami, animatorami kultury, akademikami, artystami i osobami zajmującymi się działaniami społecznymi. Zróżnicowane zespoły mają szansę na wypracowanie ciekawszych i odważniejszych rozwiązań.
Przed publikacją, która jest zaplanowana na 2021, proces będzie można śledzić w mediach społecznościowych Instytutu Kultury Miejskiej i infuture.institute, gdzie będą publikowane fragmenty rozmów czy scenariuszy.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Przyszłość nie jest nam dana, ale mamy na nią realny wpływ. Tworzymy ją, jak ten notes. Co widzi bioniczne oko? Jak będą wyglądały relacje intymne w przyszłości? To tylko niektóre z pytań, jakie infuture.institute zadał w notesie „What’s your Future?”, który jest dostępny w Sztuce Wyboru (1.10-10.10) oraz Centrum Nauki Eksperyment w Gdyni (11-18.10.2020).
Notes jest przestrzenią do zapisków i szukania odpowiedzi dotyczących przyszłości. Taka jest jego idea. Jest zeszytem, w którym można zostawić swoje przemyślenia, zapiski i refleksje dotyczące przyszłości. Ma formę otwartą. Można w nim coś zostawić, wkleić, narysować, lub po prostu, odpowiedzieć na pytania, które w nim postawiliśmy. Każdy z nas ma inną perspektywę przyszłości, dlatego każda z odpowiedzi jest dla nas równie ważna.
Notes jest podzielony na siedem części. Są one rozdzielone własnoręcznie zrobionymi ilustracjami. W każdym z rozdziałów notesu znajdują się dane z badań, które dotyczą naszej obecnej rzeczywistości bądź dane szacunkowe dotyczące przyszłości. Pozwalają one lepiej wyobrazić sobie to, co przed nami.
W każdej części oprócz danych znajdują się również pytania dotyczące przyszłości. Niektóre bardziej konkretne – „Jak wyobrażasz sobie przyszłość relacji intymnych?” po te bardziej futurystyczne – „Co widzi bioniczne oko?”. Na początku został umieszczony w przestrzeni galerii Sztuki Wyboru, skąd trafił do Centrum Nauki Eksperyment.
Pandemia zmieniła świat jaki znamy, zmuszając społeczeństwo oraz przedsiębiorstwa do odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Już teraz wiadomo, że żadna branża nie jest odporna na skutki pandemii koronawirusa, a w tym branża rozrywki. W związku z tym widzimy, że zmienia się sposób w jaki firmy oraz osoby fizyczne postrzegają i organizują wydarzenia społeczne. Nawet gdy ograniczenia kwarantanny zaczynają się zmniejszać, wciąż wisi nad nami niepewność związana z koronawirusem, a jedno jest pewne: cyfryzacja to nowa “normalność”.
W tym miesiącu TrendSignals poświęcamy festiwalom oraz imprezom branżowym. Z jednej strony jest to bardzo uniwersalny oraz letni motyw, a z drugiej, w tym sezonie niesie on zupełnie nowe oblicze. Większość znanych nam festiwali została odwołana, a część, która została przeniesiona do świata digitalowego przeciera szlaki nowej rozrywki. Zmienił się też sposób jak marki reklamowo funkcjonują podczas festiwali.
Wszystkich wspomnianych informacji, oraz tego jak wygląda w tym roku rozrywka, dowiecie się Państwo z niniejszego raportu. TrendSignals został podzielony na dwie części. W pierwszej zostały opisane festiwale i wydarzenia branżowe oraz co dane trendy mogą oznaczać dla przedsiębiorstw. Druga część zawiera sposoby w jaki marki wykorzystują festiwalowe wzorce do zaangażowania swoich klientów i tworzenia nowych
doświadczeń.
Cyfrowe tygodnie mody w Londynie, Paryżu i Mediolanie wygenerowały łączną wartość
medialną w wysokości 10,7 mln euro poprzez szacowaną ilość wzmianek na 100 000
stronach internetowych oraz 25 000 kontach w mediach społecznościowych. Bez wątpienia,
jest to ogromny wynik – duży pod względem oglądalności i zasięgu, ale także duży pod
względem emisji dwutlenku węgla.
W tym sezonie marka Gucci wzięła odpowiedzialność za swoje wydarzenie, a my możemy zauważyć coraz więcej firm zwracających uwagę na to w jaki sposób internet ma wpływ na środowisko (patrz case study obok). Jednak ekologia to nie jedyny aspekt, który niesie ze sobą zrównoważona technologia. Internet nie zawsze jest przystosowany do konsumpcji przez wszystkich. Najbardziej oczywistym przykładem jest grupa seniorów, którzy zwyczajnie mogą czuć się wykluczeni w świecie hyper-szybkich i nowoczesnych digitalowych trendów.
Biura mogą pozostać częściowo zamknięte, a granice zablokowane, ale jest jedna rzecz, która nie uległa spowolnieniu – trwające przejście z trybu offline na online. W rzeczywistości digitalizacja nie tylko przyspieszyła, ale rozwinęła się w sposób, który prawdopodobnie ma wpływ na wszystkie branże. Teraz, gdy widzimy otwierające się miasta, znajdujemy się w dziwnej otchłani, w której znowu możemy wychodzić na spotkania czy wydarzenia, jednak raczej staramy się uczestniczyć w nich lokalnie oraz ograniczać dalekie i długie wyjazdy.
Jednocześnie, nie jesteśmy już w stanie uczestniczyć w tak wielu wydarzeniach na odległość jak wcześniej. W rezultacie widzimy rosnący trend w kierunku wydarzeń “hybrydowych”, które łączą w sobie to, co najlepsze z obu światów, aby zwiększyć skuteczność i zadowolenie konsumentów. Potwierdza to badanie PCMA: 62% respondentów nie martwi się, że wydarzenia wirtualne „kanibalizują” wydarzenia fizyczne, podczas gdy wielu uważa, że wydarzenia wirtualne będą w przyszłości towarzyszyć wydarzeniom rzeczywistym.
Wideo stało się ogromną częścią naszego życia, niezależnie od tego czy chodzi o oglądanie ulubionych programów w serwisie Netflix, oglądanie telewizji czy filmików na YouTubie. Transmisje przenikają również do innych aspektów naszego życia – od wydarzeń fizycznych, które stały się wirtualne, po wspólne ćwiczenie z instruktorami lub gotowanie z profesjonalistami.
Jednocześnie COVID dał światu pilny powód do robienia zakupów z domu, a marki musiały zmienić swoje kanały sprzedaży, dzięki czemu nie tylko Instagram czy Facebook służy teraz markom jako jedna z platform sprzedażowych. Transmisje strumieniowe na żywo również znalazły swoje zastosowanie w sprzedaży, gdzie granice między zwyczajną rozrywką, a zakupami zaczynają się zacierać.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWOstatnie miesiące są ciężką próbą dla wielu z nas. Stres, niepokój, bezsenność, niepewność jutra, bezradność to uczucia, które towarzyszą wielu ludziom. Pandemia i skutki mentalne, które niesie za sobą są coraz bardziej widoczne. Ten numer Trend Signals poświęciliśmy zatem trendom w obszarze szeroko pojętego dobrostanu psycho-fizycznego i wellnbeingu. Zdiagnozowaliśmy dziesięć trendów, które wyłaniają się z obserwowanych sygnałów zmian. Mamy nadzieję, że ten numer będzie dla Państwa inspirujący
Zmniejszony dostęp do światła zewnętrznego oraz światło z naszych telefonów to tylko kilka czynników, które zdecydowanie nie wspierają nas w walce o dobry i jakościowy sen. Także dziś, w czasach wzmożonej izolacji społecznej wiele naszych codziennych aktywności odbywa się w domu. Nowe nawyki (np. praca z domu czy ćwiczenia z domowym sprzętem zamiast na siłowni lub oraz wzrost w użyciu telefonów lub Netflixa) pozbawiły nas także kluczowych sygnałów, które informują nasz organizm która jest godzina i zaburzyły codzienne rutyny wielu osobom. Na szczęście jesteśmy coraz bardziej świadomi i coraz częściej zdajemy sobie sprawę, że bezsenność ma ogromny wpływ na nasz ogólny stan (zarówno funkcjonowanie naszego umysłu, jak i ciała). Wspieramy się urządzeniami: smartwatchami, telefonami i innymi, by poprawić jakość naszego snu, wykorzystujemy też coraz więcej różnorodnych produktów, które pojawiają się na rynku w coraz większej liczbie. Sen stał się niejako “ważnym produktem” dla wielu marek i konsumentów.
Dzień spędzony w łóżku na oglądaniu filmów na Netflixie mógł być kiedyś sklasyfikowany jako akt lenistwa lub zmarnowanego czasu. W obecnych czasach dana aktywność całkowicie zmieniła swoje znaczenie, wraz z pandemią “chillowanie” staje się inwestycją w dobre samopoczucie psychiczne i fizyczne. W związku z tym, możemy zauważyć coraz więcej konsumentów, którzy celebrują JOMO (joy-of-missing-out) oraz cieszą się spędzaniem wolnego czasu w domu. Dla części, zwłaszcza tej młodszej, społeczeństwa pozostawanie w domu w weekendy czy piątkowe popołudnia stało się czymś coraz bardziej atrakcyjnym i akceptowanym. Mindfullness czy holenderska metoda Niksen, która polega na radzeniu sobie ze stresem poprzez „nie robienie niczego”, co obejmuje np. patrzenie przez okno bez zbytniego myślenia oraz bezczynne leżenie na sofie i słuchanie muzyki nieustannie rosną w siłę.
Szacuje się, że 80% chorób można powiązać z nawykami żywieniowymi i stylem życia. Trend Food as Medicine zakłada, że odżywianie ma bardzo duży wpływ na codzienne funkcjonowanie organizmu oraz, że dieta w bardzo dużym stopniu wpływa na nasze samopoczucie. W ostatnich latach niezmiernie popularne stało się pojęcie mikrobiomu jelit (flory bakteryjnej jelit). Według ekspertów dbanie o dietę pomaga w budowaniu odporności i sprzyja wzmacnianiu całego organizmu, a co za tym idzie, bezpośrednio wpływa także na nasz dobrostan. Od lat mówi się także o tzw. superfoods, czyli produktach spożywczych zawierających skoncentrowane dawki witamin czy minerałów, które oddziałują na poszczególne funkcje organizmu. Z kolei program Fresh Food Pharmacy działający w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych umożliwia uczestnikom radzenie sobie z chorobami poprzez zmiany zachowań żywieniowych i stylu życia.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWPodczas tegorocznego Europejskiego Kongresu Gospodarczego CEO infuture.institute – Natalia Hatalska została zaproszona do udziału w sesji „Konsument jutra”. Nagranie z wydarzenia dostępne jest online.
Pokoleniowa zmiana preferencji konsumenckich i życiowych priorytetów. Nowe modele zakupowe i usługowe w dobie pandemii. Doświadczenie koronakryzysu – nowe zachowania, standardy, zwyczaje. Ekologia, technologia, wygoda, bezpieczeństwo wyznaczają ścieżkę zakupową konsumenta. Customer experience – nowy król handlu. „Bunt konsumencki” – czy zyska na znaczeniu jako realna siła wpływu na korporacje handlowe? Ścieżki dotarcia i idole masowej wyobraźni – celebryci, sportowcy, ekolodzy. Od emocji do wartości, czyli jak kupić uwagę odbiorcy? Aplikacja – cała prawda o kliencie?
Unikalna liczba użytkowników, którzy w dniach 2-4 września 2020 r. obejrzeli debaty online na European Economic Congress (Europejskim Kongresie Gospodarczym), przekroczyła 100 tys. – generując 380 tys., wyświetleń kongresowych debat.
Wśród nich znalazła się sesja „Konsument jutra”, w której uczestniczyła m.in. Natalia Hatalska wraz z Marcinem Giżyckim, Anną Grabowską, Mirosławem Wawryszczukiem, Łukaszem Wojciechowskim oraz Karoliną Zajdel-Pawlak. Debata, którą poprowadziła Olimpia Wolf dostępna jest online.
Rocznik PTBRiO jest publikacją skierowaną do badaczy rynku i opinii oraz marketerów, do osób zajmujących się reklamą i mediami, do przedstawicieli świata nauki oraz do wszystkich osób zainteresowanych zjawiskami konsumenckimi. W tym wydaniu został opublikowany artykuł ekspertek z naszego instytutu dotyczący relacji człowiek robot – „Human-Robot Interaction”.
Najnowsza edycja Rocznika PTBRiO zawiera zbiór felietonów ekspertów branży Consumer Intelligence, które z badawczą uważnością i dociekliwością opisują świat konsumenta. Zapraszamy do poznania fascynujących historii, które jak w soczewce skupiają najważniejsze trendy i zjawiska. Warto zajrzeć także do bogatej części analitycznej, prezentującej współczesny rynek badań marketingowych w liczbach.
Rocznik składa się z 3 części:
Raport można pobrać ze strony Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii.
#44 numer Trend Signals porusza główne obszary związane z obszarem retailu. Podzieliliśmy go na dwie części. Retail w świecie cyfrowym oraz analogowe trendy. Konsumenci oczekiwać będą od sklepów czy punktów usługowych nie tylko możliwości zakupu produktów i usług, ale przede wszystkim szeroko rozumianego zaopiekowania ich potrzeb. Trzecia część standardowo zawiera case studies z wybranych przez Państwa branż oraz suplement social media.
Coraz szybsze tempo życia, szczególnie w dużych miastach, ale także pandemia koronawirusa sprawiła, że rozwój rozwiązań i narzędzi, które ułatwiają zrobienie zakupów bezdotykowo (bez pomocy kasjera, przy wykorzystaniu płatności bezgotówkowych) przyspieszył. Wiele marek już widocznie zwiększa liczbę kas samoobsługowych i deklaruje dalsze kroki w tym kierunku. Większość dużych sieci nasiliła inwestycje w kasową samoobsługę. np. Auchan Retail Polska za swój cel do połowy 2021 roku obrał podwojenie liczby tego typu kas w swoich sklepach, w placówkach Rossmann już tego typu kasy są obecne w ponad 60% sklepów. Trend ten obejmuje rozwiązania umożliwiające dokonywanie zakupów i płatności w wygodny, niemalże nieodczuwalny sposób, łącząc w ten sposób świat offline i online.
Obecnie każdy konsument ze smartfonem to źródło danych. Coraz bardziej zaawansowana sztuczna inteligencja umożliwia coraz głębsze i bardziej szczegółowe zrozumienie postaw konsumenckich czy wzorców zachowań. W zamian za pozyskane dane konsumenci otrzymują od marek „szyte na miarę” produkty oraz usługi, które bazują na ich nawykach (także coraz częściej próbkach DNA). Dodatkowo marki, które tworzą spersonalizowane doświadczenia dzięki integracji zaawansowanych technologii cyfrowych i danych odnotowują wzrost przychodów o 6% do 10% – dwa do trzech razy szybciej niż te, które tego nie robią. („Retail Trends 2019”, KPMG, luty 2019). The Future Laboratory ujawniło, że rok 2018 można uznać za rok weganizmu, natomiast od roku 2019 świat wkracza w erę personalizacji.
W świecie opartym na okulocentryzmie potrzebujemy rozwiązań skoncentrowanych na innych zmysłach, niż wzrok. Technologie wykorzystujące tzw. digital senses są jeszcze w podstawowej fazie rozwoju, dlatego obecnie marki przyciągają uwagę klientów projektując swoje touchpointy w sposób coraz bardziej różnorodny. Sklepy stacjonarne zaczynają powoli zmieniać swoją funkcję na multisensoryczne koncepty. Sklepy czy punkty usługowe przestają być miejscem wyłącznie zakupu produktu czy usługi, a zaczynają być miejscami spotkań i interakcji (trend Socializing Funcion), ale i doświadczeń i nowych wrażeń. Z badań przeprowadzonych przez infuture.institute wynika, że przedstawiciele Generacji Z równie często co aktywności online wybierają te w świecie fizycznym, offline. Te same badania pokazują, że jedna czwarta z nich deklaruje, że zgadza się ze stwierdzeniem, że świat cyfrowy zapewnia wciąż mniej wrażeń niż świat fizyczny.
Współpraca pomiędzy markami daje możliwość promocji produktów i usług w nowy sposób, pozwalając na dotarcie do szerszej grupy konsumentów. Współprace i kolaboracje najczęściej dają wymierne i nieoczywiste efekty doceniane przez odbiorców. W czasie pandemii jednak, także w związku z zakłóceniami w rynku dostaw, coraz częściej dochodziło do współprac na poziomie lokalnym. Także konsumenci docenili i dostrzegli potencjał w lokalności, co utrzymuje się, jeśli chodzi np. o zakupy spożywcze. Najlepszym miejscem do zrobienia zakupów jest wciąż lokalny sklep, jak wynika z badania zrealizowanego przez Comp Platformę Usług, tak deklaruje obecnie 54% badanych. Na drugim miejscu (35%) jest supermarket, zaś w internecie, pomimo chwilowego dużego wzrostu zainteresowania, regularne zakupy spożywcze robi jedynie 2% badanych. Dodatkowo widać też jak duzi gracze zaczynają wspierać mniejsze podmioty. Np. Walmart i Zalando zachęcają mniejsze, lokalne marki do rozwijania u siebie mniejszych podmiotów i detalistów lokalnych udostępniając im swoje zasoby.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWKilka tygodni temu wydaliśmy raport Renewed Reality dotyczący postpandemicznej rzeczywistości. Czas na Fix Book, czyli nowe narzędzie odpowiadające na Twoje obecne biznesowe potrzeby.
W infuture.institute nie tylko badamy przyszłość, ale także pomagamy lepiej się na nią przygotować. W trzecim webinarze z cyklu „Let’s talk Trends!” odnieśliśmy się do wniosków z badań z raportu dotyczącego wpływu pandemii na naszą rzeczywistość. Czas na następny krok. Chcemy opracować narzędzie dedykowane bieżącym potrzebom biznesu.
Jedną z głównych idei Fix Booka jest dostarczenie wiedzy, która pomoże wypracować efektywne rozwiązania. Jest to odpowiedź na aktualne potrzeby biznesu. Jak wykorzystać potencjał zmiany? Jak sprostać wyzwaniom, przed którymi postawiła podmioty biznesowe nowa rzeczywistość?
Wiele z branż podczas pandemii zmierzyło się z wyzwaniami, których wcześniej dokładniej nie analizowało. Pandemia zmieniła spojrzenie na wiele obszarów, które obecnie stają się realnym zagrożeniem.
Będzie to publikacja, w której zostaną przedstawione inspirujące rozwiązania, dobre praktyki, potencjalne ryzyka oraz uniwersalne mechanizmy, które mogą stać się odpowiedzią na pytania wywołane obecną zmianą.
Fix Book poświęcony będzie nie tylko weryfikacji aktualnej sytuacji, ale odpowie także na pytanie: jak zminimalizować ryzyko reperkusji pandemii, jeśli sytuacja się powtórzy ? Fix Book to narzędzie, które chcemy stworzyć odpowiadając na potrzeby Twojej branży.
Jeśli jesteś zainteresowana/-y stworzeniem z naszym instytutem Fix Booka – wypełnij poniższą ankietę.
Aby Fix Book był dopasowany do bieżących potrzeb biznesu – stworzyliśmy krótką ankietę. Na podstawie odpowiedzi przygotujemy i przeprowadzimy proces badawczy. Wyniki oraz wnioski opublikujemy w raporcie dodatkowo uzupełnionym o rekomendacje, inspiracje i dobre praktyki. Jeśli zechcesz otrzymać ofertę na powstały raport – zostaw w ankiecie kontakt do siebie.
wypełnij krótką ankietęBadania nad trendami realizujemy od lat. Nie tylko definiujemy nowe trendy, ale również wskazujemy ich konsekwencje dla biznesu i konkretnych kategorii rynkowych. Teraz dzielimy się z Wami naszą wiedzą również podczas cyklu webinariów.
Obecnie biznes wie, jak trendy wpływają na gospodarkę i ma świadomość, jak ważna jest ich obserwacja. Jeśli chcesz wiedzieć, w jaki sposób obecne trendy wpłyną one na Twoją branżę lub chciałbyś umieć je wykorzystać, zapraszamy na nasze webinary..
Cykl Let’s talk trends! powstał, aby umożliwić rozmowę o trendach w cyfrowym środowisku. infuture.institute zainagurował cykl, które zaledwie podczas trzech spotkań zgromadziły 2343 zarejestrowane osoby. Każdy z webinarów jest inny. Ich tematyka ustalana jest w zależności od bieżących potrzeb biznesowych. Dotychczas zrealizowaliśmy m.in webinarium poświęcone trendom technologicznym, customer experience czy renewed reality.
Webinary z cyklu Let’s talk trends! prowadzone są przez różnych członków naszego zespołu. Podczas spotkania prowadząca dzieli się swoją wiedzą, opowiada o najważniejszych trendach, ich konsekwencjach oraz odpowiada na pytania. Staramy się, aby każdy z webinarów miał zawierał element interaktywny, jak głosowanie czy segment Q&A.
Po każdym z webinarów uczestnicy spotkania otrzymują dodatkowe materiały w formie prezentacji z badaniami, case studies oraz innymi treściami poruszanymi przez prelegentkę podczas spotkania.
Partnerem technologicznym cyklu jest: ClickMeeting
Aby Fix Book był dopasowany do bieżących potrzeb biznesu – stworzyliśmy krótką ankietę. Na podstawie odpowiedzi przygotujemy i przeprowadzimy proces badawczy. Wyniki oraz wnioski opublikujemy w raporcie dodatkowo uzupełnionym o rekomendacje, inspiracje i dobre praktyki. Jeśli zechcesz otrzymać ofertę na powstały raport – zostaw w ankiecie kontakt do siebie.
wypełnij krótką ankietęWierzymy, że każdy z nas kształtuje nie tylko swoją, ale także wspólną przyszłość. Nawet najdrobniejsza zmiana może mieć wpływ na świat, w którym żyjemy.
W infuture.institute nie tylko badamy przyszłość, ale także pomagamy lepiej się na nią przygotować. Na co dzień prowadzimy procesy badawcze, analizujemy i opracowujemy materiały, które pozwalają nam lepiej ją zrozumieć.
Pracujemy w interdyscyplinarnym zespole, dzięki czemu patrzymy na świat z wielu perspektyw. Wymieniamy się wiedzą, pomysłami, opiniami, wzajemnie się inspirujemy, ale niezbędna nam jest również perspektywa innych – Was. Wierzymy, że wiedza jest rozproszona. Nie ma człowieka, który miałby wiedzę absolutną. Tylko przyjmując punkt widzenia innych osób, możemy odkryć różnorodność i złożoność otaczającego nas świata. Właśnie dlatego, postanowiliśmy stworzyć społeczność, która będzie aktywnie będzie pomagać nam szeroko spojrzeć i badać przyszłość.
Każdego dnia rozmawiamy, wymieniamy się opiniami, i komentujemy rzeczywistość. Po prostu dzielimy się wiedzą. My, jako instytut badawczy, każdego dnia próbujemy ją usystematyzować. Dla nas – badaczy, każdy z insight’ów jest cenny, ponieważ pozwala nam spotkać się z inną perspektywą. Właśnie dlatego, chcemy stworzyć platformę wymiany myśli, idei i opinii.
Jeśli jesteś zainteresowana/-y dołączeniem do Future Adopters – wypełnij poniższą ankietę.
Aby Fix Book był dopasowany do bieżących potrzeb biznesu – stworzyliśmy krótką ankietę. Na podstawie odpowiedzi przygotujemy i przeprowadzimy proces badawczy. Wyniki oraz wnioski opublikujemy w raporcie dodatkowo uzupełnionym o rekomendacje, inspiracje i dobre praktyki. Jeśli zechcesz otrzymać ofertę na powstały raport – zostaw w ankiecie kontakt do siebie.
wypełnij krótką ankietęTegoroczne Polish Tech Days zainaugurował panel „Is the future unfolding in front of our eyes?” z udziałem CEO infuture.institute – Natalii Hatalskiej, Jeffa Skinnera oraz Aleksandry Przegalińskiej.
Uczestnicy rozmawiali m.in. o zmianach w biznesie i społeczeństwie, które są efektem pandemii oraz o rosnących trendach w odniesieniu do najbliższej przyszłości. Co może być następnym „czarnym łabędziem”? Przewidziano pandemię – ale dlaczego nie zareagowaliśmy? Czy jesteśmy świadkami końca kapitalizmu? Czy raczej weszliśmy w fazę jego przemiany? Może możemy zaprojektować (lepszą) przyszłość? – to tylko kilka z pytań i zagadnień postawionych przed uczestnikami debaty, której moderatorem był Filip Dębowski.
Maciej Halbryt ( Co-Founder and President of the Board PLUGin Foundation) zapytał CEO infuture.institute – czy Polska jest gotowa na niespodziewane, nagłe i potencjalnie katastroficzne wydarzenia, jak trwająca pandemia?
Trudno mi ocenić. W niektórych obszarach tak, w niektórych nie. Patrząc z perspektywy kraju, myślę, że mimo wszystko poradziliśmy sobie całkiem nieźle. Duża tu także zasługa samych ludzi, którzy w najtrudniejszych momentach pandemii naprawdę funkcjonowali jako jedność. Mam nadzieję, że sytuacja ta sprawi także, że biznesowo będziemy też patrzeć na przyszłość trochę szerzej – nie tylko z perspektywy naszej branży i tego, co tu i teraz. Pandemia pokazała nam, że wszystko jest ze sobą połączone, nawet najodleglejsze zjawiska mogą mieć wpływ na nasze funkcjonowanie
Polish Tech Day, którego organizatorem jest PLUGin Foundation to platforma bilateralnych relacji biznesowych między polskimi i brytyjskimi sektorami innowacji i technologii.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Konferencja ABSL Poland to jedno z największych wydarzeń biznesowych w Europie Środkowej gromadzące globalnych liderów biznesu, ekspertów, naukowców, przedstawicieli lokalnej i centralnej władzy oraz administracji europejskiej.
Związek Liderów Sektora Usług Biznesowych (ABSL) jest wiodącą organizacją reprezentującą sektor nowoczesnych usług biznesowych w Polsce. Tegoroczne cyfrowe forum ABSL „Business Resilience in the Face of Crisis” przyciągnęło ponad 700 widzów, którzy śledzili 55 ekspertów, uczestniczących w ośmiu interaktywnych debatach panelowych.
Do panelu „Workplace SOS! What do we need to change to be able to accelerate?”, który poprowadziła Zuzanna Mikołajczyk zaproszona została m.in. CEO infuture.institute – Natalia Hatalska.
Dyskusje na tegorocznym forum dotyczyły następujących kluczowych kwestii:
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Trend Week K20 to najważniejsze w Polsce, zapoczątkowane przez PTBRiO, wydarzenie trendwatchingowe. infuture.institute został zaproszony do współtworzenia panelu „Praca. Trendy. Redefinicje”.
TREND WEEK K20 to efekt blisko rocznej pracy kilkudziesięciu osobowego think tanku, który zebrał i uporządkował setki najnowszych zjawisk konsumenckich i kulturowych, nakładając na nie pandemiczny filtr.
Według danych GUS w lutym 2020 stopa bezrobocia wyniosła w Polsce 5,5 % i wszystko wskazywało na to, że ma szanse osiągnąć 5,1% już pod koniec tego roku. W tak dobrej sytuacji Polska nie była właściwie od 30 lat. Wraz z początkiem marca obudziliśmy się w nowej rzeczywistości, która wprowadziła nowe warunki gry. Dane za marzec pokazują, że dobrze rozpędzony rynek pracy wciąż jeszcze nie odczuł skutków ostatnich wydarzeń (GUS podaje, że stopa bezrobocia wyniosła 5,4%), ale większość z nas już dostrzega wiele niepokojących zmian.
Toczące się od końca września 2019 roku prace nad projektem K początkowo nie wskazywały na to, że temat Pracy stanie się przedmiotem naszej analizy. Obecnie sytuacja diametralnie to zmieniła. Dlatego jeden z paneli w tegorocznej edycji Trend Week K20 został poświęcony obszarowi pracy.
Upowszechnia się świadomość istnienia takich rozwiązań jak asystenci głosowi, sztuczna inteligencja czy chatboty. Niestety, samo zrozumienie ich istoty czy też ich stosowanie nadal dotyczy jeszcze stosunkowo wąskiej grupy. Nasze badania wskazują m.in., że aż 46% Polaków nie wie lub nie zgadza się ze stwierdzeniem, że skierowane do nich treści i informacje w internecie są personalizowane na podstawie danych, które przetwarza algorytm.
Do jego współtworzenia zostały zaproszone reprezentantki naszego instytutu – Monika Jaskulska (Head of Research) oraz Aleksandra Trapp (Head of Culture&Trends). W ramach panelu wystąpiły z prezentacją „Human-Robot Interaction …it’s complicated” dotyczącą relacji człowiek vs robot i zaprezentowały wyniki badań dotyczących relacji człowieka, robota, chatbota oraz sztucznej inteligencji.
Jak odpowiedzieli badani na pytanie – czy nadajesz imiona, zdrobnienia, przezwiska jakimś swoim sprzętom i urządzeniom, które są wyposażone w zaawansowane technologie np.: robotom sprzątającym, komputerowi, telefonowi? U ilu osób sytuacja uprawiania seksu bez kontaktu fizycznego z drugą osobą (z wykorzystaniem hologramu i wirtualnej rzeczywistości) wzbudziła pozytywne uczucia? Odpowiedzi na te pytania znalazły się w wystąpieniu reprezentantek infuture.institute.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
W tym numerze raportu TrendSignals przyglądamy się miastu, jako przestrzeni, w której odbywa się powrót do życia społecznego – wyjścia do pracy, restauracji czy na spacer. Obecnie ze względu na pandemię, nawet najzwyklejsze aktywności budzą wiele pytań, dlatego raport podzieliliśmy na 10 obszarów znajdujących się na styku miasta i zdrowia. Zastanawiamy się bowiem m.in. czy mieszkać blisko, czy daleko od siebie (Social Distancing), podróżować rowerem czy samochodem (Transport), gdzie i jak jeść (Żywność) lub wypoczywać (Zieleń)?
Architektura już wcześniej odpowiadała na zagrożenia epidemiologiczne – wybuch cholery wpłynął na infrastrukturę sanitarną Londynu, a modernizm stanowił odpowiedź na epidemię gruźlicy. W maju Światowa Organizacja Zdrowia wspólnie z UN Habitat (programem Narodów Zjednoczonych) wydała podręcznik edukujący, jak myślenie o zdrowiu powinno wpływać na planowanie przestrzenne i urbanistykę. Ponieważ to jak planujemy i budujemy miasta, kształtuje naszą jakość życia – nie tylko w kwestii tego jak mieszkamy (np. czy posiadamy balkon) lub jak się przemieszczamy, ale również wpływając na jakość powietrza, którym oddychamy (Klimat), poziom edukacji oraz służby zdrowia w naszej bezpośredniej okolicy.
Dystans społeczny (który zdaniem wielu powinien być określany mianem dystansu fizycznego) stał się nową normą, do której wszyscy musimy się dostosować. W Wielkiej Brytanii Dr Louis Rice po przeanalizowaniu programów poświęconych edukacji architektonicznej skonkludował, że nie poświęca się w nich wystarczająco uwagi kwestiom zdrowia publicznego. W środowisku projektowym pojawiają się głosy, że jedną z konsekwencji pandemii będzie więcej nacisku kładzionego przez architektów i urbanistów na zdrowie publiczne i jednostkowe w ich projektach.
W międzyczasie wiele miast i biznesów na różny sposób radzi sobie z zachowaniem bezpiecznego dystansu pomiędzy ludźmi. W Chinach rządowa aplikacja zdrowotna nadaje ludziom kolory – zielony, żółty lub czerwony. Wcześniej wpływały one na możliwość podróżowania, dziś restauracje i kawiarnie coraz częściej oczekują od klientów wylegitymowania się swoim kolorem. Natomiast osobliwy profil @tape_measure z Singapuru dokumentujący jak (w wersji analogowej) za pomocą taśmy przestrzeń miejska jest dostosowywana do nowych norm, zgromadził już 7 tysięcy obserwujących
Podczas pandemii sztuka i kultura w większości przeniosły się do sieci. W kwietniu Międzynarodowa Rada Muzeów ogłosiła, że 95% krajów zamknęło (w całości lub części) muzea dla publiki podczas, gdy ruch na ich stronach wzrósł o 200%. W ostatnich miesiącach na świecie odwoływano też targi m.in. sztuki i designu (np. Art Basel czy Salone del Mobile. Milano), jednocześnie rósł rynek aukcji internetowych, w tym także w Polsce. Sztuka w przestrzeni publicznej przyjmowała głównie formę murali, często stanowiących hołd dla pracowników służby zdrowia, jak w Gdańsku czy Warszawie.
Swój obraz postanowił sprezentować medykom również Bansky, którego dzieło zawisło w Southampton General Hospital. Praca zostanie zlicytowana jesienią, a dochód trafi do brytyjskiej służby zdrowia (NHS). W trakcie pandemii artyści prezentowali się także w oknach i na balkonach, a wraz z luzowaniem obostrzeń coraz więcej placówek artystycznych wznawia stacjonarną pracę.
W badaniu Nielsena z azjatyckich rynków, przeprowadzonym już po wybuchu pandemii, wiele respondentów deklaruje chęć przemyślenia i zmiany swoich nawyków żywieniowych na rzecz jedzenia w domu, także po rozluźnieniu restrykcji. Jedzenie na wynos nadal pozostawało ważnym źródłem pożywienia szczególnie dla krajów jak Hongkong, Południowa Korea czy Tajlandia, gdzie tempo życia jest szybkie i liczy się wygoda.
20 maja Komisja Europejska przyjęła dwie strategie: bioróżnorodności oraz Farm to Fork, które zmniejszają zużycie pestycydów w agrokulturze, mają na celu wzrost bioróżnorodności oraz ekologicznego rolnictwa do 25% gruntów rolnych w UE oraz redukcję zużycia nawozów i lepszego oznakowania produktów spożywczych. W tym samym czasie na rynku amerykańskim prognozowane są nawet 30% spadki w zapasach mięsa, co może spowodować nawet 20% wzrost cen wieprzowiny i wołowiny w porównaniu z ubiegłym rokiem, według CoBank.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWAre You a Z, too? Z naszych obserwacji wynika, że sytuacja pandemii oraz społecznej izolacji sprawiła, że coraz częściej szerokie grupy konsumentów zaczynają przybierać postawy reprezentowane przez Generację Z.
W połowie zeszłego roku infuture.institute razem z Dentsu Aegis Network Polska opublikował kompleksowy raport badający tę generację. Jest to efekt kilkuetapowego procesu badawczego. Teraz przygotowaliśmy propozycję, która łączy wiedzę o Generacji Z zebraną w raporcie ze zmianami społecznymi, które obserwujemy w nowej rzeczywistości.
W efekcie stworzyliśmy ofertę, która z jednej strony pozwoli poznać bliżej potrzeby, pragnienia Gen Z, z drugiej przekaże wiedzę, jak korzystać z potencjału Zetek w projektowaniu produktów czy usług dla szerszego grona konsumentów.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Można powiedzieć, że ostatni kwartał to czas wielkiego eksperymentu społecznego. Nagle, opustoszała większość biur i biurowców, a większość z nas zaczęła pracować z domu. Home office, jeszcze jakiś czas temu traktowany jako przywilej, dla części pracowników okazał się być wyzwaniem. Ale zmiany w obszarze pracy wywołane przez pandemię to nie tylko home office. Są one o wiele bardziej złożone i kontekstowe, dlatego postanowiliśmy je dla Państwa zebrać i opisać w najnowszym numerze raportu Trend Signals
W ramach pracy nad raportem zdefiniowaliśmy dziesięć trendów wpływających na obszar pracy i dotykających właściwie każdego z nas. Analizowaliśmy zmiany w obszarze pracy na kilku poziomach – technologicznym, społecznym, ale też ekonomicznym czy komunikacyjnym. Zwróciliśmy uwagę m.in. na rosnącą rolę danych (trend Data Is the New Black), kwestie związane z powrotem do biur (trend Adaptive Design).
Przyglądaliśmy się też tzw. zawodom dotychczas mniej zauważalnym i zmianom, jakie za sobą niosą (trend (In)visible Jobs, czy kwestii połączenia pracy z życiem osobistym (trend Work-life Integration). Sprawdziliśmy, jak w czasie pandemii mają się startupy i co to znaczy, żeby myśleć jak startup (trend Startup Shift).
Piszemy także o rosnącej roli Generacji Z i jej wpływie na pracę (trend Gen Z Impact) i o tym, jak zmienia się miasto jeśli zmienia się nasz sposób pracy (trend Truly Smart City). Opisujemy nowe zawody (trend Empathy Economy) i nowe priorytety (trend New Priorities) oraz przyglądamy się zmianom w edukacji i szansom, jakie za sobą niosą (trend Giga Knowledge). Dodatkowo przeprowadziliśmy badanie ankietowe wśród 24 ekspertów z branży HR, by sprawdzić jak oni i ich organizacje poradziły sobie z wyzwaniami, które przyniosły ostatnie miesiące.
Polaryzacja, narastające konflikty i rozwarstwienie społeczne, zmiany środowiskowe, ale i takie wydarzenia jak pandemia generują coraz wyraźniejszą potrzebę poszukiwania i aplikowania rozwiązań zbudowanych na empatii i współodczuwaniu. Marki działające w ramach tego trendu budują swoją przewagę konkurencyjną jako firmy odpowiedzialne, które reagują na wyzwania i potrzeby konsumentów z każdej grupy i proponują konkretne rozwiązania. Firmy zdają sobie sprawę, że ich działania powinny oprócz zysków przynosić pozytywny impact na konkretne grupy i zjawiska. Do wypracowania modeli ekonomicznych opartych o empatię, które wspierają innowacje i przedsiębiorczość i wykorzystują zasoby jako narzędzia w rozwoju społeczeństwa skoncentrowanego na człowieku, gdzie priorytetem jest wspólny dobrobyt nawołują m.in. eksperci World Economic Forum.
Pandemia to też test dla całych organizacji, zespołów, a co za tym idzie dla działów HR
w tym obszarze. Pracownicy bez rozwiniętych umiejętności łatwego przystosowywania się czy
kreatywności trudniej odnajdują się w czasach pandemii i nowym świecie post-corona. Na
rynku pojawiają się zatem nowe zawody tzw. Sense Maker czy Chief Empathy Officer.
Zadowoleni pracownicy to nie tylko lepszy wizerunek firmy, ale i lepsze wyniki finansowe.
Trend ten można odczytywać na trzech poziomach: relacji (Employee Wellbeing),
przestrzeni (Activity Based Workplace) i równowagi między pracą, ą życiem prywatnym
(Work-life Balance). Harmonijne ich godzenie ma sprzyjać higienie psychicznej i zdrowiu.
Pandemia wymusiła zmiany nie tylko w obszarze pracy jako takiej, ale także w
kontekście benefitów towarzyszących pracy szczególnie w dużych firmach. Zamiast kart do
siłowni czy obiektów rekreacyjnych i “owocowych piątków”, pracownicy zaczynają
wymagać wsparcia w opiece mentalnej czy pomocy w zarządzaniu finansami wymagając
od firm nie tylko przyjaznej przestrzeni pracy, ale wsparcia w szeroko rozumianym
budowaniu poczucia bezpieczeństwa. Za sprawą premier Nowej Zelandii, która
zaproponowała wprowadzenie czterodniowego tygodnia pracy, gdyż COVID-19, jej zdaniem
pokazał, że elastyczność i produktywność nie jest problemem, wróciły dyskusje dotyczące
skrócenia czasu pracy w wielu firmach na całym świecie.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWPandemia wywołana koronawirusem to szary nosorożec. To zjawisko określane w ekonomii jako wysoce prawdopodobne, ale zbagatelizowane zagrożenia, które mają ogromny wpływ na otaczającą nas rzeczywistość. To, co pewne, to, że rzeczywistość do której wrócimy, zdecydowanie nie będzie taka, jaką ją zostawiliśmy ostatniego dnia przed lockdownem. Dlatego właśnie 41 numer raportu Trend Signals poświęcamy nowej rzeczywistości, której zaczynamy powoli doświadczać.
Dlatego też, wyjątkowo, ten numer raportu Trend Signals składa się z trzech części.
W części pierwszej przedstawiamy zdefiniowane przez nas 10 trendów z obszaru Customer Experience (Gen Z Impact, Eco Conscious, Bots & Voice Assistants, Omnichannel, Tangibility, Hyperpersonalization, Immediate Satisfaction, Social Awareness, Immersive Experience i Privacy & Transparency). Każdy z trendów uzupełniony jest o trzy case studies i „so what”, czyli jego konsekwencje.
W drugiej, przedstawiamy przykłady konkretnych działań marek w zakresie customer experience realizowanych w czasie trwania pandemii. Przyjrzeliśmy się markom z siedmiu obszarów: retailu, food, beauty, fashion, telcom, finanse i culture. Dodatkowo wskazaliśmy, które z trendów rosną, a które słabną w kontekście każdego, z obszarów.
Trzecia część standardowo zawiera case studies z wybranych przez Państwa branż oraz suplement social media.
Trend Scattered Tribes nawiązuje do grup zbudowanych ponad klasycznymi podziałami społecznymi. Przynależność jednostki do grupy określona jest np. przez wartości i zainteresowania. Szczególnie ciekawie trend ten rozwija się w czasie pandemii i społecznej izolacji. Ludzie gromadzą się wokół grup i inicjatyw pomocowym. Viralowo niosą się niestandardowe akcje wspierające społeczność lokalną czy konkretne branże (np. food czy health). Rosną ruchy makerskie, czyli społeczności gromadzące się wokół tematyki DIY i technologii. Makerzy definiowani są czasem jako nowy rodzaj subkultury. To też szansa dla marek na inicjowanie lub wspieranie podobnych społeczności. Tu dobrym przykładem może być najnowsza akcja Play „Zdolni Zdalni”. W utworzonej na Facebooku grupie marka zachęca ludzi do wymiany lub udostępniania za darmo sprzętu technologicznego, niwelując wykluczenie cyfrowe (głównie dzieci).
Trend ten mówi o rozwiązaniach, które oparte są o big data i sieci neuronowe wdrażane są na coraz większą skalę, w tym także w kontekście globalnych problemów (środowiskowych, zdrowotnych czy społecznych). AI i uczenie maszynowe niesie za sobą wiele nadziei także w kontekście zapobiegania katastrofom i epidemiom. Po ogłoszeniu stanu epidemii w mediach rozbrzmiały pytania na temat tego, czy sztuczna inteligencja mogła „przewidzieć” pojawienie się wirusa. I zasadniczo, mogła, a nawet mieliśmy takie sygnały (via case study Blue Bot). Natomiast to, o czym zdecydowanie należy pamiętać, to fakt, że szerokie wykorzystywanie sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego bez uregulowanego prawnie kodeksu korzystania z niej może być uznawane za działanie wysoce nieetyczne – szczególnie, jeśli mowa o wykorzystywaniu danych wrażliwych na temat pacjentów i ich stanu zdrowia.
Truly Smart City to trend zdefiniowany przez infuture institute odnoszący się w dużej mierze do trendu Smart City, czyli miasta technologicznego, „połączonego”. Jednak trend Truly Smart City zawiera w sobie rozwiązania skoncentrowane w głównej mierze na potrzebach ludzi, nie tylko chęci korzystania z najnowszych technologii. Truly Smart City to miasto tworzone w myśl zasady szeroko pojętego zrównoważonego rozwoju, gdzie technologia jest jednym z narzędzi budowania bezpiecznej, efektywnej i funkcjonalnej przestrzeni. Miasta potrzebują zmian. Szczególnie w momencie, kiedy w wyniku pandemii większość z nich została „wyciszona”. Jednak brak ludzi na ulicach nie oznacza konieczności zapewniania im bezpieczeństwa. Miasta wciąż (szczególnie teraz) powinny spełniać oczekiwania mieszkańców i odpowiadać na globalne zagrożenia. Muszą być więc bardziej ekologiczne, inkluzywne, ogólnodostępne i bezpieczne.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWPracę nad tym raportem (to już 40!) Trend Signals rozpoczęliśmy na początku marca. Postanowiliśmy wtedy, że będzie on poświęcony Customer Experience, czyli wszystkiemu temu, co składa się na doświadczenie klienta. Jeszcze wtedy nie wiedzieliśmy, jak ważny temat podejmujemy w kontekście sytuacji, w której wszyscy się dziś znajdujemy. Nasze obserwacje i analizy uzupełniliśmy zatem o inspirujące przykłady działań marek z ostatnich dwóch tygodni.
Dlatego też, wyjątkowo, ten numer raportu Trend Signals składa się z trzech części.
W części pierwszej przedstawiamy zdefiniowane przez nas 10 trendów z obszaru Customer Experience (Gen Z Impact, Eco Conscious, Bots & Voice Assistants, Omnichannel, Tangibility, Hyperpersonalization, Immediate Satisfaction, Social Awareness, Immersive Experience i Privacy & Transparency). Każdy z trendów uzupełniony jest o trzy case studies i „so what”, czyli jego konsekwencje.
W drugiej, przedstawiamy przykłady konkretnych działań marek w zakresie customer experience realizowanych w czasie trwania pandemii. Przyjrzeliśmy się markom z siedmiu obszarów: retailu, food, beauty, fashion, telcom, finanse i culture. Dodatkowo wskazaliśmy, które z trendów rosną, a które słabną w kontekście każdego, z obszarów.
Trzecia część standardowo zawiera case studies z wybranych przez Państwa branż oraz suplement social media.
Przedstawiciele Generacji Z, czyli osoby do 25 roku życia licz ą w Polsce ponad 10 milionów. To ogromna grupa, której potrzeby wyznaczaj ą nowe standardy komunikacji marketingowej. To oni oczekują od marek działań szybkich, intuicyjnych i szytych na miarę . Dodatkowo, to, że nie dysponują jeszcze bud ż etem, który pozwala im w pełni swobodnie korzystać z produktów i usług sprawia, ż e bardzo ostro ż nie i uważnie wybierają marki, z których korzystają. W przypadku Generacji Z bardzo wa ż na jest zatem komunikacja około produktowa oraz budowanie relacji wokół wartości, ale nie samego produktu czy usługi.
Społeczeństwo jest coraz bardziej świadome naszego niszczycielskiego wpływu na planetę. W trend Eco Conscious wpisują się aktywności mające na celu przeciwdziałanie postępującemu konsumpcjonizmowi i materializmowi.
Potrzeba odpowiedzialnej konsumpcji i produkcji wynika między innymi ograniczenia ilości zasobów zarówno w procesie produkcyjnym (po stronie marek), jak i konsumowania dóbr (po stronie konsumentów). Jednak marki coraz częściej przerzucają odpowiedzialność dotyczącą zrównoważonej konsumpcji na swoich klientów. To niepoprawne, bo kumuluje odpowiedzialność za złe lub dobre wybory po jednej stronie (konsumenta). Dlatego właśnie budowanie świata odpartego o świadomą konsumpcję to gra zespołowa. Z jednej strony organizacje powinny wprowadzać strategiczne zmiany w celu bardziej zrównoważonej produkcji, z drugiej, powinny edukować konsumentów w zakresie wpływu ich wyborów na kondycję Ziemi.
Z badania zrealizowanego przez infuture.institute na reprezentatywnej grupie Polaków wynika, że 35% ankietowanych deklaruje, że cały proces zakupowy (poszukiwanie i zakup produktu, usługi) realizuje przez internet. 32% deklaruje, że szuka informacji o przedmiocie przez internet, ale zakupu dokonuje w sklepie stacjonarnym.* Strategia omnichannel, polegająca na łączeniu światów online i offline w komunikacji i utrzymywaniu uwagi klienta to jeden z niezbędnych elementów dobrego customer experience. Zintegrowane kanały dotarcia do klienta, rozbudowane touchpointy i szeroko rozumiany klientocentryzm to składowe podejścia omnichannel, które zaczyna być realizowane nie tylko w retailu, ale także branży beauty czy health.
* źródło: ankieta internetowa (CAWI) przeprowadzona wśród reprezentatywnej grupy Polaków, n=1027. Ogólnopolski panel badawczy Ariadna na zlecenie infuture.institute, sierpień 2019 r.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Analizy trendowe realizujemy w odpowiedzi na zapotrzebowanie Partnera. Wskaż nam obszar rynkowy i pytania, na które poszukujesz odpowiedzi. Skontaktujemy się z Tobą, aby porozmawiać o ofercie.
ZAMÓWZbliżająca się Wielkanoc jest inna, ponieważ wiele osób fizycznie nie spotka się z najbliższymi. Mimo wszystko, staramy się zachować poczucie wspólnoty. Właśnie dlatego, tegoroczne życzenia wielkanocne postanowiliśmy stworzyć razem z naszą społecznością.
Na początku Wielkiego Tygodnia poprosiliśmy osoby, które obserwują nasz instagramowy profil (infuture.institute), żeby odpowiedziały na dwa pytania.
– Czego życzycie sobie?
– Czego życzycie innym?
Za pomocą ankiety zebraliśmy kilkadziesiąt odpowiedzi, które przeanalizowała CEO naszego instytutu. W ten sposób powstały życzenia od nas i naszej społeczności. Czego życzymy?
Wygląda na to, że w obliczu nadchodzących Świąt wciąż życzymy sobie tego, czego życzyliśmy sobie wcześniej: zdrowia, spokoju i pogody ducha. Trochę częściej może dodajemy jeszcze: wytrwałości, refleksji i szacunku dla innych. Wszystkie te kwestie to wartości uniwersalne, niezależnie od okoliczności. Jako infuture.institute dołączamy się do tych życzeń, składając je Państwu i sobie.
Życzymy Wam spokojnych, pogodnych, pełnych nadziei i optymizmu Świąt. Przy braku nadziei życzenie staje się nierealnym marzeniem, dlatego życzymy Wam również wiary w nadchodzącą przyszłość.
Jak co roku, w poszukiwaniu najważniejszych trendów, udaliśmy się na trendhunting na London Design Festival. Co ciekawe, tegoroczna edycja w dużej mierze dotyczyła tematów związanych z jakością życia w mieście i ważnych problemów społecznych. Pokazuje to zatem, że design i projektowanie to nie tylko ładne, atrakcyjne przedmioty, ale przede wszystkim, koncentracja na człowieku i jego potrzebach.
Odwiedziliśmy kilkadziesiąt instalacji i wystaw, zjechaliśmy cały Londyn, by zdefiniować dla Państwa 9 trendów dotyczących najważniejszych według nas tematów i obszarów. Wiele instalacji poświęconych było miastu i funkcjonowaniu w nim (trendy City-Making i Make Air Greener) czy środowisku naturalnemu (trendy Implementing Sustainability i New Materials), a także konsumentom i ich potrzebom (trendy Gen Z Impact i Experience). Jak zwykle, nie zabrakło tematów związanych z technologiami (trendy Human/Tech Bond i Data is the New Black) i najważniejszymi wyzwaniami dzisiejszego świata (trend Social Awareness).
Obecnie w miastach żyje ponad 3,5 miliarda ludzi (to ponad połowa populacji). Według prognoz do 2030 roku ma to być już 5 miliardów osób. Trend City-Making zakłada nowe podejście do projektowania miast, biorąc pod uwagę kwestie społeczne, środowiskowe czy ekonomiczne. Zgodnie z założeniami geografii humanistycznej, miasto to przestrzeń do realizacji potrzeb i pragnień człowieka. Projektanci coraz częściej zatem sięgają po rozwiązania stawiające człowieka w centrum.
Smart City bowiem to nie tylko miasto wypełnione nową technologią, ale (przede wszystkim) miasto, w którym mieszkańcy czują się dobrze. Miasto funkcjonalne i zrównoważone, miasto rozwinięte i takie, w którym mamy otwarty dostęp do natury. W końcu miasto zdecentralizowane i otwarte. Projektowaniu takich miejsc sprzyja m.in. placemaking, czyli idea i system projektowania skupiony na poprawie jakości przestrzeni i tworzenie w oparciu o tożsamość miejsca.
O Generacji Z mówi się jako o pokoleniu, które zmieni świat. Ich nowe spojrzenie na rzeczywistość zbudowane na doświadczaniu życia w dwóch równoznacznych sobie światach (cyfrowym i analogowym) w dużym stopniu będzie kształtować także ich podejście do zakupów i marek. Podczas tegorocznego LDF kilka instalacji dotyczyło tematów ważnych dla tego pokolenia, np. zrównoważonego rozwoju (w tym np. zrównoważonej mody) czy bardziej pragmatycznego podejścia do zakupów.
Z badań infuture institute wynika, że ponad połowa badanych (59%) przedstawicieli Generacji Z martwi się degradacją środowiska i zmianami klimatycznymi, a jako pracę marzeń najczęściej wskazywali na tę z ludźmi i na rzecz ludzi. To pokolenie social-oriented, dla którego relacje i interakcje są niezwykle ważne. Z drugiej strony, zanurzeni w technologiach mają narzędzia do tego, żeby przewartościowywać zastany system.
Obecnie, w dużej mierze żyjemy i funkcjonujemy odbierając świat wzrokiem. Bazujemy więc na wizualnym aspekcie rzeczywistości. Duży wpływ ma na to digitalizacja oraz nasza nieustanna obecność w sieci, gdzie polegamy na obrazach, tekstach czy filmach.
Przebodźcowani tym, co wizualne poszukujemy nowego rodzaju doświadczeń bazujących na wielu zmysłach. Pokazuje to między innymi rosnąca popularność ASMR czy tzw. satisfying videos. Coraz częściej poszukujemy nowego modelu uczestnictwa np. w zakupie produktów i usług. Marki coraz częściej pracują nad budowaniem i poprawą Customer Experience, korzystając między innymi z metod grywalizacyjnych czy dodając nowe, dodatkowe cechy i wartości (nie zawsze wpływające na funkcjonalność) do swoich produktów czy usług.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Tak jak ludzie nie mówią już, że żyją w „erze elektryczności”, także dziś już także nie trzeba mówić, że jest się „biznesem cyfrowym” lub “technologicznym”. Dziś inwestowanie w technologie i rozwiązania cyfrowe jest naturalne. Dzięki obecnej potędze technologii, następna era będzie erą ogromnych możliwości. W tym raporcie Trend Signals staramy się bliżej przyjrzeć jak „era post technologiczna” gdzie cyfryzacja jest już codziennością oraz jak technologiczne zmiany wpływają na zachowania i oczekiwania społeczeństwa.
Mamy więc nadzieję, że #35 raport TrendSignals pobudzi kreatywność i dostarczy Państwu wielu inspiracji. Zdefiniowaliśmy w nich najważniejszych 10 trendów w post technologicznej erze.
Obecnie Generacja Z nie widzi rozróżnienia pomiędzy byciem online i offline. Bardzo płynnie poruszają się między tymi, dla starszych pokoleń wciąż dwoma odrębnymi światami.
Rozwijane wciąż technologie z obszaru XR (extended reality) dążą w kierunku świata, w którym wszystko ma „cyfrowego bliźniaka”, co z pewnością nie będzie sprawiało trudności Generacji Z. Jest to pierwsza generacja którą można nazwać prawdziwymi “digital natives”.
Chociaż tworzenie awatarów cyfrowych nie jest niczym nowym – wirtualny świat online Second Life pojawił się po raz pierwszy w 2003 roku – różnica polega na tym, że Gen Z żyje i funkcjonuje w internecie także poprzez wiele innych czynności niż ludzie przedtem. Obecnie awatary stanowią cyfrowe odpowiedniki użytkowników i to one grają, nawiązują kontakty towarzyskie, uczą się czy robią zakupy online.
Dorastając w erze technologii, Generacja Alpha (nadchodząca po generacji Z) od urodzenia wyposażona jest w umiejętności korzystania z wielu urządzeń. W odpowiedzi na wszechobecną technologię, instytucje zaczynają dbać o bezpieczeństwo w Internecie – np. dzięki nowym programom szkolnym i platformom społecznościowym integrującym cyfrowe obywatelstwo.
Chociaż badania ostatecznie nie dowodzą, że ekrany są szkodliwe, fakt, że pracownicy z Doliny Krzemowej, których środki utrzymania zależą od patrzenia na ekrany są skłonni zapłacić, aby upewnić się, że ich dzieci nie są uzależnione od urządzeń, rodzi pytania. Część rodziców chce, aby ich dzieci wracały do drewnianych zabawek i interakcji międzyludzkich i w związku z tym zapisują dzieci do szkół tech-free.
W erze sztucznej inteligencji jesteśmy świadkami przemian w naszym stylu życia, pracy, interakcji społecznych oraz prowadzenia działalności i biznesów. Zauważamy innowacyjne pomysły wdrażające sztuczną inteligencję na zasadzie kolaboracji z człowiekiem. W przemyśle muzycznym istnieje już grupa artystów tworząca utwory przy pomocy AI, natomiast duże koncerny inwestują w sztuczną inteligencję, aby pomagała pracownikom w ich codziennej pracy, działając na rzecz firmy razem z nimi.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Natalia Hatalska – CEO naszego instytutu otrzymała nagrodę za najlepsze wystąpienie podczas jubileuszowej edycji Kongresu Badaczy Rynku i Opinii PTBRiO (największego w Europie Centralnej wydarzenia skupiającego profesjonalistów z naszej branży).
Kongres Badaczy Rynku i Opinii to największe w Europie Centralnej wydarzenie skupiające profesjonalistów zajmujących się dostarczaniem i wykorzystywaniem wiedzy o rynku i człowieku do wspierania decyzji biznesowych.
Od dwudziestu lat Kongres jest okazją do poznana najnowszych wyników badań konsumenckich, najciekawszych case’ów biznesowych i najlepszych specjalistów w Polsce. Organizatorami Kongresu są OFBOR i PTBRIO. (za: kongresbadaczy.pl)
To prestiżowe wyróżnienie zostało przyznane za prezentację wystąpienia „Gen Z. Jak zrozumieć dziś generację jutra?” Indywidualna nagroda dla CEO naszego instytutu została przyznana przez publiczność.
Osobom, które nie miały okazji wysłuchać i zobaczyć wystąpienia udostępniamy prezentację wraz z komentarzem autorki.
Zainteresowanym, którzy chcieliby poszerzyć swoją wiedzę dotyczącą Generacji Z, polecamy lekturę raportu „Gen Z. Jak zrozumieć dziś pokolenie jutra?” stworzonego razem z Dentsu Aegis Network Polska. Wersję demo raportu można pobrać klikając w link znajdujący się po prawej stronie.
Sustainability. Zrównoważony rozwój. To obecnie absolutne buzzwordy niemal że każdej kategorii. Jednak pojęcie to nie powinno być już tylko pustym hasłem. Organizacja Narodów Zjednoczonych (już w 2015 roku) ustanowiła 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju.W najnowszych TrendSignals postanowiliśmy zobaczyć, w jaki sposób są one realizowane (a tak że komunikowane) przez marki z różnych kategorii.
Spośród siedemnastu celów wybraliśmy 10, które naszym zdaniem są najbardziej widoczne w komunikacji marek. O Celach Zrównoważonego Rozwoju rzadko mówi się kompleksowo. Między innymi dlatego też powstała kampania „There Are 17 Numbers That Can Change the World”, podczas której użytkownicy za pomocą specjalnej aplikacji zostali poproszeni o wybranie numeru od 1-17, a następie odsłaniali dany cel i wskazówki podpowiadające, jak można go osiągnąć.
Pomimo tego, że w niniejszym raporcie znajdą Państwo przykłady wdrażania Celów Zrównoważonego Rozwoju przez marki komercyjne, to nie można zapomnieć o organizacjach non-profit, których praca w tym zakresie jest ogromna.
Cel No Poverty wskazuje na globalny problem ubóstwa i biedy. Organizacja Narodów Zjednoczonych szacuje, że pomimo wysiłków i starań państw oraz organizacji, do 2030 roku 6% populacji nadal będzie żyło w skrajnym ubóstwie. W dalszym ciągu dotyczy to głównie krajów rozwijających się. Cel No Poverty realizowany jest przez marki w wielu różnych wymiarach. Przykładami tego typu aktywności mogą być oferowane przez nie programy, inwestycje w małe firmy prowadzone przez mieszkańców (np. krajów rozwijających się), ale także duże jednorazowe kampanie na rzecz osób żyjących w ubóstwie czy osób bezdomnych. Bardzo istotnym pojęciem w tym wymiarze zdaje się być Fair Trade, czyli sprawiedliwy handel. Jest to wymiana dóbr i usług pomiędzy firmami w krajach rozwiniętych oraz producentami w krajach rozwijających się, w której producenci płacą uczciwe wynagrodzenie, jednocześnie pomagając
rozwinąć się lokalnym wytwórcom.
Drugi z Celów Zrównoważonego Rozwoju skupia się na globalnym problemie głodu i niedożywienia. W samym 2018 roku na całym świecie wyniszczenie spowodowane głodem dotknęło 49 milionów dzieci poniżej 5 roku życia. Na znaczącą dysproporcję wskazuje liczba 40 milionów dzieci cierpiących w tym samym czasie na nadwagę. Udział marek we wdrażaniu tego celu przejawia się na różne sposoby. Bardzo często w akcje związane z dożywianiem dzieci czy osób bezdomnych włączają się marki FMCG (ze względu na przemysł, w którym funkcjonują).
Niektóre marki otwarcie wpisują działania na rzecz walki z głodem w strategię swojej działalności (jak choćby Simple Vodka), inne zaś rozpoczynają współpracę z organizacjami nonprofit (tak jak marka Nature’s Bakery). Nie można pominąć tutaj także bardzo znaczącej roli organizacji pozarządowych. W Polsce działają tzw. Jadłodzielnie – ich cel to zapewnienie posiłków każdej osobie, która ich potrzebuje, przy czym sam proces pozbawiony jest formalności. Jedzenie Zamiast Bomb to z kolei społeczna inicjatywa od lat działająca na terenie wielu krajów. W tym przypadku ciepłe wegańskie lub wegetariańskie posiłki rozdawane są ludziom biednym, bezdomnym czy bezrobotnym.
Cel ten odnosi się do dostępnej oraz „czystej” (pozyskiwanej bez zanieczyszczenia środowiska) energii. Jako ludzkość potrzebujemy obecnie więcej energii m.in ze względu na wzrost populacji, postępującą urbanizację ale też rozwój elektromobilności i technologii. Szacuje się, że 2040 roku całkowite zapotrzebowanie na energię wzrośnie o ponad 25%.
Konwencjonalny sposób produkcji energii bazujący na paliwach kopalnych wpływa destruktywnie na środowisko naturalne. (Stąd też mowa o energii czystej). Jednym ze sposobów na zrealizowanie tego celu jest więc korzystanie na dużą skalę z energii odnawialnej – energii pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych – wiatru, słońca, wody czy biomasy. Wiele marek, wyznaczając własne cele zrównoważonego rozwoju podpisuje zobowiązania mające na celu korzystanie z odnawialnych źródeł energii.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Sztuczna inteligencja to temat, który w przeciągu ostatniego roku odmieniany był przez wszystkie przypadki. Czy roboty zabiorą nam pracę? Czy urządzenia smart home, w które wyposażamy nasze domy nas śledzą? Czy można się zakochać w algorytmie? To tylko niektóre z zagadnień przewijających się w mediach. Dlatego właśnie ostatni w tym roku numer Trend Signals poświęcamy sztucznej inteligencji i algorytmom.
Raport podzieliliśmy na dziesięć obszarów (praca finanse, relacje, zdrowie, kultura, edukacja, turystyka, retail, miasta i przemysł), w ramach których wskazujemy poziomy implementacji AI i podajemy case studies dla każdej z kategorii. Całość uzupełniliśmy wynikami naszych badań. W tym numerze także premierowo prezentujemy część wyników naszego quizu „Who are you talking to”, w którym zachęcaliśmy Państwa do spróbowania odróżnienia odpowiedzi człowieka i algorytmu.
Żyjemy dziś w świecie w pełni technologicznym. Większość z nas zapewne nie jest w stanie wyobrazić sobie dnia bez dostępu do smartfona czy internetu. Z jednej strony relacje człowieka z technologią badają antropolodzy, a materiał badawczy dostarczają nam startupy tworzące w zastraszającym tempie nowe aplikacje umożliwiające pogłębiony kontakt z algorytmem. Zależności te biorą na warsztat także twórcy
filmowi.
W ostatnich latach pojawiło się parę ciekawych filmów opowiadających o naszej relacji z technologią. Wśród nich można wymienić na pewno dwa tytuły – Her i Hi, AI. Ważne w tym kontekście są także obszary związane z transhumanizmem i tzw. Human+ czy dataizm (ideologia, przedstawiana też jako nowa forma religii, w której najwyższą wartością jest przepływ informacji)
Badania mówią, że do 2050 roku w miastach będzie żyło prawie 70% populacji. Status megamiast, czyli takich, w których żyje ponad 10 mln osób, ma dzisiaj 31 ośrodków. Na czele listy jest Tokio; w stolicy Japonii i na jej przedmieściach mieszka już prawie 40 mln ludzi. Wszystko o oznacza duże zmiany w zarządzaniu miastem i jego wydajnością. Tu dużą rolę może odgrywać sztuczna inteligencja, dzięki której może wzrosnąć rynek usług na żądanie (transport, zakupy, rozrywka itd).
Z drugiej strony, megamiasta będą potrzebować zwiększonych pokładów przeznaczonych na bezpieczeństwo obywateli. Już dziś Londyn uchodzi za jedno z najbardziej szpiegujących miast, a Moskwa do swojej sieci 170 tys. kamer monitorujących dodaje obecnie technologię rozpoznawania twarzy w celu zidentyfikowania przestępców i zwiększenia bezpieczeństwa. Regulacje prawne również tutaj są słowem klucz dla rozwoju megamiast i miast przyszłości.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Consumer Electronics Show (CES) to największe na świecie targi elektroniki i nowych technologii, odbywające się rok rocznie w Las Vegas. Również my, rok rocznie śledzimy dla Państwa setki case studies, dziesiątki konferencji prasowych i premier produktów, aby w formie raportu TrendSignals przedstawić to, co naszym zdaniem najistotniejsze danego roku.
Tym razem w raporcie zdefiniowaliśmy 9 trendów o bardzo szerokiej tematyce – zaczynając od miast (trendy Smart City, Self-Driving Cars), przez technologie na rzecz człowieka (trendy Make Tech Human, Sexuality On), a także na rzecz klimatu i zrównoważonego rozwoju (trendy Sustainable Tech, Food Tech). Jak zwykle, nie zabrakło trendów związanych z wykorzystaniem takich technologii, jak AI, MR czy AR (m.in. w ramach trendów Immersive Experience, Mirror World czy Seamless Tech). W tym roku po raz pierwszy zdecydowaliśmy się także na kategorię Nonsense Technologies wskazując na problem zachłyśnięcia się technologiami i tworzeniem bezużytecznych gadżetów.
Make Tech Human, czyli trend wskazujący na coraz większą rolę technologii w służbie człowiekowi. Dziś jego wykorzystanie widzimy najczęściej w kategoriach związanych ze zdrowiem i medycyną i szeroko pojętą kategorią wellness. Znamy przykłady technologii, które coraz powszechniej wykorzystywane są np. do leczenia traum czy zaburzeń psychologicznych. Tegoroczny CES obfitował w rozwiązania usprawniające człowieka i skracające czas powrotu do zdrowia (np. Case Dr. CaRo), wsparcie w codziennych czynnościach (np. Case Lexilight) czy poprawę jakości snu (case Climate 360).
Sustainable Tech to trend, w ramach którego celem wdrożenia danej technologii jest odpowiedź na ważne wyzwanie związane z szeroko rozumianym zrównoważonym rozwojem. Jej rozwój nie musi być związany z tworzeniem zupełnie nowych rozwiązań, a implementowaniem starych na nowe obszary i otoczenie. I tak, mamy dziś do czynienia np. z technologiami ubieralnymi dla ryb, dzięki którym rozwija się obszar związany z badaniem mórz i oceanów. Kolejnym przykładem z kategorii Sustainable tech jest Hydraloop, rozwiązanie które pomaga w domowych warunkach lepiej zarządzać wodą – jednym z najbardziej zagrożonych dziś zasobów.
Nonsense technologies to termin ukuty przez artystę Przemysława Jasielskiego, który w swoich pracach podejmował tematykę ironicznego łączenia sztuki z naukami ścisłymi. Jego prace, mimo ironicznego charakteru pokazywała nastroje społeczne i niepokojący kierunek, w którym idzie technologia napędzana przez konsumpcjonizm i wieczne poczucie niedostatku. Biorąc pod uwagę rangę konferencji CES oraz to, że dla wielu jest ona wyznacznikiem tego, w jakim kierunku idzie współczesny świat, postanowiliśmy stworzyć osobną kategorię – Nonsense Technogies – właśnie, aby wskazać, że nie wszystkie prezentowane podczas CES produkty są tymi, które należy zapamiętać (chyba, że w kategorii żartu i nonsensownej przydatności właśnie).
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
„zielone kłamstwo” i „ekościema” to synonimy greenwashingu. To jednak termin, który definiujemy znacznie szerzej. Greenwashing jest zjawiskiem, którego celem jest stworzenie komunikatu sprawiającego wrażenie, że produkt czy usługa wygląda zdrowiej, jest bardziej zrównoważony/a czy ekologiczny/a, niż w rzeczywistości. Najnowszy numer #39 TrendSignals poświęcamy właśnie greenwashingowi.
Dziś, transparentność na linii marka – konsument, to jeden z najważniejszych trendów. Słowa klimat i zrównoważony rozwój odmieniane są przez wszystkie przypadki, a konsumenci coraz odważniej wymagają od marek przejrzystości i wiarygodności. Według Ipsos MORI, 23% mieszkańców Wielkiej Brytanii uważa zmiany środowiskowe i klimatyczne za jedno z najważniejszych wyzwań, z którymi mierzy się kraj. Co więcej, transparentność i proekologiczne działania nie są dziś tylko wyznacznikami etycznego biznesu, ale stają się usługą.
Najczęściej z tego, że zrównoważony rozwój nie jest ważnym elementem strategii firmy. Dzisiaj, w obliczu kryzysu klimatycznego, zarządzający organizacjami powinni być świadomi swojego wpływu na środowisko i społeczeństwo, i wziąć za ten wpływ odpowiedzialność. Tego też oczekują konsumenci. Ostatecznie też wybierają portfelem – aż 66% konsumentów jest skłonna wydać więcej na zrównoważone marki, co potwierdzają badania Nielsen Global Corporate Sustainability Report.
W TrendSignals raporcie dotyczącym greenwashingu znajdą Państwo m.in. autorskie dane (wyniki badań przeprowadzonych przez nasz instytut) oraz wypowiedzi ekspertek: Pauliny Górskiej, Joanny Szabunko i Julii Wizowskiej. wraz z komentarzem.
Raport postanowiliśmy podzielić na dwie części: Black, w której znajdą Państwo przykłady greenwashingu, oraz White, w której zamieściliśmy przykłady dobrych praktyk. Części Black i White omówione zostały w kontekście pięciu obszarów: jedzenia, ubrań, kosmetyków, usług oraz technologii.
Greenwashing to zjawisko powszechne. Marki często przerzucają odpowiedzialność za wybory na konsumentów. Ale greenwashing to także działanie krótkowzroczne. Konsumenci są coraz bardziej świadomi i wymagający wobec produktów i usług.
Marki coraz częściej próbują sprostać tym oczekiwaniom tworząc w ich założeniu bardziej ekologiczne produkty i usługi. Niestety, wiele z nich w efekcie jest greenwashingiem, a nie realnie zrównoważonym produktem czy transparentnym komunikatem. O tym jakie zagrożenia niesie ze sobą to zjawisko, jak marki wykorzystują greenwashing przeczytacie w najnowszym numerze TrendSignals.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Jeden dzień, osiem debat, ponad 700 gości z kraju i zagranicy, dyskusje, prelekcje, wnioski i komentarze. Z tych elementów składała się konferencja EEC Trends. Przedsiębiorcy, eksperci i decydenci pracowali nad ostatecznym kształtem zakresu tematycznego XII Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach. Wśród zaproszonych była CEO infuture.institute – Natalia Hatalska.
Po 20 latach cykl „Zmieniamy polski przemysł” zmienił swoją formułę. EEC Trends to wydarzenie przygotowujące Europejski Kongres Gospodarczy 2020 (EEC), który w tym roku odbędzie się od 18-20 maja.
„Ewolucja od Forum Zmieniamy Polski Przemysł ku EEC Trends to odpowiedź organizatora obu wydarzeń na wyzwania współczesności, wyjście naprzeciw zmieniającemu się światu (źródło: www.trends.eecpoland.eu). CEO naszego instytutu została zaproszona do sesji inauguracyjnej: MAKRO. Trendy określające przyszłość gospodarki.
Tematyką panelu były trendy określające przyszłość gospodarki.
• Koniunktura – co nas czeka? Spowolnienie gospodarcze – jego przejawy i potencjalne skutki. Jak reagować? Jakie atuty pozwolą przetrwać? Jak przygotować się na gorsze czasy? Jak minimalizować straty i ryzyka?
• Technologie. Polska gospodarka w dążeniu do nowoczesności. Czy będziemy „Tech Nation”? Warunki, które należy spełnić, by polska gospodarka weszła na wyższy poziom – cyfryzacji, technologii Przemysłu 4.0, innowacji, kreatywności, biznesowego wykorzystania wiedzy
• Kierunek Green. Zrównoważony rozwój, no waste i gospodarka cyrkularna – w strategiach firm i w sferze technologii. Transformacja energetyki w kierunku źródeł odnawialnych oraz dla powstrzymania zmian klimatu i poprawy jakości powietrza
• Czas czempionów. Duże polskie firmy na europejskim i światowym rynku. Ich potencjał i perspektywy wzrostu. Szanse na konkurowanie z największymi
• Inwestycje. Jak zwiększyć poziom inwestycji krajowych i zagranicznych? Jakie warunki trzeba spełnić, by osiągnąć docelowy poziom inwestycji w polskiej gospodarce? Co jest impulsem do inwestowania?
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Jest nas coraz więcej, zmieniamy się, a także swój świat. Po latach spędzonych w Olivia Business Centre wyszliśmy poza typową przestrzeń biurową i przenieśliśmy swoją siedzibę do wielowymiarowego konceptu. Od początku marca możecie spotkać zespół infuture.institute pracujący w Sztuce Wyboru.
Wróciliśmy do Sztuki Wyboru – miejsca, gdzie zaczęła się historia infuture.institute. Cztery lata temu właśnie tu powstał nasz instytut. W tej przestrzeni Natalia Hatalska spotkała się z Aleksandrą Trapp i Markiem Gawdzikiem, by opowiedzieć im o idei założenia instytutu badań nad przyszłością. Kilka tygodni później powstał instytut. Teraz rozwija się razem z nami.
Upowszechnia się świadomość istnienia takich rozwiązań jak asystenci głosowi, sztuczna inteligencja czy chatboty. Niestety, samo zrozumienie ich istoty czy też ich stosowanie nadal dotyczy jeszcze stosunkowo wąskiej grupy. Nasze badania wskazują m.in., że aż 46% Polaków nie wie lub nie zgadza się ze stwierdzeniem, że skierowane do nich treści i informacje w internecie są personalizowane na podstawie danych, które przetwarza algorytm.
Teraz jest nas więcej. Wróciliśmy do miejsca, które było dla nas początkiem. Inni, z nowymi ludźmi, energią, kolejnymi pomysłami do realizacji. Sztuka Wyboru to wielowymiarowy koncept. Połączenie przestronnej kawiarni z księgarnią, galerią sztuki, sklepem z polskim wzornictwem i niezależną modą. Mieści się na 2 piętrach zabytkowego budynku z końca XIX wieku, dawnej siedziby pruskich koszar. Od dziś to nasza nowa siedziba. To przestrzeń, w której możemy znaleźć zarówno miejsce cichej pracy, które zapewnia nam kabina HUSH oraz przestrzeni mniej oficjalnej – kawiarni oraz galerii, w której często będziecie nad mogli znaleźć.
„W pracy, a dokładniej w biurach, spędzamy wiele godzin dziennie. Nic więc dziwnego, że to, jak w nich funkcjonujemy i jak się czujemy, ma wpływ na nasz dobrostan emocjonalny” czytamy we wstępie do raportu „Future of Office Space”. Raporcie, w którym zdefiniowaliśmy 6 trendów związanych z przestrzeniami, w których pracujemy i w których będziemy pracować. Nasza nowa siedziba wpisuje się w większość z nich.
Skontaktuj się z nami w celu omówienia warsztatów/ badań, jakie możemy wspólnie przeprowadzić, np.:
Los Angeles. Listopad, 2019. Ogromne, spowite ciemnością miasto. Z przemysłowych kominów bucha ogień. W dole widać miriady świateł. Nad gigantycznym budynkiem przelatuje pojazd. To pierwsza scena „Łowcy androidów”, kultowego filmu Ridley’a Scotta. Dzisiaj, w listopadzie 2019 roku postanowiliśmy przeanalizować to, na ile ziściła się dystopijna wizja przyszłości ukazana w filmie z 1982 roku.
W „Łowcy androidów” przedstawiony został świat po zagładzie ekosystemu. Pierwsza scena ukazuje postindustrialne, pozbawione zieleni i światła dziennego miasto. W powietrzu unoszą się spaliny. W całym filmie nie pojawia się żaden element roślinności. Niemalże całe światło jest sztuczne – na ulicach świecą światła maszyn i pojazdów, na budynkach billboardy i neony. Dzisiaj 83% światowej populacji żyje pod niebem zanieczyszczonym światłem*. Takie zanieczyszczenie ma negatywny wpływ na życie fauny i flory przystosowanej do życia w ciemności. Zaburza nasz rytm dobowy oraz zdolność wydzielania melatoniny.
W wizji Scotta wyginęły także niemalże wszystkie gatunki zwierząt. Tylko najbogatszych przedstawicieli społeczeństwa stać na prawdziwe zwierzęta. Te, które widzimy w filmie, określane są jako sztuczne. Tyrell ma sztuczną sowę, a Zhora – jedna z replikantek – sztucznego węża. Dziś szacuje się (przy założeniu, że koegzystuje z nami na Ziemi około 100 milionów innych gatunków), że wyginięciu każdego roku ulega od 10 do 100 tysięcy gatunków zwierząt i roślin**.
W skutek bardzo niskiej jakości życia na Ziemi, w filmie pojawia się także wątek kolonii pozaziemskich, gdzie każdy obywatel (który przejdzie odpowiednie badanie medyczne) może rozpocząć nowe życie. W naszym świecie skutki antropocenu odnajdujemy w zatraconej bioróżnorodności, kończących się zasobach czy wymierających gatunkach. Między innymi dlatego, od kilku już lat (wraz z rozwojem projektów i badań) bardzo głośno mówi się o masowej migracji na (czy też kolonizacji) Marsa.
„A new life awaits you in the Off-World Colonies. The chance to begin again in a golden land of opportunity and adventure. Lets go to the Colonies!”
EXTERIOR
W „Łowcy androidów” dostrzegamy rosnące, zabudowane kolosalnymi budynkami miasto. Na jego ulicach rozwija się nielegalny handel i rozrywki. Nad nimi piętrzą się drapacze chmur. Obecnie, idea vertical city traktowana jest jednym ze sposobów do rozwiązania problemów wynikających z przeludnienia. W „Łowcy androidów” zdaje się to mieć także bezpośredni związek z transportem. Do tak wysokich budynków dostęp mieszkańcom miasta ułatwiają latające pojazdy. Dzisiaj nad projektami mającymi na celu wdrożenie latających samochodów (eVTOL – electric Vertical Takeoff and Landing aircraft) pracuje wiele firm – Toyota, Tesla, Uber Technologies czy Audi. Niektórzy twierdzą***, że latające samochody byłyby bardziej wydajne, choćby pod względem energii. Przemieszczając się w linii prostej nie musiałyby omijać pieszych i uzależniać się od naziemnej komunikacji.
W jednej ze scen Deckardowi trudno jest przedostać się przez ulicę. Widzimy tłumy obijających się o siebie ludzi. W oryginalnym trailerze filmu podana zostaje liczba ludności w Los Angeles w 2019 roku. 106 milionów (dla porównania w rzeczywistości w 2017 roku Wielkie Los Angeles liczyło niecałe 19 milionów ludzi). Wskazuje to na scenariusz, wedle którego Ziemia jest przeludniona. Dziś, liczba ludzi na świecie stale rośnie. Mamy do czynienia ze zjawiskiem starzejącego się społeczeństwa. Do 2050 roku populacja Ziemi liczyć ma niemalże 10 miliardów****.
INTERIOR
W filmie we wnętrzach budynków zauważyć można panującą ciemność – tak jak i na zewnątrz przeważa tam sztuczne światło – lamp i urządzeń. Jedyne światło dobiegające zza okien to sztuczne światła miasta. Dostrzegamy zaledwie kilka momentów, gdzie do pomieszczeń wpadają promienie słońca. W jaki sposób funkcjonuje taka przestrzeń? Dzisiaj moglibyśmy określić ją jako smart. Aby wejść do budynku, Deckard musi poddać swój głos identyfikacji (tzw. voice print identification). W mieszkaniu (także dzięki sterowaniu głosowemu) wydaje polecenia m.in. sprzętowi fotograficznemu, na którym powiększa i przesuwa kadry, badając szczegóły zdjęcia. Z kolei w rezydencji Tyrella to inteligentny system monitoruje osoby, które go odwiedzają. Dzisiaj, smart home nie jest dla nas niczym nowym. Na co dzień ludzie na całym świecie korzystają z inteligentnych sprzętów, które komunikują się z nimi, ale przede wszystkim między sobą. Według analiz***** przyszłość inteligentnych domów należeć będzie do asystentów głosowych – tzw. voice assistants (Amazon Echo, Google Home czy Alexa) – takich, które (jak możemy się domyślać) pojawiają się właśnie w wizji filmowej.
Na zmianę paradygmatu relacji widoczną w „Łowcy androidów” wpływa rozwój technologii, a dokładniej robotyki. W Los Angeles w 2019 roku żyją replikanci – androidy (lub humanoidy) będące niemalże doskonałymi replikami ludzi. Walczą w ich wojnach, spełniają ich każde zachcianki. Pris – jedna z replikantek – w filmie określona zostaje jako „basic pleasure model”. Pełni funkcję prostytutki – seks robota wykorzystywanego przez żołnierzy w wojsku. Dzisiaj, trudno nam to sobie wyobrazić. Nadal jednak, będąc świadkami postępu technologii, uczymy się obcować z inteligentnymi maszynami i systemami.
Tyrell: „More human than human – is our motto.”
J.F. Sebastian – były pracownik Tyrell Corporation to genetic designer, który w filmie sam tworzy swoich towarzyszy życia (genetycznie zmodyfikowane istoty), nazywając ich przyjaciółmi. Dzisiaj niewielkie roboty (choć jeszcze bez cech ludzkich) czy robo-zwierzęta powoli zaczynają pełnić rolę towarzyszy ludzi. Nasza rzeczywistość wydaje się być jednak znaczenie bardziej obiecująca niż ta twórcy zabawek w „Łowcy androidów”.
J.F. Sebastian: „They’re my friends. I made them.”
W dzisiejszym świecie możemy odnaleźć także elementy wizji relacji seksualnych ukazanych w filmie. Deckard wiąże się z Reachel – androidem, któremu Tyrell przeszczepuje wspomnienia swojej siostrzenicy. Z kolei dwoje replikantów – Roy Batty oraz Pris – pozostaje w związku. Czy w naszym świecie wizja ta jest naprawdę czymś niepojętym? David Levy w swojej książce „Love and Sex With Robots” szacuje, że w 2050 roku związek (również sformalizowany) człowieka z robotem będzie nie tylko czymś normalnym, ale też znormalizowanym. Z kolei Matt McMullen (CEO firmy RealDollX oraz RealBotics) stworzył pierwszego na świecie seks robota wyposażonego w sztuczną inteligencję. Harmony ma być dostępna dla klientów już za około 20 tysięcy dolarów.
Elementy świata ukazanego w „Łowcy androidów” odnajdujemy także w naszej rzeczywistości. Okazuje się, że dystopijna wizja przyszłości, która ujrzała światło dzienne w 1982 roku, może stać się dla nas czymś więcej niż tylko fabułą dobrego filmu. Możemy potraktować ją jako ostrzeżenie. Byśmy w przyszłości nie zatracili tego, co dzisiaj możemy jeszcze uratować. Słowa te zyskują na znaczeniu zwłaszcza wtedy, gdy przypomnimy sobie najpiękniejsze i najbardziej ludzkie (paradoksalnie wypowiedziane przez androida) zdanie z filmu:
Roy Batty: “All those moments will be lost in time. Like tears in rain.”
Autorka: Zuza Bonecka, researcher, infuture.institute
Filmy science-fiction nie pozwalają nam przewidzieć przyszłości, ale (zwłaszcza w myśl retrofuturyzmu) stają się narzędziem, dzięki któremu możemy wyobrazić sobie możliwe jej scenariusze.
Więcej o retrofuturyzmie i jego wykorzystaniu w foresighcie przeczytają Państwo w naszym raporcie „Far Future. Historia jutra”. Przeczytaj książkę: Far Future. Historia jutra.
** http://wwf.panda.org/our_work/biodiversity/biodiversity/
*** https://www.forbes.com/sites/ilkerkoksal/2019/10/28/will-we-have-self-flying-cars-before-self-driving-cars/#4bf62de37a94
**** https://worldmapper.org/maps/population-year-2050/
Święta to czas refleksji. W tym roku postanowiliśmy zaprosić Państwa do wspólnego zastanowienia się nad światem, w którym żyjemy. Jaki jest, jaki może być, a jaki my – jako jednostki – mamy na niego wpływ.
W infuture.institute wierzymy, że przyszłość nie jest zaprogramowana. Przyszłość, która nas czeka, zależy od nas. Przyszłość zaczyna się dziś. Dlatego też naszą kartkę świąteczną stworzyliśmy w myśl trendu Doing Good. Znajdą Państwo na niej pięć problemów, które jako ludzkość powinniśmy rozwiązać w bliższej lub dalszej przyszłości oraz listę organizacji, które starają się na nie odpowiedzieć już dziś.
Dla naszego instytutu ważne są działania międzysektorowe i multidyscyplinarne. To one przynoszą najlepsze efekty. Zachęcamy Państwa do tego, aby w te święta przyjrzeć się inicjatywom, które starają się zmienić świat na lepsze.
Ho, ho, ho & Here We Go(od)!
Wszystkiego dobrego życzy zespół infuture.institute
Dieta roślinna to rosnący trend na całym świecie. W Polsce żyje już prawie milion wegetarian oraz wegan, a kolejne miliony Polaków ograniczają i planują ograniczać spożywanie mięsa*. Wpływa na to wiele czynników: zmiana światopoglądu, zmiany środowiskowe czy większa wrażliwość i świadomość dotycząca hodowlanej produkcji mięsa. Ogromną rolę w tym procesie odgrywają fundacje i stowarzyszenia promujące dietę roślinną i walkę o prawa zwierząt. Wśród nich znajdziemy Stowarzyszenie Otwarte Klatki czy Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Jelonki.
ACT NOW:
Problem zanieczyszczenia plastikiem dotyczy wszystkich mieszkańców naszej planety. Kawałki tego materiału znaleziono w Rowie Mariańskim, a na Oceanie Spokojnym dryfuje wyspa śmieci składająca się w większości z materiałów, które pochodzą z naszych gospodarstw domowych. Do 2050 roku w oceanach może być więcej plastiku niż ryb. Taki stan rzeczy sprawia, że zarówno organizacje pozarządowe jak i marki komercyjne pracują nad produkcją alternatywnych materiałów (w pełni biodegradowalnych) czy oczyszczaniem wód. W Polsce działaniami na rzecz oczyszczania wód i ograniczania zużycia plastiku zajmują się m.in. Fundacja Mare czy Polskie Stowarzyszenie Zero Waste.
ACT NOW
Od lipca tego roku żyjemy na kredyt ekologiczny. Oznacza to, że nasze korzystanie z zasobów nie jest zrównoważone. Do produkcji jednej pary dżinsów zużywa się 8 tysięcy litrów wody, a do wyprodukowania 1 kg wołowiny potrzeba 14,5 tysiąca litrów wody. Z kolei w Polsce marnujemy aż 9 milionów ton żywności (w przeliczeniu jest to ponad 50 kg na osobę) . Konsumpcjonizm to zjawisko, które dotyczy nie tylko nadmiernego wykorzystywania zasobów, ale też wzrostu nierówności. W niwelowanie skutków naszych nieprzemyślanych decyzji zaangażowane są takie organizacje jak Federacja Polskich Banków Żywności czy Centrum Ekonomii Współdzielenia Po-Dzielnia.
ACT NOW
Do 2050 roku co trzeci mieszkaniec Europy będzie miał ponad 60 lat. Dziś w tej części świata na depresję choruje około 7% populacji. Z kolei prognozy pokazują, że w ciągu całego swojego życia na depresję cierpieć będzie około 41% mieszkańców Europy***. Wśród przyczyn depresji wymienia się m.in. samotność, która obecnie jest określana jako choroba cywilizacyjna XXI wieku. W Wielkiej Brytanii problem samotności stał się tak powszechny, że aby z nim walczyć powołano stanowisko Ministra do walki z samotnością. W Polsce na samotność cierpi 3 na 10 seniorów****. Problemem tym zajmuje się m.in. organizacje Ogólnopolskie Stowarzyszenie mali bracia Ubogich czy Stowarzyszenie Kreatywni 50 Plus.
ACT NOW
Według danych Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn — w 2019 roku na liście prezesów, członków zarządu i pracowników stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 80 do 20 procent. Badania „Society of Women Engineers” przeprowadzane w Stanach Zjednoczonych mówią, że zaledwie 13% kobiet jest inżynierkami*****. Z kolei według raportu opracowanego przez Oxfam z 2019 roku, kobiety na świecie zarabiają 23% mniej niż mężczyźni******. Walka z marginalizacją kobiet obejmuje zatem z jednej strony edukację równościową czy promowanie tzw. role models, z drugiej, działania przeciwko payment gap, przemocy fizycznej, słownej czy ekonomicznej. Takie i podobne inicjatywy realizuje między innymi założona przez sześć nastolatek Fundacja Mamy Głos czy Stowarzyszenie Centrum Praw Kobiet.
ACT NOW
* www.rp.pl/Przemysl-spozywczy/310019879-Polacy-rezygnuja-z-miesa.html
*** https://dane.gov.pl/, data dostępu: 19.12.2019 r.
**** https://issuu.com/malibracia/docs/raport_mbu_za_2018_rok, data dostępu: 19.12.2019 r.
***** https://research.swe.org/, data dostępu: 19.12.2019 r.
****** https://views-voices.oxfam.org.uk/2019/01/economic-inequality-gender/, data dostępu: 19.12.2019 r.
Jutronauci to projekt zainicjowany przez Gazetę Wyborczą i Sebastiana Kulczyka. W tym roku jesteśmy partnerami finału tego przedsięwzięcia. Od lat, do współpracy przy Jutronautach, zapraszane są wyjątkowe osoby, które swoimi działaniami (m.in. inicjatywami, badaniami czy firmami) zmieniają świat.
Jutronauci to również konkurs stypendialny, otwarty dla wszystkich chętnych, którzy mają pomysł, chcą go zrealizować i potrzebują wparcia albo porady. Chcesz się uczyć od Jutronautów? Wystarczy wziać udział w konkursie stypendialnym „Bilet za horyzont” pod okiem doświadczonych mentorów.
To pytania stawiane przed Jutronautami, na które razem staramy się znaleźć odpowiedzi. Zgłoszenia i projekty można wysyłać do 21.10.2019 r. Laureatką jednej edycji jest Joanna Jurga – artystka, projektantka, kuratorka, która razem z nami stworzyła wystawę Office Of The Future, która była prezentowana na Łódź Design Festival (2019) – Informacje szczegółowe
Spośród Jutronautów redakcja „Wyborczej” wyłania doświadczone osoby i powierza im rolę mentorów. Każdy z nich obejmuje opieką jedną z kategorii konkursowych, odpowiadających jego dziedzinie. Wypełnia formularz, w którym opisuje, kogo poszukuje w konkursie oraz jaki rodzaj nagrody dostanie zwycięzca. Nagrody, które nazywamy też stypendiami, mogą być różne: od pobytu w NASA czy wyjazdu na międzynarodową konferencję aż po udział w wykładach albo praktyki w firmie mentora.
Tegoroczni mentorzy i kategorie konkursowe to:
Pod ich przewodnictwem zwycięzcy w poszczególnych kategoriach będą mogli się rozwijać oraz
Wniosek konkursowy i więcej informacji znajdziecie na stronie Gazety Wyborczej.
Podczas gali otwarcia Europejskiego Forum Nowych Idei ogłoszone zostały wyniki rankingu „Kogo słucha polski biznes?”. Na liście najważniejszych autorytetów polskiego biznesu znalazła się CEO i założycielka naszego instytutu – Natalia Hatalska.
Ośrodek THINKTANK przy współpracy Instytutu Monitorowania Mediów już po raz trzeci opracował listę najważniejszych autorytetów polskiego biznesu. Zbadali, czyj głos spośród ekonomistów, doradców biznesu oraz przedsiębiorców jest najchętniej słuchany przez środowisko biznesowe. Tegoroczny ranking nawiązuje do dwóch poprzednich edycji zrealizowanych w latach 2009 i 2012. Został opracowany na podstawie metodologii wzorowanej na badaniach Accenture Institute of Strategic Change (ranking najbardziej cenionych myślicieli biznesowych w USA). Na finalny wynik edycji 2019 miały wpływ trzy zmienne:
– bezpośrednie wskazania panelu eksperckiego złożonego z członków Rady Ekspertów THINKTANK (więcej informacji o ekspertach: think-tank.pl). Każdy z jego uczestników układał spontanicznie listę ludzi mających jego zdaniem wpływ na poglądy środowiska biznesowego, bez rozróżnienia na ekonomistów, doradców biznesu czy przedsiębiorców i menadżerów. Następnie proponował po 10 najważniejszych osób w każdej z tych kategorii. Tak powstały wstępne listy najczęściej wskazywanych nazwisk;
– liczba cytowań i publikacji w prasie oraz Internecie w ciągu ostatnich 12 miesięcy (do sierpnia 2019 r.) według monitoringu Instytutu Monitorowania Mediów (www.imm.pl):
– liczba wyszukiwań w Google, ustalona za pomocą narzędzia Google Trends.
– W świadomości ludzi biznesu gości dziś niepewność. Wydaje się, że w takiej rozedrganej sytuacji potrzeba autorytetów jest oczywista. Dziś zaspokajają ją przede wszystkim osoby już znane, o ugruntowanej pozycji, występujące na kongresach, konferencjach i w najpopularniejszych mediach. Na rynku idei biznesowych jest też coraz więcej młodych ekspertów, dostrzegających nowe zjawiska i mówiących o nich nowym językiem. Jednak są oni obecni głównie w Internecie, gdzie prowadzą blogi, piszą artykuły, komentują nową rzeczywistość. Ich wpływ jest na razie rozproszony, ale z czasem będą się przebijać do mainstreamu, co zamierzamy uważnie obserwować.
Dwie z pierwszych zmiennych miały po 40 proc. wpływu na ostateczny kształt list, waga trzeciej to 20 proc. W badaniu celowo nie wzięliśmy pod uwagę ekspertów i osób pełniących funkcje polityczne i rządowe oraz szefów instytucji publicznych (banku centralnego, giełdy itp.), których wpływ i obecność w przestrzeni publicznej jest związana z pełnioną funkcją.
Przystępując do opracowania rankingu zespół THINKTANK był ciekaw, czy i jak zmieniła się hierarchia autorytetów polskiego biznesu od 2012 r., kiedy powstała jego poprzednia edycja. W tym czasie nastąpiła dekompozycja sceny biznesowej, osłabła siła wpływu mediów tradycyjnych i wzrosła rola Internetu. Znacząco zmieniły się też paradygmaty gospodarcze. Przede wszystkim zachwiała się wiara, że wolny rynek automatycznie rozwiązuje wszystkie problemy, że zgodnie współpracująca gospodarka globalna to jedyny scenariusz dla świata przyszłości. Gwałtownie przyspieszyła rewolucja cyfrowa.
Wyniki rankingu „Kogo słucha polski biznes?” 2019 (w kolejności alfabetycznej)
Najchętniej słuchani doradcy biznesu
Najchętniej słuchani ekonomiści
Najchętniej słuchani przedsiębiorcy i menedżerowie
Zmienia się status quo festiwali. Z wydarzeń dedykowanym nastolatkom przeobraziły się w interdyscyplinarne spotkania wokół muzyki, sztuki i tematów społecznych. Nie dziwi więc, że są one dla nas dużą trendową inspiracją.
Mimo, że w większości możecie nasz zespół spotkać na festiwalach designu czy konferencjach naukowych, to w okresie letnim naszą aktywność dzielimy jeszcze pomiędzy festiwale muzyczne. W tym roku w poszukiwaniu trendów i inspiracji nasz zespół uczestniczył między innymi w North Sea Jazz Festival, OFF Festival, SaltWave Festival czy Open’er Festival. Tym samym 33 numer raportu Trend Signals poświęcamy festiwalom.
Sierpniowe Trend Signals są wyjątkowe. Każdy trend został uzupełniony o case studies ze świata oraz z Polski. Oprócz tego, w raporcie znajdziecie także komentarze ekspertów oraz wypowiedzi festiwalowiczów, którym zadaliśmy nie tak łatwe (jakby się mogło wydawać) pytanie: „Po co jeździsz na festiwale?”.
To, co wyjątkowo cenne w tym raporcie to przeprowadzone na szeroką skalę przez Selectivv (specjalnie na potrzeby tego raportu) badanie polskich festiwalowiczów. Jego wyniki przestawione zostały w poszczególnych trendach. W wersji bezpłatnej udostępniamy Wam 3 z nich.
Najczęściej z tego, że zrównoważony rozwój nie jest ważnym elementem strategii firmy. Dzisiaj, w obliczu kryzysu klimatycznego, zarządzający organizacjami powinni być świadomi swojego wpływu na środowisko i społeczeństwo, i wziąć za ten wpływ odpowiedzialność. Tego też oczekują konsumenci. Ostatecznie też wybierają portfelem – aż 66% konsumentów jest skłonna wydać więcej na zrównoważone marki, co potwierdzają badania Nielsen Global Corporate Sustainability Report.
Trzy poniższe trendy to tylko próbka tego, co możecie znaleźć w pełnej wersji raportu. Zachęcamy również do lektury wersji demo, w której każdy z 3 trendów uzupełniony jest o inspiracyjne case studies z Polski i świata oraz komentarz.
Trend wskazujący na akceptację inności i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, pochodzenie, orientację seksualną, stan zdrowia, wyznanie czy poglądy.
Także w kontekście festiwali, trend ten przejawia się wielopoziomowo. Dotyczy zarówno społeczności LGBT+, osób niepełnosprawnych czy marginalizowanych.
W kontekście osób niepełnosprawnych, logistyka festiwali wydaje się być pierwszą rzeczą, która powinna być dopracowana dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa dla przedstawicieli tej grupy. Rośnie liczba informacji do niej skierowanych (dedykowane informacje na stronie internetowej, udogodnienia związane z dojazdem czy parkingiem, osobnymi strefami opieki, specjalnymi liniami telefonicznymi), ale w dalszym ciągu poziom tych udogodnień jest za niski.
To trend, który mówi o połączeniu sztuki i technologii. Instalacje i interwencje artystyczne wpisujące się w ten trend często angażują odbiorcę, który poprzez doświadczenie sztuki staje się jej współtwórcą.
Często widzimy dziś instalacje artystyczne poza galeriami sztuki, np. w przestrzeni publicznej czy na festiwalach. Pełnią tam one często funkcję nośnika informacji o danym zjawisku lub problemie społecznym, a ich rolą jest budowanie współuczestnictwa i sieciowanie wokół danego tematu.
Technologie, na które warto zwrócić uwagę w kontekście tego trendu, to VR, AR, MR, AI, technologia 360 stopni czy dźwięk 3D.
Trend Connected Festival to obecność innowacyjnych technologii na festiwalach, których zadaniem jest wzmocnienie doświadczeń (festival-goer experience) i budowanie społeczności festiwalowej nie tylko na czas trwania wydarzenia.
Zmienia się status quo festiwali. Dzieje się tak m.in. ze względu na zmieniające się potrzeby uczestników. Bardzo silny wpływ na tę zmianę, mają technologie. FOMO, czyli Fear Of Missing Out, to obawa przed tym, że coś nas omija. W świecie digitalizacji i mediów społecznościowych nie jesteśmy w stanie nadążyć za informacjami, a co za tym idzie, we wszystkim uczestniczyć. Aplikacje pełnią funkcję organizerów, pomagając nam uporządkować swoje plany, ale powodują też, że stajemy się od nich zależni i coraz trudniej funkcjonować nam w świecie analogowym.
Mimo, że w tym roku o festiwalach mówiło się głównie w kontekście awarii Instagrama podczas pierwszego dnia Open’er Festival i głośnego dokumentu o festiwalu FYRE (dostępnym na Netfliksie), to nasz raport pokazuje, że ten rodzaj wydarzeń to nie tylko rozrywka. Festiwale to przede wszystkim miejsce spotkań, inspiracji i wymiany doświadczeń, a dla nas szansa na przyjrzenie się z bliska nastrojom społecznym i ważnym kontekstom społeczno-kulturowym. Mamy nadzieję, że ten numer będzie dla Was interesujący i pomoże inaczej spojrzeć na kulturę festiwalową.
TrendSignals to comiesięczne raporty dedykowane najnowszym trendom. Nasz zespół ekspertek i ekspertów co miesiąc w formie raportu inspiruje i pomaga firmom i instytucjom uporządkować wiedzę trendową. Dowiedz się więcej.
Future Thinkers to wielomiesięczny program, który realizujemy razem z Dell Technologies, CIONET Polska oraz Digital Excellence.
Celem projektu jest wypracowanie – w gronie przedstawicieli społeczności związanej ze środowiskiem technologicznym oraz CxO – scenariuszy przyszłości, oraz wyłonienie trendów, które będą miały znaczący wpływ na świat i firmy w perspektywie najbliższych kilku czy kilkunastu lat.
Na program złożyły się warsztaty oraz spotkanie, w którym udział wzięli Natalia Hatalska, CEO infuture institute, Brian Solis futurolog i antropolog oraz Dariusz Piotrowski, General Manager Dell Technologies Polska.
Dużą wartość niesie przyjęcie innego niż zwykle punktu widzenia – spojrzenia na to, jakie zewnętrzne trendy będą miały największy wpływ na rozwój naszych firm. Zazwyczaj koncentrujemy się na cyfrowej transformacji oglądanej przez pryzmat naszych organizacji i technologii. Właśnie to szerokie spojrzenie zapewni nam grono ekspertów i praktyków, którzy uczestniczą w programie.
Podczas warsztatów Future Thinkers uczestnicy starali się odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób transformacja cyfrowa wpłynie na relacje z klientami? Na tej bazie powstały 4 zupełnie różne scenariusze przyszłości. Wszystkie zakładały całkowitą zmianę istniejących rynków, postaw klientów i modeli biznesowych, wiązały się również ze zmianami sposobu pracy i relacji z pracownikami.
Wspólnie zostały określone trendy, które ważne są tu i teraz, lub staną się istotne dla organizacji w ciągu kilku najbliższych lat. Na bazie idei, wniosków i wątpliwości, które pojawiły się na warsztatach, przygotujowany zostanie pogłębiony raport.
Chcemy razem przygotować się na zmiany, aby podejmować lepsze decyzje, szukać szans i możliwości oraz odkrywać nowe kierunki rozwoju. Dlatego zaprojektowaliśmy serię spotkań Rady Programu Future Thinkers w formule warsztatowej, po których przygotujemy cząstkowe raporty z analizą trendów. Zwieńczeniem programu będzie obszerny raport dotyczący najważniejszych trendów, które wpłyną na naszą biznesową przyszłość.
Więcej o projekcie Future Thinkers: www.futurethinkers.pl
Zrealizowane badania jakościowe i ilościowe nt. innowacyjności w polskich firmach pozwoliły nam zidentyfikować kluczowe czynniki sukcesu – niezbędne w procesie wdrażania innowacji i przygotować warsztaty, które pomogą efektywnie przejść proces od generowania pomysłów do ich wdrożenia.
Warsztaty składają się z 2 modułów:
Pomimo młodego wieku, już dziś zaczynają dyktować zasady komunikacji marketingowej. Kim są? Jak zachowują się w sieci? W związku z publikacją raportu „Gen Z. Jak dziś zrozumieć pokolenie jutra?” odbyło się Dentsu Session pościęcone Generacji Z .
W trakcie spotkania autorzy przedstawili najważniejsze wnioski płynące z badań. Wydarzenie było okazją do zapoznania się z materiałem i bezpośredniego rozmowy z głównymi twórcami raportu – Natalią Hatalską (CEO, infuture.institute) oraz Natalią Skrzypek (Social Media Stack Leader, Dentsu Aegis Network Polska).
Warsztaty rozpoczniemy od krótkiej prezentacji inspiracyjnej o pokoleniu Z. Zaprezentujemy najistotniejsze wnioski z badań w kontekście firmy, w której prowadzone będą warsztaty.
Uczestnicy zapoznają się z najważniejszymi cechami, potrzebami, wartościami i obalonymi podczas badania stereotypami o pokoleniu Z.
Następnie przejdziemy do części poświęconej przepracowaniu konsekwencji, jakie dla przedsiębiorstwa niesie Generacja Z.
wypracujemy konkretne pomysły i koncepcje biznesowe,
skwantyfikujemy wypracowane pomysły,
wybierzemy te, które są możliwe i najbardziej uzasadnione biznesowo.
Raport przedstawiający naszą daleką przyszłość, nawet 50-100 lat w przód przygotowany w oparciu o analizę ponad 50 filmów science-fiction.
Z ogromną przyjemnością oddajemy w Państwa ręce pierwszą książkę infuture.institute – raport Far Future przedstawiający wizje jedenastu obszarów naszego życia w odległej przyszłości. Zastanawiamy się w nim, jak za 50-100 lat ludzie będą pracować, gdzie mieszkać, co jeść, jak uprawiać seks, jaką relację zbudują z robotami i jakim społeczeństwem będą. Stworzone przez nas scenariusze uzupełnione są świetnymi opowiadaniami Michała R. Wiśniewskiego i ilustracjami Pawła Sambora, które jeszcze lepiej pozwalają sobie wyobrazić to, co być może nas czeka.
Raport przedstawiający naszą daleką przyszłość, nawet 50-100 lat w przód, chodził mi po głowie od kilku lat. W 2014 roku zrobiłam do niego swoją pierwszą przymiarkę, publikując Future Makers – zapis moich rozmów z wybitnymi postaciami ze świata sztuki, biznesu, innowacji czy filozofii i na temat dalekiej przyszłości. Rozmawialiśmy tam m.in. o przyszłości samochodów, zdrowia czy pieniędzy.
Oglądanie filmów, często bardzo dobrych, klasyków gatunku, było jednym z najprzyjemniejszych etapów tworzenia tego raportu. Wyniki analiz nie były jednak już tak optymistyczne. Mówiąc wprost, to najbardziej dystopijny raport, jaki opublikowaliśmy w instytucie. W zdecydowanej większości filmów prezentowana przyszłość przyjmuje ciemne barwy: społeczeństwo jest kontrolowane, pozbawione emocji, klasowe, z wyraźnym podziałem na bogatych i biednych, gdzie tylko bogaci mają dostęp do wszelkich zasobów (w tym normalnego jedzenia czy medycyny).
Miasta są zanieczyszczonymi, przeludnionymi megametropoliami. Praca jest tylko dla wybranych i tylko nieliczni mogą mieć dzieci. Czy nasza przyszłość faktycznie rysuje się w tak ciemnych barwach? Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że science fiction nie przepowiada przyszłości. To, czym zajmuje się science fiction, to próba poradzenia sobie z największymi obawami, jakie ludzkość ma względem przyszłości. Z problemami, z którymi się zmaga. I z pytaniami, na które szuka odpowiedzi. Z tego powodu każdy z opisanych scenariuszy, tak naprawdę, wciąż jeszcze można zmienić. Wszystko w naszych rękach.
Więcej o projekcie i przyjętej metodologii pisze na swoim blogu, Natalia Hatalska, CEO instytutu.
Pełen raport dostępny w wersji książkowej. e-booku i audiobooku.
Co nas czeka na rynku pracy za 10 lat? Robot therapist, Human enhancement designer czy Health hacker – na którą ofertę pracy odpowiesz w przyszłości? W serwisie Pracuj.pl, który jest partnerem akcji, trwa wspólna kampania edukacyjna promująca zawody jutra i wnioski z raportu „Pracownik przyszłości” – opracowanego nasz instytut we współpracy z firmą Samsung.
Jaki będzie pracownik przyszłości? Czy wystarczy wiedza oraz doświadczenie, by utrzymać się na rynku pracy do 2030 roku? Jak pokazuje nasz raport w najbliższej dekadzie rynek pracy postawi na kompetencje miękkie. To one, w dobie automatyzacji i sztucznej inteligencji, zrewidują charakter pracy oraz jej definicję. Właśnie dlatego, we współpracy z firmą Samsung oraz Grupą Pracuj, wystartowała kampania promująca zawody przyszłości.
W serwisie Pracuj.pl wystartowała kampania edukacyjna promująca wyniki raportu. Użytkownicy korzystający z portalu Pracuj.pl mogą zapoznać się z trzema otwartymi rekrutacjami na stanowiska – Robot therapist, Human enhancement designer czy Health hacker. To ogłoszenia o pracę przyszłości, przedstawiające najważniejsze oczekiwania pracodawców w 2030 roku.
Kandydaci mogą zapoznać się z ofertą pracy dla nauczyciela robotów – Robot therapist, który przekaże maszynie ludzkie emocje, by jak najlepiej odgrywała swoją rolę. Human enhancement designer ma być odpowiedzialny za dbanie o efektywne transformacje ludzi za pomocą wszelkich dostępnych rozwiązań m.in.: implantów bionicznych, egzoszkieletów, przeszczepów, które poprawią jakość życia osoby poddanej zmianie. Natomiast Health hacker będzie monitorował podłączone do internetu urządzenia, umieszczone w ciałach pacjentów. W razie cyberataku jego zadaniem będzie zapobiegnięcie tragedii.
Publikacja raportu „Pracownik przyszłości” również okazją do przeprowadzenia debaty „Jobs. For humans only?” poświęconej sytuacji na rynku pracy jutra. Uczestniczyli w niej: Maciej Noga, Przewodniczący Rady Nadzorczej w Grupie Pracuj oraz Olaf Krynicki, Rzecznik Prasowy Samsung Polska, Małgorzata Gwozdz oraz Barbara Halska. Panel był moderowany przez CEO infuture institute – Natalię Hatalską. Podczas debaty zaproszeni goście naświetlali, jak zmieni się sens, forma i cel pracy w przyszłości.
Zrealizowane badania jakościowe i ilościowe nt. innowacyjności w polskich firmach pozwoliły nam zidentyfikować kluczowe czynniki sukcesu – niezbędne w procesie wdrażania innowacji i przygotować warsztaty, które pomogą efektywnie przejść proces od generowania pomysłów do ich wdrożenia.
Warsztaty składają się z 2 modułów:
Modyfikacja sektora pracy jest nieunikniona. Czwarta rewolucja przemysłowa, której jesteśmy świadkami, nie musi być jednak postrzegana jako zagrożenie. Niebezpieczeństwem może być jedynie brak odpowiedniego przygotowania do zmian, które ze sobą niesie. Coraz częściej mówi się o zmianie charakteru pracy. Nie tylko w znaczeniu jej sensu, formy i celu, ale przede wszystkim jej definicji. Znaczenie pracy oraz wiele pytań, które niesie ze sobą przyszłość tego sektora, zainspirowały nasz instutut do organizowania debaty eksperckiej – Jobs for humans only?
Na te, oraz wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć podczas debaty Jobs. For humans only?, którą organizujemy razem z firmą Samsung oraz Grupą Pracuj.
Do rozmowy o przyszłości pracy zaprosiliśmy ekspertów: Olafa Krynickiego (Samsung), Macieja Nogę (Grupa Pracuj), Malgorzatę Gwozdz (Olivia Business Centre) oraz Barbarę Halską (członkini CMI). Panel będzie moderowany przez CEO infuture institute – Natalię Hatalską.
Program:
Zrealizowane badania jakościowe i ilościowe nt. innowacyjności w polskich firmach pozwoliły nam zidentyfikować kluczowe czynniki sukcesu – niezbędne w procesie wdrażania innowacji i przygotować warsztaty, które pomogą efektywnie przejść proces od generowania pomysłów do ich wdrożenia.
Warsztaty składają się z 2 modułów:
Kryzys wieku średniego? Nie przewiduję – tak Generacja Z myśli o swoim życiu w przyszłości. Wiecznie młodzi, pełni energii, z pracą, która jest ich pasją. A jak jest dziś? Reprezentantów pokolenia Z można dostrzec na schodach galerii handlowej, koncertach czy oczekujących na rozmowę kwalifikacyjną. Smartfony stanowią nieodłączne elementy ich outfitu, podobnie jak najmodniejszy aktualnie model sneakersów. Kim są Zetki? Kto jest dla nich autorytetem, jaki mają stosunek do marek, a jaki do rodziców? Co robią w wolnym czasie, który biegnie dla nich jednocześnie na dwóch równoległych płaszczyznach – online oraz offline.
Razem z Dentsu Aegis Network Polska postanowiliśmy bliżej ich poznać. Efektem kilkumiesięcznej pracy badawczej jest raport, który właśnie publikujemy – „Gen Z. Jak zrozumieć dziś pokolenie jutra?”.
Efektem kilkumiesięcznej pracy badawczej infuture hatalska foresight institute przy współpracy z Dentsu Aegis Network Polska jest raport – „Gen Z. Jak zrozumieć dziś pokolenie jutra?”.
Generację Z badaliśmy zarówno ilościowo, jak i jakościowo. Spędziliśmy z nimi sporo czasu –obserwowaliśmy ich na ulicy, w środkach transportu, w centrach handlowych. Wspólnie uczestniczyliśmy z nimi w warsztatach kreatywnych. Czytaliśmy, co sami pisali o swoim życiu w ramach tzw. obserwacji uczestniczącej. Słuchaliśmy, co mówią o swoich przyjaciołach, rodzicach, jakie mają wartości, jak wyobrażają sobie w przyszłości siebie i swoją pracę, jakie marki lubią i za co, jak spędzają wolny czas. Przeprowadziliśmy kilkuetapowy proces badawczy. Złożyły się na niego:
Desk research
Badania źródeł zastanych obejmowały dane z ogólnopolskich baz danych (m.in.: Głównego Urzędu Statystycznego i Centrum Badania Opinii Społecznej). Dodatkowej analizie poddano polskie i światowe raporty dotyczące pokolenia Z.
Obserwacja
W ramach metody wykorzystano obserwację nieuczestniczącą, która pozwoliła przyjrzeć się Generacji Z z pozycji zewnętrznego obserwatora. W antropologii nazywa się ją perspektywą etic. Obserwacja nieuczestnicząca (etic) – liczyła 3 wyjścia badacza w teren. Skupiona była wokół pytań: gdzie żyje Generacja Z, jak konsumuje kanały digital/offline i jak te światy się przenikają. Na bazie tych doświadczeń opracowano dzienniczki obserwacji i wykonano zdjęcia.
Wywiady jakościowe
Podczas badań nad Generacją Z przeprowadziliśmy dwa rodzaje pogłębionych wywiadów indywidualnych: wywiady z ekspertami oraz wywiady z przedstawicielami tego pokolenia. W sumie przeprowadzono 9 wywiadów eksperckich (m.in.: z nauczycielem, psychologiem, przedstawicielem młodzieżowego NGO, projektantem ubrań dla młodzieży, influencerką, młodym przedsiębiorcą i z młodą aktywistką).
Innovation Games
Innovation Games to rodzaj badania jakościowego, w ramach którego grupa w kreatywny i interaktywny sposób wykonuje różne zadania. Dostarczają danych o tym, czego przedstawiciele generacji Z szukają w internecie, i jak to, co tam robią, ich definiuje, kto jest dla nich autorytetem i jak reagują na marki. Dodatkowo uczestnicy warsztatów sami tworzyli grę na temat swojego pokolenia. Przeprowadziliśmy cztery Innovation Games (w Trójmieście i Słupsku), w których łącznie wzięło udział 45 osób.
Ankieta internetowa
Badanie ankietowe zrealizowano z wykorzystaniem metody CAWI (Computer-Assisted Web Interview). Przeprowadzono je na panelu Mobile Institute. Zebrano opinie od 537 internautów w wieku od 15 do 24 lat. Struktura próby badanych została skorygowana przy użyciu wagi analitycznej i odpowiada strukturze polskich internautów w wieku 15 i więcej lat pod względem płci i wielkości miejsca zamieszkania. W analizie uwzględniono tylko kompletne ankiety.
Żyją w kulturze dobrobytu, na który (jeszcze) nie mogą sobie pozwolić. Ciągle podsycana potrzeba posiadania buduje w nich bunt i poczucie nienasycenia.
Chciałabym mieć tyle pieniędzy, żeby nie musieć na przykład odkładać na kurtkę przez dwa miesiące – Kasia, 17 lat.
W kontekście pieniędzy i podejścia do ich wydawania widać spore różnice między Millenialsami a Generacją Z. Millenialsi to także pokolenie, które relatywnie szybko się zadłuża. Wyliczono, że tylko w Polsce osoby między 25. a 35. rokiem życia mają długi na łączną kwotę ponad 6,5 mld złotych. Generacja Z zdecydowanie bardziej pragmatycznie podchodzi do tematu finansów niż jej starsi koledzy.
O ile Millenialsi to pokolenie, o którym mówi się jako green-oriented, o tyle Generacja Z jest social-oriented. Angażują się w akcje społeczno-polityczne w social mediach (np. #metoo czy #blacklivesmatter), wspierają słabszych, wykluczonych i walczą o swoje prawo do głosu.
Jak wynika z badań jakościowych przeprowadzonych na potrzeby tego raportu, średni wiek, w którym młodych będzie stać na wszystkie ich zachcianki, to według nich samych 33 lata. Średnio w wieku 27 lat przedstawiciele Generacji Z planują mieć pracę, w której będą się spełniać (w tym samym czasie planują założyć własną firmę). Zetki to pierwsze pokolenie, które prawdopodobnie będzie zarabiać mniej od swoich rodziców. Zapytani podczas badań ilościowych o to, czy uważają, że ich pokolenie ma mniejsze szanse na odniesienie sukcesu zawodowego niż ich rodzice, ponad połowa (53%) zgodziła się z tym stwierdzeniem.
Zrealizowane badania jakościowe i ilościowe nt. innowacyjności w polskich firmach pozwoliły nam zidentyfikować kluczowe czynniki sukcesu – niezbędne w procesie wdrażania innowacji i przygotować warsztaty, które pomogą efektywnie przejść proces od generowania pomysłów do ich wdrożenia.
Warsztaty składają się z 2 modułów:
Magazyn Wysokie Obcasy uznał Natalię Hatalską za jedną z 50 najbardziej wpływowych kobiet w Polsce. W zestawieniu Natalia znalazła się obok takich postaci jak Krystyna Janda, prof. Ewa Łętowska czy Dominika Kulczyk.
Magazyn docenił dorobek blogerski Natalii, coroczną publikację TrendBook’ai identyfikowanych w niej trendów oraz podkreślił fakt rozpoczęcia pracy instytutu infuture. W uzasadnieniu zwrócono także uwagę na fakt, że przewidywania Natalii dotyczące trendów w ciągu ostatnich trzech lat sprawdzają się w 95 proc.
„Robią rzeczy wielkie i nieustannie udowadniają wszystkim wokół, że niemożliwe nie istnieje.”
Tak firma Samsung scharakteryzowała grupę kilkunastu Polaków, którzy na zaproszenie firmy pobiegli z ogniem olimpijskim w sztafecie poprzedzającej Zimowe Igrzyska Olimpijskie Pjongczang 2018. Wśród nich była CEO instytutu, Natalia Hatalska.
W trwającej ponad 100 dni sztafecie z ogniem olimpijskim po Korei Południowej, bierze udział ponad 7500 osób, które razem pokonają 2018 km. Wśród reprezentantów z Polski znaleźli się także m.in. Ewa Błaszczyk, Janina Ochojska, Marek Kamiński, Joanna Jędrzejczyk i Artur Żmijewski.
Zapis wideo z biegu Natalii Hatalskiej
Finalnie ogień (znicz) olimpijski dotarł do biura infuture w Gdańsku.
Mięso in vitro, mąka z owadów, jadalny druk – to wszystko dzieje się już dziś! Jak będzie wyglądać jedzenie przyszłości? Zapraszamy do multimedialnego laboratorium przyszłości: „infuture food lab” podczas festiwalu design Gdynia Design Days.
Mięso in vitro, mąka z owadów, jadalny druk – to wszystko dzieje się już dziś! Jak będzie wyglądać jedzenie przyszłości? Zapraszamy do multimedialnego laboratorium przyszłości: „infuture food lab” podczas festiwalu design Gdynia Design Days.
Projekt „infuture food lab” to przykład udanej, interdyscyplinarnej współpracy dwóch różnych ośrodków naukowo-badawczych z biznesem. We współpracy z Wydziałem Architektury i Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku infuture institute zorganizował konkurs na prace typu speculative design.
Na podstawie opracowanych przez instytut infuture trendów żywieniowych, kulturowych, społecznych i środowiskowych, studenci ASP podjęli się zaprojektowania jedzenia przyszłości. Założeniem konkursu było, aby każdy z projektów został merytorycznie osadzony w rzeczywistości, a wizjonerska koncepcja miała podstawy naukowe. Finał stanowi ekspozycja prac konkursowych „infuture food lab”.
Projekt prowadzony był przez Pracownię Designu Eksperymentalnego oraz konsultowany z mikrobiologiem Adamem Ossowickim z Netherlands Institute of Ecology (NIOO-KNAW).
Projekty powstałe w gdańskim ASP stanowią część wkładu merytorycznego do opracowanego przez infuture hatalska foresight institute raportu „Future of Food”.
Wystawa dostępna była podczas festiwalu Gdynia Design Days.
Warsztaty rozpoczniemy od krótkiej prezentacji inspiracyjnej o pokoleniu Z. Zaprezentujemy najistotniejsze wnioski z badań w kontekście firmy, w której prowadzone będą warsztaty.
Uczestnicy zapoznają się z najważniejszymi cechami, potrzebami, wartościami i obalonymi podczas badania stereotypami o pokoleniu Z.
Następnie przejdziemy do części poświęconej przepracowaniu konsekwencji, jakie dla przedsiębiorstwa niesie Generacja Z.
wypracujemy konkretne pomysły i koncepcje biznesowe,
skwantyfikujemy wypracowane pomysły,
wybierzemy te, które są możliwe i najbardziej uzasadnione biznesowo.
Forecasting, aby dostarczać inspirującej i użytecznej wiedzy, wymaga ciągłego wychodzenia poza schematy. Regularnie wdrażamy nowe metody badawcze, jak i techniki pracy warsztatowej. Źródeł inspiracji poszukujemy w różnych miejscach, od wystaw po branżowe targi. Zasilamy się m.in.: trendhuntingiem, innovation games, jak i designem spekulatywnym.
W sierpniu zgłosiliśmy się do Ultimo z dość prozaicznym, ale i powszechnym problemem projektowym. Chcieliśmy zmienić stronę WWW naszego instytutu. Każdy z członków zespołu chciał coś innego w niej poprawiać: Natalia – architekturę, Marek – opis naszych produktów, Ola – kontent, Monika – metodologię badań. Dyskusjom nie było końca, a efektów jakoś nie było widać. Czuliśmy, że grzęźniemy i potrzeba nam świeżego spojrzenia. Ultimo, po briefingu zaproponowało nam uczestnictwo w Google Design Sprint.
Ta metoda poszukiwania rozwiązań ujęła nas swoją skutecznością i szybkością osiągania rezultatów. Z powodzeniem może zostać dołączona do listy przydatnych narzędzi pracy w firmach, które poszukują i chcą wdrażać nowe rozwiązania, zarówno te produktowe, marketingowe jak i organizacyjne. Kilka z elementów okazało się na tyle efektywnych, że wykorzystujemy je również w pracach forecastingowych.
Przetestowanie Google Design Sprint na naszym „zespołowym organizmie”, dało nam możliwość sprawdzenia założeń w praktyce, poznania jej atutów jak i ograniczeń. Poniżej garść naszych refleksji i doświadczeń z tych kilku dni wspólnej pracy w postaci case study.
Google Design Sprint to 5-dniowy proces, w którym odpowiada się na kluczowe pytania poprzez projektowanie, prototypowanie i testowanie idei z klientami, użytkownikami. Może być wykorzystywany przez różne branże: od inwestorów po rolników czy onkologów. Z powodzeniem można go stosować do przygotowania stron WWW, aplikacji, do priorytetyzacji działań, opracowania strategii marketingowych oraz do pracy nad działaniami innowacyjnymi.
Google Design Sprint został opracowany przez Jake’a Knappa, Johna Zeratsky’ego i Bradena Kowitza z Google Ventures. U źródeł jej powstania legło przekonanie o nieefektywności kolejnych burz mózgów, w trakcie których co prawda powstawało mnóstwo pomysłów, ale w żaden sposób nie przekładało to się na ich wdrożenie. Twórcy Google Design Sprint stosowali go zarazem do pracy ze start-upami, jak i dużymi międzynarodowymi korporacjami. Jego formuła od 2012 roku ewoluowała i obecny kształt jest wynikiem ponad 100 Sprintów z różnymi firmami (o doświadczeniach różnych firm, które stosowały Sprint, można przeczytać na stronie https://sprintstories.com).
O naszych refleksjach i doświadczeniach ze wspólnej pracy tą metodą z firmą Ultimo przeczytasz w opracowanym przez nas case study – [POBIERZ].
Wystawa OFFICE OF THE FUTURE zorganizowana przez infuture hatalska foresight institute oraz Łódź Design Festival ukazuje futurystyczne koncepcje wnętrz biurowców przyszłości. Prezentowane projekty są efektem pracy studentów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Opracowane wizje przyszłości są odpowiedzią na potrzeby oraz problemy, z którymi będziemy musieli się zmierzyć na przestrzeni najbliższych kilkudziesięciu lat.
Studenci otrzymali zadanie zaprojektowania wnętrz biurowców przyszłości, w których przyjdzie nam pracować około 2050 roku. Prace stworzono na podstawie czynników zmian, które zostały opracowane przez infuture hatalska foresight institute. Wystawa OFFICE OF THE FUTURE prezentuje 12 wybranych koncepcji wnętrz biurowców przyszłości – każda jest wyjątkowym rozwiązaniem problemów, których pierwsze symptomy pojawiają się już dziś.Jak zmieni się charakter pracy i jak zostanie przedefiniowane jej znaczenie?
Szeroka problematyka, z jaką zmierzyli się młodzi projektanci, obejmuje m.in. zagadnienia dotyczące: zaburzenia relacji społecznych, nomadyzmu, starzejącego się społeczeństwa czy braku kontaktu z naturą. Łącznie powstało około 40 różnorodnych wizji
Wystawa to futurystyczna forma nawiązująca do słynnej budowli megalitycznej – kamiennych kręgów Stonehenge, będących jednym z najstarszych zachowanych miejsc kultu na świecie. W dobie nieustającej obecności online i utraty granicy między pracą a życiem prywatnym kuratorka i projektantka wystawy Joanna Jurga zaproponowała stworzenie Futurehenge. Jest to wizja miejsca pracy w formie kolistej przestrzeni. Świetliste panele ekspozycyjne oraz zwisająca z sufitu roślinność stanowią miejsce ekspozycji prac studentów. Laboratoryjna przestrzeń jest architektoniczną metaforą wehikułu czasu, która osobom ją odwiedzającym tymczasowo pozwala przenieść się do biur przyszłości.
Na podstawie opracowanych przez instytut infuture trendów: technologicznych, społecznych, ekonomicznych, komunikacyjnych i środowiskowych, studenci podjęli się zaprojektowania biur przyszłości np. unoszących się na wodzie miejsc pracy. Infuture institute oraz firma Skanska zorganizowali konkurs na prace typu speculative design.
Jego założeniem było, aby każdy z projektów został merytorycznie osadzony w rzeczywistości, a wizjonerska koncepcja miała podstawy naukowe. Finał stanowi ekspozycja prac konkursowych OFFICE OF THE FUTURE pośród których znajdziemy m.in. projekt We Will Bee Workers!, umożliwiający umieszczenie pracowników w kabinach, w których łączą się z wirtualnymi przestrzeniami, czy Meandry, czyli rozwiązanie będące jednocześnie formą architektoniczną i wizualną, odpowiadającą na potrzeby psychiczne człowieka.
Wystawa OFFICE OF THE FUTURE jest efektem interdyscyplinarnej współpracy ośrodków naukowo-badawczych z biznesem: infuture hatalska foresight institute, firmy Skanska, Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Politechniki Gdańskiej.
kuratorka: Joanna Jurga
organizatorzy: infuture hatalska foresight institute oraz Łódź Design Festival
artyści: Zuzanna Badowska, Penelope Barret, Gianfrancesco Berdini, Małgorzata Bylińska, Ivanne Dartige du Fournet, Marta Dzienisz, Barbara Ejdys, Beata Frąckowicz, Ivona Haurash, Bram Iven, Justyna Jaguszewska, Natalia Kędzierska, Katarzyna Kosińska, Małgorzata Łuniewskam, Sandra Pytlik, Ewa Siostrzonek, Tiziano Sorgi, Aleksandra Stępień, Hugo Santos, Martyna Włodarska, Daria Wypiór, Dominika Wrońska
Warsztaty rozpoczniemy od krótkiej prezentacji inspiracyjnej o pokoleniu Z. Zaprezentujemy najistotniejsze wnioski z badań w kontekście firmy, w której prowadzone będą warsztaty.
Uczestnicy zapoznają się z najważniejszymi cechami, potrzebami, wartościami i obalonymi podczas badania stereotypami o pokoleniu Z.
Następnie przejdziemy do części poświęconej przepracowaniu konsekwencji, jakie dla przedsiębiorstwa niesie Generacja Z.
wypracujemy konkretne pomysły i koncepcje biznesowe,
skwantyfikujemy wypracowane pomysły,
wybierzemy te, które są możliwe i najbardziej uzasadnione biznesowo.
Z okazji Dnia Dziecka bawiąc się fabułą filmów, postanowiliśmy przeanalizować elementy wizji przyszłości, które pojawiają się w historii o profesorze Ambrożym Kleksie. Kierując się stwierdzeniem Williama Gibsona o nierówno rozdystrybuowanej przyszłości (którą, jak się okazuje, można odnaleźć także w filmach), zdecydowaliśmy się poszukać jej w jednej z naszych ulubionych historii z dzieciństwa.
Pan Kleks mawiał: „dwie pastylki na porost włosów i cztery piegi w zupełności wystarczą.” Kilka tabletek dostarczało mu wszelkich potrzebnych witamin i składników odżywczych. I rzeczywiście, nie jadł nic innego. Możliwe, że w przyszłości dieta ludzka będzie opierać się na koktajlach i tabletkach. W badaniu przeprowadzonym na potrzeby raportu „Future of Food” zadeklarował to prawie co piąty badany (18%). Coraz większą rolę w spersonalizowanym żywieniu pełni także nutrigenomika, w myśl której bazując na genotypie danej osoby, opracowuje się specjalną dietę, która zmniejszałaby ryzyko wystąpienia chorób.
Robotyzacja oraz (jak możemy się tylko domyślać, bo w żadnym z filmów nie dostajemy potwierdzenia) sztuczna inteligencja to kolejne elementy wizji przyszłości, jaką dostrzegliśmy. W “Akademii Pana Kleksa” pojawia się lalka z mechanizmem stworzonym przez Golarza Filipa, którą ożywić ma Pan Kleks. Pytanie „Czy to niebezpieczne?”, zadane przez ucznia profesora brzmi tak samo, jak te pytania, które coraz częściej zadajemy sobie dzisiaj myśląc o nowych technologiach.
Sztuczna inteligencja oraz humanoidy wzbudzają w nas zaciekawienie, ale nierzadko też negatywne emocje czy poczucie dyskomfortu psychicznego. Silny głos w dyskusji na temat rozwoju sztucznej inteligencji i robotyzacji zabiera Elon Musk. Z kolei Stephen Hawking otwarcie mówił o zagrożeniach wynikających z niekontrolowanego rozwoju AI. Taka wizja zagrożenia widoczna jest w „Podróżach Pana Kleksa”, gdzie w jednej z piosenek słyszymy wers: „(…) a kiedy schron opuścisz rano, zobaczysz nowy piękny świat, który dokładnie wysprzątano z życia na wiele długich lat”. Obecnie o takim scenariuszu mówi się w kontekście silnej sztucznej inteligencji (general AI), czyli systemów, które mogą przewyższyć ludzkie umiejętności w wielu dziedzinach. Powoli zaczynamy zdawać sobie sprawę, co mogłoby to dla nas oznaczać. Nadal mamy jednak do czynienia z tzw. słabą sztuczną inteligencją (narrow AI), czyli systemami, które są doskonalsze od ludzi jedynie w określonej, dobrze zdefiniowanej dziedzinie.
W „Podróżach Pana Kleksa” profesor podróżuje autonomicznym statkiem podwodnym. Uczestników wyprawy na pokładzie wita centralny układ sterowania batyskafem. Dzisiaj buzzwordem świata transportu, poza elektrycznymi samochodami, są właśnie samochody autonomiczne. Pierwsze prototypy tego rodzaju pojazdów stworzono już w latach 80-tych. Teraz pracują nad nimi największe marki – BMW, Toyota, Audi, Tesla, Renault czy Nissan. Niektóre z nich zamierzają wprowadzić samochody na rynek już za rok. Z kolei testy autonomicznego mikrobusu (!) mają odbyć się w Gdańsku już we wrześniu.
Historia Pana Kleksa osadzona jest mocno w świecie technologii (albo jak to mawiał sam profesor: “techniki”), ale widoczne są tam także inne motywy. Będąc na Przylądku Aptekarskim bohaterowie filmu śpiewają, że sekretem młodości jest zdrowy tryb życia. Dzisiaj moglibyśmy nazwać to wellbeingiem, czyli dobrostanem ciała i umysłu. Mimo, że słowo to odmieniane jest dziś przez wszystkie przypadki, to filozofia życia w zgodzie ze sobą i naturą jest nam bardzo potrzebna. Na osiągnięcie wellbeingu wpływa wiele czynników. Z jednej strony wszystko to, co nas otacza – dźwięki, poziom stresu, światło. Z drugiej strony, w osiągnięciu go pomóc nam mogą rozwiązania technologiczne. Już teraz wirtualna rzeczywistość (VR) pozwala nam medytować na szczycie góry, gdy tak naprawdę znajdujemy się w swoim domu. Technologie haptyczne, VR czy AR niewątpliwie więc wpłyną na to, jak będzie zmieniała się koncepcja wellbeingu w przyszłości.
Na Przylądku Aptekarskim Magister Pigularz II przedstawia profesorowi propozycję obiadu przyrządzonego wyłącznie z roślin i ziół. Diety plant-based, czyli bazujące na składnikach roślinnych, z roku na rok zyskują na popularności. Wzrasta też świadomość społeczeństwa na temat niehumanitarnego traktowania zwierząt hodowlanych czy wpływu hodowli mięsa na zmiany klimatyczne. Dlatego też na dietę wegańską albo na fleksitarianizm (czyli ograniczanie spożycia mięsa i spożywanie go np. tylko w wybrane dni tygodnia) decyduje się coraz więcej osób. W badaniach przeprowadzonych na potrzeby raportu „Future of Food” najwięcej respondentów deklarowało, że w przyszłości podstawą diety ludzi będą właśnie warzywa (24%) i owoce (18%). Z kolei z badań przeprowadzonych przez Instytut Badań Rynkowych i Społecznych realizowanych w lutym 2018 roku wynika, że aż prawie 60% Polaków planuje ograniczyć jedzenie mięsa na rzecz roślinnych alternatyw.
I tak, w filmach o Panu Kleksie możemy dopatrzeć się elementów wizji przyszłości. To po części one jeszcze 35 lat temu sprawiały, że jako dzieci filmy o akademii i podróżach Pana Kleksa oglądaliśmy z wypiekami na twarzy. Dzisiaj, na naszych oczach, wizja ta staje się rzeczywistością. Warto czasem obudzić w sobie dziecko, odkurzyć wspomnienia (czy kasetę z filmem) i zajrzeć do przeszłości, żeby lepiej zrozumieć przyszłość.
Natalia Hatalska znalazła się na liście „New Europe 100″ opublikowanej przez Financial Times. „New Europe 100” to spis 100 osób z Europy Środkowo-Wschodniej, określanych jako obywatele regionu, którzy zmieniają postawy społeczne, otoczenie polityczne lub biznesowe i prezentują świeże podejście do problemów współczesnego świata.
Oprócz założycielki infuture.institute, wśród wyróżnionych przez Financial Times Polaków znaleźli się m.in. Piotr Hołubowicz i Artur Racicki (założyciele Seedia, firmy produkującej inteligentne mebli z obszaru SmartCities), Jan Pomierny i Łukasz Alwast (właściciele Platige Image, kreatywnego studia animacji), Miroslaw Filiciak (Dyrektor Instytutu Kulturoznawstwa, kierownik School of Ideas Uniwersytetu SWPS), czy Wiktor Warchalowski (współzałożyciel Airly – firmy budujących sieć sensorów jakości powietrza). Jak zmieni się charakter pracy i jak zostanie przedefiniowane jej znaczenie?
Oprócz założycielki infuture.institute, wśród wyróżnionych przez Financial Times Polaków znaleźli się m.in. Piotr Hołubowicz i Artur Racicki (założyciele Seedia, firmy produkującej inteligentne mebli z obszaru SmartCities), Jan Pomierny i Łukasz Alwast (właściciele Platige Image, kreatywnego studia animacji), Miroslaw Filiciak (Dyrektor Instytutu Kulturoznawstwa, kierownik School of Ideas Uniwersytetu SWPS), czy Wiktor Warchalowski (współzałożyciel Airly – firmy budujących sieć sensorów jakości powietrza).
Pełna lista obejmuje 100 przedstawicieli takich krajów jak: Bułgaria, Polska, Chorwacja, Czechy, Słowacja, Węgry, Łotwa, Litwa, Estonia, Białoruś, Ukraina, Rumunia, Serbia i Słowenia. Polacy w tym zestawieniu stanowią najbardziej liczną grupę.
